Gazet van Antwerpen Stad en Rand
UW MENING
Beu
Staken voor meer koopkracht en werkbare loopbanen, daar kan ik me wel in vinden. Werkgevers eisen steeds meer van de werknemers, onze pensioenen zijn de laagste van de naburige landen en er gaat geen week voorbij of de prijzen gaan omhoog. Geen wonder dat de mensen het beu worden. Kijk maar naar de gele hesjes.
RENE SCHUERMANS
Ondankbare taak
De leerkrachten hebben groot gelijk: ze worden niet naar waarde geschat. Er is veel druk van de ouders en ook van hogerhand. Het gevolg is dat niemand die ondankbare taak nog wil uitoefenen.
FRANK WYBO,
OOSTKAMP
Niet in examenperiode
Als oud-leerkracht ken ik maar al te goed de problemen in het onderwijs en de noden van de leerkrachten. Maar staken tijdens examenperiodes, dat kan niet. Het belang van de leerling primeert boven het belang van de leerkracht. Trouwens, het lijkt mij opnieuw een politieke staking van het ABVV, met meer slogans dan concrete, realiseerbare eisen. Staken ze om zich niet voorbij te laten steken door de gele hesjes?
ROBBE SAMYN,
LENDELEDE
Beter dan gezondheidszorg
Leerkrachten hebben een mooi loon in vergelijking met de mensen in de gezondheidszorg. Oké, ze hebben ’s avonds ook nog werk, maar wie heeft dat tegenwoordig niet? Laat de examens duren tot en met de laatste dag voor de vakantie, zodat de deliberatie vanaf de week nadien begint. Wedden dat het dan geen week duurt?
BART CUELENAERE,
Efficiëntie
W. VERSCHOOTEN,
MOL
Waarom staken in de examenperiode? Ouders zonder opvang komen zo in de problemen. Als je wil staken, maak dan een front en staak efficiënt: blokkeer de haven, leg kruispunten lam, zet strategische wegen af. Of dacht je dat de regering wakker ligt van een stel wandelende leerkrachten van één kleur? Pure winst voor de staatskas, die de stakers die dag niet moet betalen.
ANTWERPEN
Stakingsrecht voor iedereen
Er is stakingsrecht voor iedereen, dus ook voor mensen in het onderwijs. Al is het moment misschien niet ideaal, met de examenperiode in het secundair onderwijs ...
JO VAN LENT,
BURCHT
Hypocriet
Ik sta al 37 jaar in het tso en bso en ben vakbondsafgevaardigde. Ik ben voorstander van een breed debat over onderwijskwaliteit, werkcomfort en ondersteuning van de leerkracht en realistische uitstapbanen, alsook een menswaardig pensioenstelsel. Maar ik verzet mij tegen een onzinnige staking onder impuls van de linkse partijen. Ik wil niet dat examens onderbroken worden en dat leerlingen, ouders én leerkrachten de dupe worden. Links had acht jaar de kans om iets te veranderen, ze brachten er niets van terecht. Ik stap niet naast een stel hypocrieten met een rood hesje.
KAMIEL DE VLEESCHOUWER,
MECHELEN
Investeren in de toekomst Die staking is terecht. Investeren en handhaven van degelijk onderwijs is investeren in onze toekomst.
DANIEL MIGNOLET,
BERCHEM staat open voor beknopte reacties. De redactie heeft het recht uw brief te redigeren of in te korten. Vermeld steeds uw naam en adres.
Straatnaamborden
Uitstekend artikel straatnaamborden
Mag ik er nog eentje aan toevoegen? Rond de stad loopt, parallel met de Ring, de Singel. Die is opgedeeld in een Noorder- en een Zuidersingel. In Berchem hebben ze daar nog de Binnensingel aan toegevoegd. Dit is een overbodige benaming, vermits de geplande Buitensingel nooit is uitgevoerd. Bovendien valt deze Binnensingel nog een stuk samen met de Uitbreidingstraat. Drie benamingen dus voor hetzelfde stuk weg.
ROB ALAERS,
BERCHEM
Michel II (1)
PAUL ROYMANS,
Michel II (2)
IVAN DERYCKE,
over
BOECHOUT
BORGERHOUT
de verwarrende
(in editie Stad & Rand).
Door met zijn partij uit de federale regering te stappen hoopt Bart De Wever de kiezersvlucht naar Vlaams Belang te stoppen. De hoofdoorzaak hiervan is zijn houding inzake communautaire vraagstukken. Mijn voorspelling is dat premier Michel ofwel verder doet in ‘lopende zaken’, ofwel de handdoek in de ring gooit. Regeren met 50 van de 150 zetels is in dit verdeelde land immers een haast onmogelijke opdracht. Een pluspunt is wel dat binnen deze regering veel minder zal worden gekibbeld.
De komende zes maanden heeft het federale parlement een geweldige kans om haar relevantie aan te tonen. Als het parlement meer mag zijn dan een praatbarak waar onder druk van partijen nummertjes worden opgevoerd, dan zou ook het vertrouwen in de politiek hersteld kunnen worden. Nu liggen immers alle kansen open om dankzij wisselmeerderheden beweging te brengen in een aantal belangrijke dossiers waar N-VA de knip op had gezet. Denk maar aan de kernuitstap, de door Europa afgekeurde voordelen voor grote bedrijven en de bedrijfswagens. Door hierover verstandige, minder ideologische beslissingen te nemen, zou ons land zijn staatsschuld kunnen doen dalen, een energiebeleid ten voordele van de burger kunnen voeren en een beter mobiliteitsbeleid kunnen voeren. Het parlement moet nu samen met experts en burgerbewegingen zaken in beweging zetten, in het voordeel van ons allen.