Meer dan één zondebok

De klik tussen bestuur en trainer is er nooit gekomen. Yves Vanderhaeghe had geen behoefte aan de ellenlange gesprekken met het Gentse bestuursduo over opstellingen, wissels en tactiek. En ook over andere, wereldse dingen waar Gentvoorzitter Ivan De Witte en manager Michel Louwagie met pakweg Trond Sollied, Michel Preud’homme en Hein Vanhaezebrouck elkaar wel konden uitdagen. Als De Witte zijn gevoel had gevolgd, had hij Vanderhaeghe in de zomer de wacht moeten aanzeggen. Maar de krachttoer die Vanderhaeghe vorig seizoen uithaalde door AA Gent van de veertiende naar de vierde plaats te voeren, weerhield hem ervan toen al de draad door te knippen. AA Gent zal met een stevige opvolger moeten komen, want de onvrede van de fans reikt verder dan de trainer. Drie jaar geleden nog landskampioen en een seizoen later uitstekend in de Champions League. Toch zijn er de jongste twee jaren (en dus vier transferperiodes) 45 spelers bijgekomen en 59 vertrokken. Dat Vanderhaeghe na zo’n heenenweergeschuif als enige de zondebok wordt, is niet eerlijk. Door het wegwerken van een enorme schuldenberg en de eerste landstitel ooit in 2015 bouwde het bestuursduo De Witte Louwagie veel krediet op. Terecht. Het was een krachttoer. De fans hadden er na jaren van kommer en kwel lange tijd begrip voor dat de leiding de club bedrijfsmatig runde en dat spelers, ook de sleutelfiguren, voor een veelvoud van de aankoopprijs werden verkocht. Zwarte cijfers in plaats van rode. Eindelijk. Vorig seizoen wisselde AA Gent, en vooral voorzitter Ivan De Witte, het geweer van schouder en werd er flink geïnvesteerd in spelers. Voor meer dan 11 miljoen euro. Te veel betaald voor te weinig rendement. Miskopen dus. Rode cijfers dreigden en zo werd de voetbalclub weer een handelshuis. Manager Michel Louwagie moest het rechttrekken. Sterkhouders vertrokken en deze zomer werden nieuwe spelers, vooral buitenlanders, eerder gehaald in functie van wat ze later kunnen opbrengen dan wat ze de ploeg écht bijbrengen. Er werd te veel in functie van het financiële rendement gedacht. De supporters, de jongste jaren supertrots geworden op hun club, hebben gelijk: dat is een club van het niveau van AA Gent onwaardig. Vandaar het protest dat zich richt tegen de manager. Maar Louwagie is niet alleen verantwoordelijk.