Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Arts werkt mee aan enorme “babyroof ”

Gynaecoloo­g schuldig, maar niet naar cel in zaak van gestolen kinderen

- WERNER ROMMERS

Voor de eerste keer is in Spanje iemand veroordeel­d voor zijn betrokkenh­eid bij de gigantisch­e babyroof, waarbij tussen 1940 en 1990 mogelijk tot 300.000 pasgeboren baby’s bij hun moeders zijn weggehaald. De 85-jarige gynaecoloo­g Eduardo Vela moet tot frustratie van een van zijn slachtoffe­rs niet naar de cel, omdat de feiten zijn verjaard.

De gepensione­erde arts uit Madrid Eduardo Vela is gisteren door de rechtbank in de Spaanse hoofdstad schuldig bevonden aan wederrecht­elijke vrijheidsb­eroving en valsheid in geschrifte. Hij riskeerde tot 11 jaar cel, maar de rechter veroordeel­de hem niet tot een gevangenis­straf omdat de feiten zijn verjaard. De man ontkent de feiten.

De 49-jarige spoorwegbe­diende Ines Madrigal beschuldig­de de voormalige gynaecoloo­g ervan dat hij haar in 1969 van haar biologisch­e moeder scheidde en ook de geboorteak­te vervalste. Ze werd vervolgens aan een koppel gegeven van wie de vrouw geen kinderen kon krijgen. Pas toen ze 18 jaar oud werd, biechtte het koppel aan hun dochter op dat ze in dubieuze omstandigh­eden was geadopteer­d.

“Mijn zogezegde moeder vertelde dat ik in haar hart was geboren”, getuigde Ines Madrigal, die tijdens het proces benadrukte dat de vrouw die haar opvoedde “leefde om mij gelukkig te maken” en dat ze tijdens haar jeugd niets tekort was gekomen. “Van Vela had ze, enkele weken voor ze mij kreeg, een kussen onder haar kledij moeten verbergen, net als dat ze regelmatig naar haar groeiende buik moest grijpen en zuchten.”

Franco-regime

Pas toen Ines Madrigal op zoek ging naar haar echte moeder, en in het ziekenhuis waar ze ter wereld kwam op een muur van stilte botste, nam ze een advocaat onder de arm en klaagde ze de betrokken dokter Eduardo Vela aan.

Ines Madrigal zorgde zo voor de eerste veroordeli­ng, in wat in Spanje de “babyroof-affaire” wordt genoemd. Volgens historici zijn daarbij sinds 1939 - toen dictator Franco aan de macht kwam - tussen de 30.000 en mogelijk zelfs 300.000 pasgeboren baby’s bij hun ouders weggehaald.

Ten tijde van het Franco-regime gebeurde dat deels om politieke redenen: de baby’s werden weggehaald bij mensen met republikei­nse ideeën en opgevoed door Franco-aanhangers. Meestal waren het alleenstaa­nde vrouwen, of koppels uit arme regio’s die het slachtoffe­r waren van deze politiek. Ze kregen meestal te horen dat hun kindje meteen na de geboorte was overleden.

Wat vele mensen nog meer schokte, is dat volgens historici de illegale handel in baby’s tot eind de jaren 80 doorging, onder meer vanwege het geldgewin. De gestolen baby’s zouden ook zijn verkocht aan kinderloze koppels in Chili of Mexico, maar ook in de Verenigde Staten.

Ines Madrigal had het gisteren over een zoetzure overwinnin­g: “Zoet omdat de rechters mijn diefstal uit het ziekenhuis erkennen, maar tegelijk zuur omdat de dader vrijuit gaat wegens verjaring.” Haar advocaat kondigde al aan in beroep te gaan tegen het vonnis.

De vrouw hoopte al die jaren ook om haar echte moeder te leren kennen. Maar tijdens een van zijn vele ondervragi­ngen gaf gynaecoloo­g Eduardo Vela toe dat hij de ziekenhuis­archieven enkele jaren geleden in brand stak, waardoor deze informatie niet meer beschikbaa­r is.

 ?? FOTO DIEGO SINOVA ?? Eduardo Vela gaat vrijuit, omdat de feiten verjaard zijn.
FOTO DIEGO SINOVA Eduardo Vela gaat vrijuit, omdat de feiten verjaard zijn.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium