Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Gerechtelijke primeur: parket sluit voor het eerst deal over celstraf
Maurice De Velder (58, foto), vastgoedinvesteerder en voormalige topman van de failliete mediagroep rond P-magazine, werd in april 2009 door het Antwerpse hof van beroep veroordeeld tot twee jaar cel met uitstel en 375.000 euro boete, waarvan 125.000 euro effectief, wegens valsheid in geschrifte, misbruik van vennootschapsgoederen en witwaspraktijken. Het hof verklaarde ook een bedrag van 1.064.127 euro verbeurd. De Velder ging akkoord om die zware boetes te betalen en ontliep zo een beroepsverbod van tien jaar en een effectieve gevangenisstraf van drie jaar. In eerste aanleg werd hij nog tot vier jaar effectief veroordeeld, maar het parket ging na die veroordeling alsnog in onderhandeling met de witteboordencrimineel. Het was de eerste schikking.
Later kocht ook de socialistische topman Guy Peeters een fraudeproces af.
Het bekendste en beruchtste voorbeeld van de minnelijke schikking is de zaak-Omega Diamonds. De toplui van het bedrijf ontdoken voor tientallen miljoenen euro aan belastingen, door diamanten massaal in het zwart te verhandelen. De kopstukken van het bedrijf konden een correctioneel proces vermijden door een deal te sluiten met het Antwerpse parket. De heren van Omega Diamonds betaalden een recordbedrag van 160 miljoen euro om van het parket verlost te zijn.
Het parket van Antwerpen sloot ook heel wat minnelijke schikkingen met zakenlui die frauduleuze kasgeldconstructies hadden opgezet. Zo betaalden de families achter het Herentalse radiatorenbedrijf Henco 100 miljoen euro om aan vervolging te ontsnappen, en de stichters van Massive 82 miljoen euro.
Het Antwerpse gerecht maakte ook jarenlang jacht op de Nederlandse beursgoeroe Louis Reytenbagh (foto), een man die het niet-betalen van belastingen tot hogere kunst heeft verheven. Reytenbagh verdiende honderden miljoenen met beursspeculatie. Hij woonde overal en nergens, maar bleek nergens ter wereld belasting te betalen, terwijl hij en zijn familie in werkelijkheid woonden in en werkten vanuit Antwerpen en Brasschaat. Na een jarenlange juridische loopgravenoorlog besloot Reytenbagh om een minnelijke schikking te sluiten met het parket. Hij kocht zijn proces af door 52 miljoen af te rekenen.