Misschien scheelt er wel iets aan die tekst

Het N-VA-partijbestuur liet maandag nog eens weten dat het VN-migratiepact “zeer problematisch” is. De tekst staat haaks op de visie van N-VA. Eerder had Charles Michel al beloofd het pact te zullen tekenen. In N-VA-kringen was toen geen protest te horen, maar nu zit de premier dus in nesten. Hij maakt zich voor de internationale gemeenschap belachelijk als België het pact niet tekent. Maar als hij dat wel doet, riskeert hij een regeringscrisis. Is er een uitweg? Die is er: Michel kan het pact goedkeuren maar er een interpretatieve nota voor België aan toevoegen. Ook andere landen overwegen dat. Nog andere, doorgaans met een rechtse regering, tekenen het pact zeker niet, Frankrijk dan weer zeker wel. En zo wordt een document dat bedoeld was om de wereld te verenigen rond enkele principes over de aanpak van migratie, een splijtzwam van je welste.

Dat komt in de eerste plaats omdat migratie de wereld nu eenmaal in twee kampen verdeelt. De ‘linksen’ willen iedereen binnenlaten, de ‘rechtsen’ willen iedereen buiten, dat zijn de uiterste tegenstellingen. Alles wat over migratie gezegd en geschreven wordt, belandt in een van die twee kampen en wordt vervolgens voorwerp van een stellingenoorlog waarin niemand een duimbreed toegeeft en die dus nooit tot een oplossing voor welk probleem dan ooit kan leiden.

In de tweede plaats zou er ook weleens iets aan het pact zelf kunnen schelen. Het is zonder meer positief dat een wereldorganisatie in deze tijden een tekst over migratie publiceert, een probleem waar zowat alle regeringen van de wereld mee worstelen. Maar als je een tekst aflevert die alleen maar méér verdeeldheid zaait, dan kun je het beter laten. Volgens de ene stelt de tekst migratie veel te positief voor en toont hij geen respect voor mensen die zich zorgen maken over de instroom van vreemde mensen in hun land. Volgens de andere vraagt hij juist het nodige respect voor de migranten en zet hij terecht de economische voordelen van migratie in de verf. Iedereen leest er zijn eigen waarheid in. Misschien is de tekst gewoon te ambitieus en was het beter geweest een deeldomein van de problematiek te belichten: de strijd tegen mensensmokkelaars, de aanpak van transmigranten, investeringen in de landen van herkomst om migratie tegen te gaan… Dan had dit pact kunnen bijdragen tot een oplossing voor sommige facetten van het wereldwijde probleem. Nu is het een maat voor niets. Nee, erger nog: het heeft de tegenstellingen in de wereld alleen maar groter gemaakt.