Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Belgische toppers beginnen met gemengde verwachtingen
Vandaag begint in New York de US Open, de laatste grand slam van het jaar én de best bezette van het kwartet. Hoe houden Elise Mertens en David Goffin zich staande in dat internationale geweld? Zij hoopt haar sterk parcours doorheen de grand slams van 2018 te bevestigen. Hij krijgt een ultieme kans om zijn povere reeks op te smukken. Een overzicht.
Australian Open
Zo ging het: Haar Australische kwartfinale tegen Elina Svitolina geldt als de beste Belgische tennisprestatie van dit jaar (op de voet gevolgd door Alison Van Uytvancks Wimbledonstunt tegen titelverdedigster Muguruza). Mertens toont voor het eerst dat de top tien binnen bereik komt. Tegen Caroline Wozniacki dwingt Mertens in de halve finale twee setballen af, maar ze komt fitheid en ervaring te kort.
Wat zij zelf zei: “Als ik in mezelf geloof, is veel mogelijk.”
Roland Garros
Zo ging het: Met dertien opeenvolgende gravelzeges zakt ze naar Parijs af, maar desondanks begint ze roestig. Tegen de Amerikaanse meeloper Lepchenko ontsnapt Mertens slechts dankzij een welgekomen regenbreak. Nadien komt ze op toerental. In de derde ronde blijft er weinig over van Daria Gavrilova, die met enige verbazing constateert hoeveel beter Mertens is geworden. Kim Clijsters heeft haar gouwgenote als mogelijke outsider bestempeld, maar in de volgende ronde boort Simona Halep die hoop de grond in. De kloof met de absolute top gaapt nog breed. Wat zij zelf zei: “Ik hoop ooit even goed te worden als Halep.”
Wimbledon
Zo ging het: Mertens dartelt zonder al te veel moeite doorheen de eerste twee rondes, maar struikelt vervolgens over het eerste obstakel van wat groter kaliber, Dominika Cibulkova. Gehinderd door een weerbarstige kuit kent ze een complete offday: 6-2, 6-2. De uitschieters die ze in 2018 op hardcourt en op gravel had getoond, kregen nog geen vervolg op gras.
Wat zij zelf zei: “Ik haalde mijn beste niveau niet.”
Australian Open
Zo ging het: Na zijn wonderlijke herfst – speelde iemand in de nadagen van 2017 beter tennis dan de Belg? – begint David Goffin in Melbourne voor het eerst als schaduwfavoriet aan een grand slam. Waren het de verwachtingen die hem kraakten? Plooide hij onder de hitte? Of volstonden de tien schamele rustdagen van zijn tussenseizoen niet? Het doek valt al in de tweede ronde, waarin Goffin een tik krijgt van de Franse veteraan Julie Benneteau. De immer onderkoelde Luikenaar maakt zich niet al te druk, maar die nederlaag blijkt de voorbode voor later onheil.
Wat hij zelf zei: “Gewoon een mindere
match.”
Roland Garros
Zo ging het: Goffin komt met de schrik vrij wanneer Robin Haase in de openingsmatch de kolder in de kop krijgt. In zijn derde ronde tegen Gael Monfils doorstaat hij een irritante tegenstander, een regenbreak, een twijfelachtige arbitrage, een vijandig publiek én vier matchballen. Zo ontsnapt hij voor de tweede keer. Maar een derde keer lukt niet meer. De 25-jarige Italiaan Mario Cecchinato had voor deze Roland Garros op grandslamniveau nog nooit een match gewonnen, maar hij werkt Goffin zonder pardon uit het tornooi.
Wat hij zelf zei: “Un manque de jus. Een gebrek
aan strijdlust.”
Wimbledon
Zo ging het: Het dieptepunt. Matthew Ebden mag dan wel een vaardige grasjongen zijn, een David Goffin op niveau struikelt niet over het nummer 51. En zeker niet op deze manier: 4-6, 3-6, 4-6. Amper 93 minuten draaft hij dit seizoen in Wimbledonwit rond. Het volume aan vraagtekens in het kamp Goffin bereikt onrustwekkende hoogtes. “David is David niet meer”, zucht coach Thierry Van Cleemput.
Wat hij zelf zei: “Ik heb even goesting in iets
anders.”