Ivorianen Bagayoko en Togui maken wederoptreden

KV Mechelen kleurde in ‘t Kuipje weer een beetje Ivoriaans. Bagayoko mocht door de blessure van Van Cleemput en de schorsing van Lemoine voor het eerst sinds 30 oktober nog eens in de basis starten. Ook voor Togui moeten we al tot diezelfde 30e oktober teruggaan voor zijn laatste optreden, toen hij in Tubeke uitviel met een verstuikte enkel.

“Mentaal was het geen leuke periode, maar als profvoetballer moet je daar mee kunnen omgaan”, reageerde Bagayoko. “Ik praat vaak met de coach en ik weet dat hij meer van mij verlangt. Zo moet ik offensief meer kunnen bijbrengen. Op één afstandsschot na is dat niet echt gelukt. Al zat de staat van het veld er ook voor veel tussen.”

Of hij Vrancken overtuigd heeft met zijn prestatie, weet hij niet. “Ik ben nooit tevreden over mijn wedstrijd. Zelfs niet als ik vijf keer zou scoren. Het kan altijd beter. Dat klinkt erg veeleisend, maar zo hoort het. Een voetbalcarrière duurt 15 of 20 jaar. Daarin moet je álles geven. Relaxen kan je nadien nog genoeg.”

Ook voor zijn ploegmakker William Togui kwam er dus een einde aan bijna zes weken tandenknarsend te moeten toekijken. Hersteld van een enkelverstuiking mocht hij zaterdag ruim tien minuten voor tijd Igor De Camargo komen vervangen. De zompige grasmat in Westerlo moet hem toch enige angst hebben ingeboezemd, want de staat van het veld was vergelijkbaar met die van Tubeke eind oktober, toen hij met zijn voet in een aardkluit bleef steken. “Het was een korte invalbeurt, maar ze was heel belangrijk voor mij”, reageerde de Ivoriaan. “Toen ik in Tubeke geblesseerd uitviel, heb ik serieus gevloekt. De ploeg draaide op volle toeren, ik speelde alles en werd steeds beslissender. Net op zo’n moment uitvallen, dat was mentaal niet makkelijk. Gelukkig is deze periode nu ten einde gekomen.”

Met Engvall en De Camargo voor de tweede keer op een rij op het scoreblad, is de concurrentie voorin érg scherp. “Ik zie hen niet als concurrenten”, zegt Togui. “We hebben allemaal hetzelfde doel: KV Mechelen weer naar eerste brengen. Winnen, dat is het enige wat telt. Ik heb hen dan ook meteen gefeliciteerd met hun doelpunten.”