Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Altijd problemen met ons loon en tijdens de winter geen verwarming”
Staking bij postbusbedrijf TBC Post om slechte werkomstandigheden aan te klagen
De werknemers van postbusbedrijf TBC Post, een concurrent van bpost, gingen gisteren in staking. De redenen: loon dat niet gestort wordt, auto’s en bromfietsen die niet in orde zijn, hoge werkdruk, onbetaalde overuren en ga zo maar door. Bij de hoofdzetel krijgen ze al jarenlang weinig tot geen reactie en dat kan zo niet langer, klinkt het bij de stakers.
“Het loopt hier de spuigaten uit”, is het eerste wat vakbondsafgevaardigde bij TBC Post Carla De Block te zeggen heeft. Dat de onvrede bij de werknemers in het postbusbedrijf in Deurne groot is, is een understatement. En daarom gingen ze gisteren in staking. “En dat blijft zo, tot ons loon op onze rekening staat”, klinkt het bij de collega’s uit Limburg die naar Antwerpen afgereisd waren. “En onze grote baas, die al zeker honderden mails van ons heeft ontvangen, hebben we hier nog nooit gezien.”
Die grote baas is Thierry Brugma, een Waalse zakenman. Hij was de eerste sinds de liberalisering van de markt in 2011 die in een postvergunning kreeg. TBC Post doet vooral in aangetekende zendingen, werkt met blauwe postbussen en heeft zelfs eigen postzegels. Overal in het land zijn depots te vinden.
“Maar hij moet dus concurreren met bpost. Dat lijkt mij een onbegonnen zaak”, zegt Wim De Jonghe van de socialistische transportvakbond BTB. Hij zag in welke erbarmelijke omstandigheden de werknemers aan het begin van het jaar moesten werken.
Inspectie op bezoek
“Toen ik hier in januari kwam, vroor het. Hier in het gebouw, waar alle post gesorteerd wordt, was geen verwar- ming. Bovendien was er ook geen verlichting, ze moesten het licht van hun gsm gebruiken. We hebben meteen de inspectiediensten gestuurd.”
Die problemen werden opgelost, maar al snel bleek dat de lijst aan andere gebreken eindeloos was. “Het ergste is ons loon. Daar zijn altijd problemen mee. We moeten telkens gaan klagen bij Securex, het sociaal secretariaat. Want bij de hoofdzetel van TBC in Zaventem krijgen we nooit gehoor”, vertelt Carla, die al drie jaar bij TBC werkt. “Voor het loon van september was het alweer hetzelfde liedje: we hebben onze loonbrief wel ontvangen, maar het geld zien we niet. En die loonbrief staat dan nog vol fouten. Ik ben al dertig jaar getrouwd, maar er staat nog steeds op dat ik ongehuwd ben, bijvoorbeeld.”
De gefrustreerde werknemers blijven het ene probleem na het andere opnoemen. “De verzekerings- en keuringsbewijzen van de auto’s en bromfietsen zijn niet in orde. Bovendien zijn ze constant defect. En de werkdruk ligt enorm hoog. De laatste tijd zelfs nog hoger, want in Zaventem werden er heel wat mensen ontslagen. Van ons wordt nu verwacht dat wij vierhonderd brieven per dag leveren, dat is onmenselijk. Ik probeer de collega’s te motiveren om te komen werken, maar dat blijft niet duren”, zegt Mano Janssen, die teamverantwoordelijke is. “Dit is geen kwestie van geven en nemen. Wij geven en zij nemen.”
“Alle plooien gladstrijken”
Na lang aandringen van de vakbond, kwam Brugma gisteren langs om te luisteren. Maar tijdens dat gesprek bleef iedereen op zijn honger zitten. “Omdat een grote klant te laat betaalde, waren we te laat met jullie loon. Maar dat werd deze week rechtgezet”, vertelt Brugma. Hij belooft dat het geld morgen (vandaag, red.) gestort wordt. Op alle andere problemen en gebreken heeft Brugma geen concreet antwoord.
“De communicatie en transparantie verloopt stroef”, geeft hij toe. “Maar we hebben enkel problemen met het depot in Antwerpen. Waarom, dat weet ik niet. Na dit gesprek zal ik mijn uiterste best doen alle plooien glad te strijken.”
Aan het einde van het gesprek worden alle beloftes op papier gezet. “De werknemers zijn voorlopig min of meer tevreden. Ze geven hem het voordeel van de twijfel. Maar ik heb er weinig vertrouwen in”, besluit De Jonghe.