Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Er bestaat geen goede opleiding waar je alles rond theaterpoppen leert”
Mechelen Dirk Verbeeck (50) uit zit al 25 jaar in de poppenstiel. Hij maakt zelf poppen en speelt er voorstellingen mee. Hij gaf ook onder andere kinderhelden als Bumba en dinosaurus Kamiel van Kaatje gestalte. Nu krijgt hij de kans om zijn ervaring door te geven. “De echte professionele poppenspelers zijn niet zo talrijk”, zegt de Mechelaar. “Ik denk dat ik ze allemaal ken, het zijn er hoop en al enkele tientallen. Het is dus wel goed dat ik de kneepjes van het vak kan doorgeven aan jongere mensen.”
“Mijn frustratie was dat er geen goede opleiding bestaat waar je alles rond poppen onder de knie kunt krijgen. Ik heb dus zelf theaterpoppen leren maken en heb gaandeweg ook geleerd om er mee te spelen. Met poppen kun je prachtige verhalen vertellen. Weten hoe je dat moet doen, dat mag zeker niet teloorgaan.”
Maar niet alleen het spelen zelf zal Dirk leren aan zijn leerlingen, sommige van de poppen dreigen ook in het verdomhoekje te geraken. “De meeste mensen kennen vooral The Muppets en dan nog de handpop van de juf en dan stopt het zowat. Maar eigenlijk zijn er enorm veel soorten poppen. Een deel daarvan is helaas wel in onbruik geraakt. Denk maar aan stangpoppen of marionetten. Sommige soorten zie je bijna alleen nog terug in musea. Het is goed dat ze die bijhouden, maar het is triestig dat het daar bij moet blijven. Een pop moet kunnen spelen en mensen blij maken.”
“Daarom is het mijn ambitie om samen met mijn twee leerlingen te onderzoeken hoe we die poppentypes nieuw leven kunnen inblazen. Het zou mooi zijn om eigentijdse versies te maken. Die verbeterde prototypes kunnen er hopelijk voor zorgen dat poppenspelers er opnieuw mee aan de slag willen gaan. Concreet kan dat bijvoorbeeld betekenen dat we het veeleer zware hout in zo’n oude pop kunnen vervangen door het lichtere carbon, waardoor het plots wel weer aangenaam wordt om met dat type pop te spelen. Op die manier kunnen we er hopelijk voor zorgen dat bepaalde types niet verloren gaan en dat een nieuwe generatie er de charme van leert kennen.”
Dirk benadrukt dat hij erg blij is dat hij daar de kans toe krijgt. “Ik ben enorm verslingerd aan deze stiel. Normaal moeten we gewoon snel de volgende voorstelling maken. Er is dan geen tijd om onderzoek te doen en dergelijke. Nu krijgen we die middelen wel om naar musea te gaan of met mensen te spreken die er veel van weten. Dat voelt aan als een droom die werkelijkheid wordt. Het is fijn dat dit kan in dit toch wel verstarde culturele landschap. We gaan er alles aan doen om hier een nuttige twee jaar van te maken”, klinkt het.