WETTELIJK Draagmoederschap is niet verboden, maar ook niet geregeld

Hoewel draagmoederschap - wanneer wensouders een vrouw vragen zwanger te zijn en te bevallen van hun kindje - in België niet verboden is, bevindt het zich door het ontbreken van een wettelijke regeling in een juridische schemerzone.

De zaak rond baby Donna tien jaar geleden is een goed voorbeeld van hoe het fout kan lopen. De wensbaby van Geertrui Praet en Bart Philtjens uit Antwerpen werd na de geboorte door de draagmoeder en haar partner ‘verkocht’ aan een koppel in Nederland. De draagmoeder vertelde de wensouders tijdens de zwangerschap dat ze een miskraam had gehad. Hoewel DNA-onderzoek aantoonde dat Geertrui Praet en Bart Philtjens de biologische ouders waren, is baby Donna na een juridische strijd toegewezen aan het Nederlandse koppel. Fertiliteitscentra in Antwerpen, Gent, Brussel en Luik begeleiden hoogtechnologisch draagmoederschap. Bij de draagmoeder wordt dan een embryo afkomstig van de wensouders ingeplant. Om te anticiperen op latere conflicten worden kandidaat-draagmoeders streng gescreend. Ook wordt vaak een verbintenis tussen draagmoeder en wensouders opgesteld, maar die heeft, bijvoorbeeld wanneer de draagmoeder het kind wil houden, geen juridische waarde. Genetisch is het kind van de wensouders, maar de vrouw die het kind baart, is de wettelijke moeder. Daarom moet de draagmoeder na de geboorte een procedure opstarten waarbij ze het kind afstaat voor adoptie. Commercieel draagmoederschap - tegen betaling - is in België verboden.