Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Een bos in de vijver
Niet alleen het Stadspark is getooid in herfstkleuren, ook de vijver geeft een herfstige aanblik. Water staat er namelijk allang niet meer in de vijver. Vissen hebben plaatsgemaakt voor konijnen, waterlelies voor jonge wilgen en zwanen voor wandelaars met honden. En zo kon het gebeuren dat ik zaterdag met een groepje natuurliefhebbers door de kersverse jungle op de bodem van de vijver struinde. Het voordeel van met kenners op stap te zijn, is dat je zaken ziet die je anders niet zou zien. Dat er wortels in de vijver groeien, kleine tomatenplantjes, bessen die je kunt eten maar ook bloemen met moeilijke namen die afkomstig zijn uit verre oorden.
Als de mens denkt dat hij goed is in reizen, dan heeft hij misschien een punt, als stakingen geen roet in het eten gooien tenminste. Maar planten zijn nog veel beter in het oversteken van landsgrenzen. Ze laten zich meevoeren door luchtstromen, liften mee op de poten van watervogels of verschansen zich in de kleding van matrozen. Geen politici of wetten die daar een probleem van maken.
Het enige gevaar voor die plantjes schuilt in de mens, die het belangrijker vindt om bouwprojecten netjes af te werken dan om het grondwater op peil te houden en de vijvers en beken van de stad van water te blijven voorzien.
In de volgende legislatuur wordt de bevoegdheid van het Stadspark overgeheveld van de stad naar het district. Dan zal er werk worden gemaakt van een plan, is beloofd tijdens de verkiezingscampagne. Als de volgende legislatuur van start gaat, zal de vijver al een jaar droogstaan.
Ooit, in het interbellum, was de vijver het kloppend hart van het park. Er werden viswedstrijden georganiseerd en er verschenen modelbootjes en roeiers op het water. In de winter werd de vijver één grote ijspiste. Hoeveel strenge winters we nog zullen krijgen, is de vraag, maar die taferelen spreken wel tot de verbeelding.
Hopelijk krijgt de restauratie van het Stadspark straks dezelfde prioriteit als de restauratie van het stadhuis. Het is best mooi, die herfstkleuren in de vijver, maar een vijver zonder water is net zo erg als een café zonder bier. En dat is in Antwerpen gelukkig moeilijk te vinden.