Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik zet met wrang gevoel punt achter mijn carrière”
Misnoegde Robin Mariën (25) stopt na twee Belgische titels op rij
Dit jaar nog werd hij voor het tweede jaar op rij Belgisch kampioen, maar nu is het ook voor Robin Mariën goed geweest. De 25-jarige Schildenaar hangt zijn waterski’s definitief aan de haak, misnoegd over het steeds krimpende waterskiwereldje.
In november wordt Mariën nog gehuldigd in Schilde, maar ook daar lijkt hij niet meteen op te zitten wachten. Het einde van zijn carrière zit hem duidelijk hoog. “Het is moeilijk te vatten”, begint Mariën. “Ons team heeft het aangedurfd kritiek te uiten op het beleid en dat werd ons niet in dank afgenomen. Ik had echt de indruk dat het ons tijdens de races moeilijk werd gemaakt. Maar goed, dat is nu allemaal voorbij. Ook al stop ik ergens wel met een wrang gevoel.”
Mariën, die dit seizoen opnieuw Belgisch kampioen werd, werd later ook nog derde op het EK in Schotland. Toch had hij daar op meer gehoopt. “Het was in Schotland zeer plat water en dat is een kolfje naar de hand van de snelheidsduivels. Ik ben daarvoor iets te voorzichtig. Bruut water is meer mijn ding, dan kan ik mijn technische kwaliteiten meer gebruiken.”
Alle tegenslagen ten spijt, toch heeft de Schildenaar er lang aan gedacht om nog één seizoen door te gaan. “Zeker omdat in 2019 het WK in Europa wordt gehouden. Dat is een uitgelezen kans om me te meten met de wereldtop. Maar ik weet dat ik op een WK in het beste geval op brons mag rekenen. De Australiër Ben Gulley en de Amerikaan Todd Haig zijn ongenaakbaar voor iedere Europeaan. Bovendien is het ergens ook mooi geweest. Ik ben op mijn negende begonnen met waterskiën. In de jeugd heb ik alles gewonnen. Bij de juniores werd ik Europees kampioen en in de F-II pakte ik de Belgische titel. Dan maakte ik de overstap naar de F-I. Daar kon ik in mijn eerste jaar geen titel behalen, maar in de twee daaropvolgende jaren was het wel raak.”
Steeds minder concurrentie
Maar, dat moet ook gezegd: de concurrentie voor Mariën werd ook ieder jaar kleiner. Al is hij de eerste die dat liever anders gezien. “Zelfs mijn generatiegenoten Buby Bertels en Roy De Weert zijn intussen al gestopt. We zaten in de F-I dit seizoen met amper vier boten.”
Robins vader Maurice, die zijn zoon al die jaren piloteerde, gaat het wel missen. “Ik heb in totaal veertig jaar in dat milieu gezeten, uiteraard ga ik het missen. Al onze vrije tijd ging naar de sport, maar ik begrijp de beslissing van Robin volledig. Het plezier was eraf. Bovendien moesten wij al onze kosten zelf betalen. Het Purple Rain-team stopt er dus ook mee. Ik weet nog niet wat er met onze twee raceboten zal gebeuren. Dat gaan we nog bespreken met Nico Bertels, die in die branche zit”, aldus Maurice Mariën.