JOHN GRISHAM

MARK HEIRMAN

De Zwarte Dood, Hoe de pest Europa veranderde 1347 – 1772, Houtekiet, 218p

★★★èè

In dit postuum uitgegeven werk brengt de in maart gestorven literaire en wetenschappelijke duizendpoot Mark Heirman een geschiedenis van de krachten die Europa uit de middeleeuwen hebben getrokken naar een toekomst die ons continent uiteindelijk de voorbije eeuwen de wereldheerschappij opleverde. Want, met de Portugezen op kop, gingen Europeanen plots de wereld verkennen, deden ze ‘nuttige’ uitvindingen en maakten ze zich los van een kerkelijke bevoogding die volgens Heirman de oorzaak was van de verstarde middeleeuwen. Met zijn eruditie levert hij een boeiende en lezenswaardige evolutieschets. Cijfers illustreren de dramatische omvang van de pest van 1347. Maar ondanks de ondertitel ‘Hoe de pest Europa veranderde’ levert Heirman toch niet voldoende bewijsvoering dat de pest nu echt dé trigger was van heel deze beweging. Zo negeert hij vrijwel de invloed die al uitging van de kruistochten. En evenzeer negeert hij de ontvoogdingsbeweging die uitgerekend onze Vlaamse steden – lang voor de pest en nog zelfs voor de Britse Magna Charta – in gang hebben gezet. ★★★èè

Voor zijn jongste boek, Het oordeel, keert John Grisham, ’s werelds meest gelezen auteur van rechtbankthrillers, terug naar Clanton, in Ford County (Mississippi), waar het dertig jaar geleden voor hem allemaal begon. Zijn eerste thriller, De jury, speelde zich ook af in dit door raciale spanningen beheerste (fictieve) stadje in het diepe zuiden van de Verenigde Staten. We schrijven 1946. Heel Clanton kijkt op naar oorlogsheld Pete Banning: invloedrijke katoenverbouwer, trouwe kerkganger en steun en toeverlaat voor vrienden en buren. Iedereen is dan ook stomverbaasd wanneer Banning op een ochtend de kerk binnenstapt en zijn goede vriend, dominee Dexter Bell, doodschiet. Met als enige commentaar: “Ik heb niets te vertellen”. Beetje bij beetje leren we Banning beter kennen. Tijdens de voorbereiding en uitvoering van zijn proces, maar ook in een lang uitgesponnen middengedeelte, waarin Bannings wedervaren met de wrede Jappen wordt belicht. Het oordeel is een van Grishams meer ambitieuze boeken, geschreven met grote zuiderse auteurs als Tennessee Williams en William Faulkner in het achterhoofd. Tegelijk is het een van zijn minst spannende boeken. Een roman van vijfhonderd bladzijden opbouwen rond die ene vraag ‘waarom?’ is zelfs voor een meesterverteller als Grisham een schier onmogelijke opgave.

STRIP

VANDERSTEEN, CONZ EN DUPRÉ

Suske en Wiske: Boemerang, Standaard Uitgeverij, 56p ★★★★è

Apart van de hoofdreeks laat Standaard Uitgeverij sinds vorig jaar een keer per jaar andere auteurs een hommage aan Suske en Wiske maken. De eerste – Cromimi – was een grand cru. Maar ook nummer twee, Boemerang, van het Vlaamse gelegenheidsduo Conz en Steven Dupré, mag er zijn. Voor de tegenspeler van dienst stoffen ze een oud personage van Vandersteen af: Theofiel Boemerang, de huis-aan-huisverkoper. Die heeft intussen van zijn bescheiden stofzuigerbusiness een imperium gemaakt en heeft onderweg ook de politieke macht gegrepen. Daarbij heeft het kleine ventje wel een héél groot percentje als ouderwetse dictator. Zeker met een waanzinvirus waarop hij via het tegenmiddel dik geld verdient. Deze Sus en Wis in een nabije, grimmige toekomst is als verhaal te gek én heeft tegelijk een heerlijke rotvaart. Conz en Dupré doen de personages, die we zo goed kennen en nu voor de gelegenheid vrijheidsstrijders zijn, verdomd goed acteren. Fijn om lezen.