Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ze mogen mij nog altijd bellen voor het WK”
Een week geleden was hij nog bang dat het een eerste seizoen zonder zege zou worden. Amper een paar dagen later is Oliver Naesen de derde Belg die er dit jaar in slaagt een eendagswedstrijd van WorldTourniveau te winnen. In de striemende regen was hij de beste in de Bretagne Classic OuestFrance. “Er moest veel gebeuren opdat ik niet ging winnen.”
De waarde van Oliver Naesen voor zijn Franse ploeg AG2R-La Mondiale valt definitief onder de noemer
onschatbaar. Toppunt van regelmaat in het Vlaamse voorjaar, meesterlijk als luitenant van Bardet in de Tour en nu ook goed voor winst in een absolute Franse topwedstrijd. Naast Parijs-Roubaix is de Bretagne Classic Ouest-France, voorheen bekend als de GP Plouay, de enige Franse eendagswedstrijd in de World Tour. Een wedstrijd die Naesen nu al voor tweede keer in drie jaar tijd heeft gewonnen. De eerste WorldTourzege van het seizoen voor zijn ploeg bovendien. AG2R kon zijn vlotgebekte Belg gisteren wel kussen.
Nog meer omdat Naesen de wedstrijd magistraal naar zijn hand zette. Een oververdiende winnaar, zonder twijfel. Op zeventig kilometer van de finish was het Tim Wellens die de wedstrijd deed ontploffen. Aanvankelijk leidde dat tot een ruime kopgroep met daarin ook Stybar en Matthews. Maar toen de gure weersomstandigheden de wedstrijd steeds harder maakten en duidelijk werd dat het peloton niet meer zou terugkeren, werd Naesen snel de meest actieve renner. “Ik wist direct: dat wordt hier mijn dagske”, sprak hij. “Mijn benen voelden super. Er moest veel gebeuren opdat ik niet zou winnen.”
Uiteindelijk raakte hij samen met Wellens en Valgren Andersen alleen voorop. Met drie gingen ze de laatste kilometer in. Opvallend: Wellens en Naesen hadden er toen al een babbel opzitten. Naesen: “Tim zei heel eerlijk dat het beste eraf was bij hem. Hij zou niet meesprinten en liet weten dat hij content was met de derde plaats. Chapeau. Hij heeft woord gehouden. Terwijl hij toch volop de wedstrijd gemaakt had. Een dikke merci aan Tim.”
Bleef over: Valgren Andersen, dit jaar al winnaar van de Omloop en de Amstel Gold Race en, dixit Naesen, “allesbehalve een simpele klant”. Maar Naesen speelde het bijzonder koelbloedig. In de slotfase probeerde de Deen hem de kop op te dringen, maar met een tik op diens achterwerk maakte Naesen Valgren Andersen duidelijk dat hij zich geen illusie moest maken. Naesen: “Dat was het enige waaraan ik kon denken: nu geen domme spurt rijden, Oli. En voilà!”
Tweede dubbelslag
Voor Naesen is het zijn tweede zege in vier dagen. Donderdag won hij ook al de kermiskoers in Erpe-Mere. Precies dezelfde dubbelslag als in
2016.
“Die koerskes liggen mij precies”, knikte hij. “Ik weet zelf niet waarom ik in deze periode altijd zo goed in vorm ben. Een Tour in de benen doet mij blijkbaar goed.”
Meteen is Naesen na Benoot (Strade Bianche) en Yves Lampert (Dwars door Vlaanderen) de derde Belg die dit jaar al een wedstrijd van WorldTourniveau op zijn naam kon schrijven..
Je kan je zelfs vraag stellen of deze Naesen geen plek verdient in de WK-selectie. Innsbruck, met zijn vele hoogtemeters, mag zich dan wel aankondigen als een parcours voor klimtypes, Van Avermaet heeft wél zijn plek in de selectie. En of Naesen, zeker in zijn huidige vorm, bergop zoveel minder is dan Van Avermaet?
“De vraag is mij gewoon niet gesteld”, aldus Naesen. “Ze zullen vooral naar de echte klimmers grijpen, vermoed ik. Geen probleem voor mij. Maar als er straks nog iemand uitvalt, mogen ze mij nog altijd bellen. Ik kom graag af.”