Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Anderlecht beloofde “groep te winnen”, maar ligt er roemloos uit
Onmachtig paars-wit moet nog twee overbodige duels afwerken
Anderlecht speelt zijn laatste twee Europese matchen tegen Trnava en Zagreb voor niets. Voorstel: zet dan veel beloften. Zo leren die jongens er nog iets van en gaat het alarm bij sommige A-kern-spelers ook eens af. Want dit was een van de meest troosteloze Europese campagnes ooit. Eentje vol blunders – ook tegen Fenerbahçe – en een uitschakeling na amper vier matchen. Triest.
We zien het al voor ons op 29 november, thuis tegen Spartak Trnava. De stadionspeaker die roept: “Met het nummer 41: Piet...” En dan het publiek dat aanvult met: “Snot!” Hopelijk kan Piet een doelpunt maken of foutloos verdedigen, want dat heeft dit Anderlecht echt nodig.
Luid zal zijn naam trouwens niet klinken, want veel volk zal er niet opdagen voor die partij zonder inzet. De opkomst in de eerste Europese thuismatchen was al mager en Anderlecht speelt over drie weken effectief voor Piet Snot.
“Niet helemaal waar”, counterde Hein Vanhaezebrouck. “We willen absoluut vermijden dat we laatste worden in deze groep door te winnen van Trnava en we kunnen nog punten verzamelen voor de Belgische coëfficiënt. Da’s onze plicht.”
Drama om de tien jaar
Nobel, maar het maakt deze campagne niet minder troosteloos. Nooit eerder werd Anderlecht in de Europa League uitgeschakeld in de groepsfase. En nu gebeurt het in een zwakke groep al na vier partijen en één op twaalf. Blijkbaar beleeft Anderlecht om de tien jaar een drama. In 2008 was er de trieste uitschakeling tegen BATE in de CL-voorrondes en in 1998 de pijnlijke eliminatie in de eerste ronde van de UEFA Cup tegen Grashoppers. Dat waren uitschuivers, maar kun je de huidige Europese campagne nog een uitschuiver noemen? Dit Anderlecht is te plat. Punt aan de lijn.
Al moeten we nu eerlijkheidshalve wel toegeven dat het spel tegen Fenerbahçe toch om aan te zien was. Dat is al iets. Paars-wit had wel balbezit, maar helaas leverde dat amper één uitgespeel- de kans op. Er zit gewoon niet genoeg dash in dit elftal en de passing was te slordig
“De kwaliteit en het engagement waren niet slecht, maar we kunnen het verschil niet maken”, vervolgde Vanhaezebrouck. “Dat lukt wel tegen kleinere teams, maar tegen sterke verdedigingen is dat voor ons niet evident. Er is niet genoeg kracht en deze jonge ploeg moet nog stappen zetten. Al moeten ze de lessen wel oppikken. Individueel moet iedereen beter worden.”
Bakkali moet bijvoorbeeld leren dat hij zich niet eeuwig kan vast dribbelen. Deels uit frustratie pakte hij dan ook nog eens rood. Fenerbahçe was niet eens zoveel beter, maar dreigde wel meer.
En dan wordt het wel eens comedy capers achteraan. In principe zorgt de huidige viermansdefensie voor meer controle, maar dan slaat ze aan het blunderen. Zo is Vranjes iemand die je liever niet tegenkomt in het donker, maar de Bosniër liet zich wel kinderlijk vloeren bij de 2-0. En even daarvoor had Sanneh zich ook laten aftroeven door Ayew en was de eerste Turkse goal een feit. Samen heeft dit duo 11,5 miljoen gekost, maar standvastig kun je ze toch niet noemen. “We zetten onszelf weer buitenspel, hé. Eerst mag een gast van 1m80 binnenkoppen en dan verliezen we de pedalen.”
Alleen nog competitie
Dat is hét liedje van deze Europese campagne. Pijnlijk verlies in Trnava, domme rode kaart tegen Zagreb, 2-0 weggegeven thuis tegen Fenerbahçe…. “We hadden onszelf met de rug tegen de muur gezet, want elke keer brachten we onszelf in de problemen. Dan kom je in zo’n situatie.”
Het gevolg is dat we begin november zijn en Anderlecht alleen nog de competitie heeft om voor te spelen. Niet dat Genk en Club schrik krijgen, want met slechts twee clean sheets en amper zeges tegen de top zes ziet het er ook daar niet zo rooskleurig uit. Marc Coucke had het zich anders voorgesteld.
Bovendien rijst de vraag of deze vroegtijdige uitschakeling in de Beker en in Europa gevolgen heeft voor het transferbeleid in januari. Moeten er dan meer spelers afvloeien of komt er maar één offensieve versterking? Wie weet. “We zullen de goeie analyse moeten maken”, besloot Vanhaezebrouck.
Piet Snot is alleszins transfervrij, maar wij zouden in Europa toch ook eens jonkies als Amuzu, Sambi-Lokonga, Kayembe en zelfs spits Dhauholou proberen. Waarom niet? Met Makarenko, Gerkens, Musona en co pak je ook geen punten. Je weet maar nooit wat het oplevert.
“We kunnen nog punten verzamelen voor de Belgische coëfficiënt. Da’s onze plicht.” Hein Vanhaezebrouck Trainer Anderlecht