REUZENERFGOED Sterktes en zwaktes

De reuzencultuur in Vlaanderen is in 2015 erkend als immaterieel cultureel erfgoed. Het initiatief kwam van de in 2010 opgerichte koepelvereniging Reuzen In Vlaanderen vzw. Er werd destijds ook een analyse gemaakt over de sterktes, zwaktes, kansen en bedreigingen van en voor het reuzenerfgoed.

Sterktes: het gaat om een rijke geschiedenis, met veel rituelen, die belangrijk is voor de sociale cohesie en duidelijk effect heeft op kinderen. Het aantal reuzen in Vlaanderen is ook talrijk, en de traditie is internationaal wijd verspreid.

Zwaktes: het gaat ook om kwetsbaar erfgoed, vanwege de optredens in de openlucht, en het onderhoud en vervoer van de reuzen kost veel. Er zijn ook weinig echte reuzenorganisaties of -gildes: vaak zijn de reuzen slechts een onderdeel van de activiteiten van een heemkundige kring, carnavalsvereniging of school.

Bedreigd wordt de reuzentraditie door het feit dat velen de betekenis ervan niet meer kennen, doordat ze haar spektakelwaarde in onze multimediale maatschappij verliest, doordat ze afhankelijk is van het engagement van vrijwilligers en door de mondelinge kennisoverdracht (die nu wel hoe langer hoe meer op schrift wordt gesteld).

Maar er zijn ook kansen: de reuzen kunnen inspelen op de huidige maatschappelijke interesse in lokale identiteit, ze passen ook in onze universele hang naar verhalen en ze krijgen steun van de gemeentes en steden.

Janneke (Duffel).