Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hij zei het zelfs tegen ons: ‘Vanavond zal ze bloeden’”
Vriendinnen van Sonja Mertens verkeren in shock en vertellen over razernijen van Danny S.
In juni van dit jaar smeekte Sonja Mertens (56) de politie nog: “Pak Danny op, hij maakt mij kapot.” Dat gebeurde drie maanden later, toen Sonja doodgeslagen in haar badkamer lag. Haar vier vriendinnen zijn formeel: “Dit moest er ooit van komen. Sonja kreeg heel veel slaag van Danny. Soms kondigde hij het zelfs aan ons aan: ‘Vanavond zal ze bloeden.’”
Een fotootje met een rouwband en een paar kaarsen op een tafeltje in een Herentalse koffiebar zijn alles wat herinnert aan Sonja Mertens (56). Er ligt een atomaschriftje naast, als rouwregister. Een spaarpotje ook, waar je wat centen in kunt stoppen zodat een rouwkrans kan worden gekocht.
Voorportaal van de hel
Het leven van Sonja kan de afgelopen tijd worden samengevat in een paar woorden: gedomineerd, geslagen, vernederd, geterroriseerd. Het is een beeld uit het voorportaal van de hel dat opduikt uit de verhalen van vier vriendinnen van de woensdagavond door haar partner Danny S. (48) in Herentals vermoorde Sonja Mertens.
“Sonja kreeg meer slaag dan eten van hem”, getuigt Monique Mertens, die in Herentals een koffiebar uitbaat en Sonja en Danny vaak over de vloer kreeg.
Een andere vriendin, die niet met haar naam in de krant wenst, vertelt het hartbrekende verhaal van Sonja die in juni door Danny S. werd buitengegooid uit hun huisje in de Nijverheidsstraat in Herentals. “Doorweekt van de regen stond ze hier voor de deur. Ik heb haar toen een week in huis genomen. Ze had letterlijk niets meer. Hij had al haar kleren afgenomen en die in het bos gegooid, met een brief erbij waarop haar naam stond. De politie is toen nog hier geweest omdat ze haar verdachten van sluikstorten. Ze had zelfs geen ondergoed meer. Dat had hij mee weggegooid. Wij hebben toen geld samen gelegd zodat ze nieuwe kleren kon kopen. Maar toch ging Sonja na die week weer terug. ‘Ik zie hem graag’, zei ze. Had ik ze maar bij mij gehouden.”
De geweldenaar met wie ze samenleefde bepaalde elk aspect van haar leven. “Toen hij eens in het ziekenhuis lag, belde ze hem op om hem te vragen of ze soep uit de diepvries mocht halen om te eten. Ze moest haar gsm aan hem afgeven en haar Facebook afsluiten. Hij gooide haar gsm ook eens in een rioolputje en om de haverklap sloeg hij haar bril van haar gezicht. Hij was een zuipschuit en was ziekelijk jaloers. Ze mocht de laatste weken zonder hem het huis niet meer uit. Ik kwam hem eens tegen in de Colruyt en hij zei: ‘Vanavond krijgt ze ervan langs. Ze zal bloeden.’” Volgens haar vriendin Elly Paardekam durfde Sonja niet naar de politie. “Danny flipte vaak. Hij had al drie jaar voorwaardelijke celstraf wegens slagen en verwondingen achter zijn naam. Hij had allang vast moeten zitten.”
“Hij zal wel kalmeren”
Toen Danny Sonja had buiten gezwierd, trokken de vriendinnen met haar naar de politie. Daar smeekte ze om Danny op te pakken. Ze toonde zelfs haar bont en blauw geklopte borsten aan een politieman. “We hadden om een vrouw gevraagd, maar die kregen we niet.”
De politie zei dat hij wel zou kalmeren. “Maar dat deed hij niet”, zegt Monique. “Op zeker moment sloeg hij haar herhaaldelijk met het hoofd tegen de motorkap van hun auto. De politie had meer kunnen doen.”
Ook de vriendinnen werden door Danny bedreigd. Ze vragen zich vol schuldgevoel af of ze meer hadden kunnen doen. “Sonja deed geen vlieg kwaad. Ze was een hele lieve, sociale vrouw die nooit haar stem zou verheffen. Als ze bij ons was sprak ze altijd over haar kinderen.” Danny S. bekende deels de feiten. Hij zegt zich het handgemeen te herinneren, maar zegt niet te weten hoe het eindigde.
Monique Truyens Vriendin slachtoffer
“Ik ben helemaal overhoop. Ik hoop dat mijn schuldgevoelens verminderen.”