Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Premiers blijven (voorlopig) overeind
CHARLES MICHEL legt motie oppositie naast zich neer, maar zit totaal geïsoleerd THERESA MAY behoudt vertrouwen eigen partij, maar moet parlement nog trotseren
“Dan moeten we de boel maar forceren”, dachten ze bij de oppositie. Ze stemden ervoor dat premier Charles Michel (MR) een vertrouwensstemming moet vragen. Maar juridisch kán het parlement dat niet vragen. Dus legt de premier de motie naast zich neer, goed wetende dat hij nooit voldoende steun bijeen krijgt om zijn regering overeind te houden. “Dan moeten jullie maar een motie van wantrouwen indienen”, zegt de premier.
De loopgravenoorlog in de Wetstraat duurt voort. Premier Michel moest gisteren tekst en uitleg komen geven over zijn plannen nu zijn regering na het vertrek van N-VA haar meerderheid in de Kamer is kwijtgespeeld. En, vindt de oppositie, hij moest een regeringsverklaring afleggen en de daarbij horende vertrouwensstemming overleven. Dat is de enige manier waarop hij zijn regering de nodige wettelijke basis kan geven.
Lamme eend
“Presenteer uw nieuwe regering, tot het zo ver is wordt het land geregeerd door een lamme eend”, zei N-VA-fractieleider Peter De Roover. Hij vergeleek de wissel-
Peter De Roover Fractieleider N-VA “U kunt moeilijk verwachten dat de bedrogen echtgenote daags na de onenightstand voor het ontbijt zorgt.”
Kristof Calvo Fractieleider Groen/ Ecolo “U kunt geen vechtscheiding doen en dan de kinderen aan iemand anders toevertrouwen.”
meerderheid waarmee Michel uiteindelijk het migratiepact ging verdedigen in Marrakesh met politiek overspel. En op de steun van N-VA moet hij niet rekenen.
“U kunt moeilijk verwachten dat de bedrogen echtgenote daags na de onenightstand voor het ontbijt zorgt.”
Richting verkiezingen
Alleen vindt de nieuwe oranjeblauwe regering niet dat ze het vertrouwen moet krijgen. Zij ziet zichzelf als een doorstart van Michel I zonder N-VA, en die regering heeft het vertrouwen al gekregen. Doordoen is volgens CD&V, MR en Open Vld het verantwoordelijkste om te doen. “Ik hoor iedereen zeggen dat ze geen vervroegde verkiezingen willen, maar dan proberen ze mij wel die richting uit te stuwen”, zei premier Michel. Een waslijst aan argumenten had hij om de val van de regering te vermijden: van Brexit-onderhandelingen tot het klimaatbeleid.
Het maakte allemaal weinig indruk op de oppositiebanken. Onder impuls van PS trok ze vol in de aanval. “Wil de regering het vertrouwen niet vragen, dan dwingen we ze maar.” Een motie van wantrouwen indienen en zelf verantwoordelijk zijn voor eventueel vervroegde verkiezingen, ziet niemand zitten. Dus moet het dan maar met een motie om Michel te verplichten een regeerverklaring af te leggen en de daarbij horende vertrouwensstemming te ondergaan. Met vereende krachten – ook met N-VA dus – keurden de parlementsleden die goed. “Dit vragen wij ook, we kunnen niet anders.”
De premier liet prompt weten dat hij dat dus niet zou doen. “Het staat jullie volledig vrij een motie van wantrouwen in te dienen.” Wettelijk gezien staat Michel recht in zijn schoenen. “Hij en hij alleen kan beslissen het vertrouwen te vragen”, zegt Kamerlid en professor Grondwettelijk Recht Hendrik Vuye (onafhankelijke). Een andere grondwetspecialist treedt hem daarin bij.
Maar het is wel tekenend voor de politieke onmacht van de regering-Michel. In geen enkel scenario krijgt de premier voldoende steun bijeengeschraapt om een vertrouwensstemming of een motie van wantrouwen te overleven. Deze slag heeft de premier overleefd, dinsdag komt er nog een kans voor de oppositie.