Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Wat is er écht aan de hand in onzeAntwerpse haven?
Politiebazen, magistraten en politici geven graag uiteenlopende verklaringen voor de enorme toevloed van cocaïne in de Antwerpse haven. Maar niemand die de vinger echt op de zere wonde durft te leggen: corruptie.
De Spaanse kustlijn is jarenlang de favoriete overslagplaats geweest voor Zuid-Amerikaanse drugskartels en hun Europese partners, maar alles lijkt erop dat Antwerpen die rol als belangrijkste entry point voor cocaïne heeft overgenomen. Maar hoe kun je dat ‘succes’ van Antwerpen als drugshaven verklaren?
De betreurde Gentse criminoloog Brice De Ruyver meende dat de pakkans in Antwerpen te klein en wees zo in de richting van de havenautoriteiten, douane, politie en justitie. De havengemeenschap en de politiek wezen dan weer graag naar het uitgestrekt, moeilijk te beveiligen havencomplex. Rotterdam zou veel makkelijker te bewaken zijn dan Antwerpen. Maar is dat de échte reden voor het internationale succes van de Antwerpse drugsmaffia?
Er is één factor waar we niet omheen kunnen. Antwerpen is de belangrijkste fruithaven van Europa. Het fruit dat vanuit Zuid-Amerika naar Europa komt via Antwerpen vormt de gedroomde deklading om cocaïne in te verstoppen. Maar de uitgestrektheid van de haven, die speelt allang geen rol meer. De tijd dat smokkelaars in Antwerpen over het hek klauterden met sporttassen vol met blokken coke, ligt al een tijdje achter ons. De grootschalige cocainesmokkel kan eigenlijk gelokaliseerd worden in één dok en twee kaaien. Kaai 1700 en kaai 1742 aan het Deurganckdok, waar de containerterminals van de multinationals DP World en PSA/MPET liggen. Daar gebeurt het. Maar laat kaai 1700 en 1742 nu net de modernste en best beveiligde kaaien van onze haven zijn, vergelijkbaar met de haven Rotterdam.
Corruptie
Waarom zijn de drugssmokkelaars dan vooral in Antwerpen actief? Het antwoord: corruptie. De drugssmokkel kan slechts functioneren met hulp van binnenuit: van de planners in de havenbewas
drijven, van straddle-chauffeurs die de kranen bedienen tot de reeferman die containers openmaakt. De internationale drugsmaffia houdt van Antwerpen omdat de lokale drugsjongens uitstekende contacten hebben in de havenbedrijven en onder de dokwerkers. Het gerecht doet nu onderzoek naar een criminele groep die zelfs een mol heeft binnen een rederij, die hen de pincodes doorspeelt waarmee criminelen de containers vol drugs simpelweg kunnen ophalen aan de terminals.
Het Antwerpse probleem is dus een probleem van mensen. Camera’s en scanners kunnen de klus lastiger maken voor criminelen, maar zolang politie en justitie de bazen van die uithaalfirma’s niet hard aanpakken, zal de cokebusiness blijven boomen. Het heeft weinig zin om meer containers te scannen, want de drugssmokkelaars slagen er toch in om de cocaïne uit de container te halen nog voor ze naar de scanners gaan.
Het KALI-team zal het dus over een andere boeg moeten gooien dan de FGP gewoon was: zich tevredenstellen met het oppakken van wat dokwerkers en wat tussenpersonen. Het afhakken van de armen van de octopus heeft het probleem alleen maar groter gemaakt, het wordt tijd dat er ook eens op de kop van de octopus wordt gericht.