Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Geef ons maar Club als onenightstand
Landskampioen pakt de Supercup en is klaar voor competitie
Club Brugge won voor de 15e keer de Supercup. De kampioen gunde zijn ex-coach Michel Preud’homme geen prijs bij zijn comeback en was lange tijd baas over Standard. Ja, Blauw-zwart kon ons verleiden, terwijl de Rouches net te schuchter bleven. Zo lijkt Club klaar voor de competitie. Al zal het wel pijn doen als sterkhouder Wesley Moraes alsnog vertrekt. Een zwoele zomeravond. ’t Is een verschrikkelijk cliché. Ze keek naar mij en vroeg me: “Hé, ga je met me mee?” (*)
Eindelijk. Door het WK lieten we de Belgische competitie zo’n twee maanden links liggen, maar ze staat weer voor de deur. De Supercup is de voorbode van de Jupiler Pro League en dus sprak Club Brugge - Standard ons erg aan.
Ondergetekende volgt normaal gezien Anderlecht voor uw krant, en dus leverde onze komst naar Jan Breydel voor Club - Standard uiteraard vreemde blikken op. Maar hé, wie kijkt er nooit naar een andere schoonheid. Zeker als die zich hebben opgesmukt. Terwijl Mbappé de wereldtitel en Hazard de harten stal in Rusland, ondergingen Standard en Club Brugge in België een beetje plastische chirurgie.
Bij de Rouches betrof het een facelift. De tronie van Michel Preud’homme is misschien doorleefd, maar de nieuwe Luikse coach probeert zijn team wel naar zijn evenbeeld te laten voetballen. MPH stelde vast dat Standard vorig seizoen onder Ricardo Sa Pinto te weinig conditie had en vooral kon flitsen door de klasse van spelers als Carcela en Edmilson. Preud’homme probeert die achterstand nu weg te werken met een enorm zware voorbereiding, waardoor in Brugge de benen van de Rouches nog te zwaar leken om echt dominant voetbal te brengen.
Club onderging voorlopig niet meer dan een liposuctie, maar kijk hoe knap het al oogt... Op links bijvoorbeeld toonde aanwinst Arnaut Danjuma dat hij een dansende voetballer is. De Nederlander heeft dezelfde versnelling en slepende bewegingen als Anthony Limbombe. Als die laatste straks vertrekt naar Huddersfield, hoeft Brugge zich niet eens zorgen te maken. Jij, jij was op zoek naar romantiek. Maar voor mij, mij, mij…Was je alleen maar een verlangen. (*)
Wie naar de Supercup kwam om een allesomvattende prestatie te zien, kwam bedrogen uit. Daarvoor waren er bij beide teams nog te veel afwezigen. Maar wie gewoon zin had in een deftige pot voetbal, werd wel bediend. Club liet met Poulain, Cools en Schrijvers nochtans spelers rusten, maar de thuisploeg dicteerde toch de wet. Mitrovic stond al na twee trainingen in de basis, maar verzwakt is de kampioen voorlopig zeker niet. Al zal het pijn doen als spits Wesley straks toch zijn transfer naar Lazio maakt, want de Braziliaan blijft een natuurkracht. Zo hield hij na een lange bal twee Standardverdedigers af om dan de 2-0 voorbij doelman Gillet te schuiven. In Brugge is Wesley het aanspeelen rustpunt.
Club klom verdiend op voorsprong. Nieuwe doelman Karlo Letica werd voor de rust amper op de proef gesteld en dat andere wapen van vorig seizoen bleef intact: stilstaande fases. Bij goeie vrije trappen en corners kopten Decarli en Denswil net niet raak. De 1-0 was op het bord gekomen na een dansje van Danjuma en de inlopende Vanaken die binnentrapte. Club Brugge ging met een geruststellende voorsprong rusten. Ik kan mijn hart niet laten stilstaan. Een gevoel gaat snel voorbij… (*)
Ergens hadden wij toch gehoopt dat Standard iets meer weerwerk zou bieden. Zij waren dé ploeg van Play-off 1 en verloren amper spelers. Maar met Bastien stond er maar één nieuwkomer in de basis en die andere jonge Belgen – Miangue en Vanheusden – kregen geen speelminuten. Bovendien viel Pocognoli uit en is comebackspits Orlando Sa nog niet gearriveerd.
En dan kijken we naar de dribbelaars. Maar Carcela stuurt al een week zijn kat om een beter contract af te dwingen en Edmilson… Tja. Na de pauze counterde Standard iets steviger en zo scoorde Junior nog de 2-1, maar is hij nog met zijn hoofd bij Standard? Edmilson zou een aanbieding hebben uit Qatar, maar zo’n speler gaat zich toch niet gaan begraven in de woestijn? Al krijgen speelvogels Carcela en Edmilson bij Preud’homme natuurlijk veel minder vrijheid dan
onder Ricardo Sa Pinto. Laten zij zich temmen?
’t Was voor een nacht, niet voor een leven. Ik heb geen eeuwigheid beloofd. (*)
Geef ons als onenightstand dus maar Club Brugge. Blauw-zwart lijkt klaar voor het competitiebegin. Terwijl Preud’homme op papier een kampioenenploeg heeft, maar daarvoor moet hij toch nog enkele wilde katten geselen. Ik ga volgende week wel gewoon weer naar Anderlecht kijken in Kortrijk. Hopelijk wordt ook dat een zwoele zomeravond. Het is aan paarswit om na zijn extreme make-over te bewijzen dat ze knapper zijn dan Club en Standard.