“Hij scoort nog vlotter dan vroeger, maar tweede klasse is zijn niveau niet”.

Intimi van KV Mechelen-spits danig onder de indruk van knalprestaties die 35-jarige ex-Rode Duivel uit zijn oude knoken schudt

“KV wil Igor na zijn actieve carrière graag aan boord houden.” Paul Stefani Zijn manager “Igor is een goedlachse man die positieve energie uitstraalt. Ook op zijn 35e blijft hij een spits met een interessant profiel.” Emilio Ferrera Een van zijn ex-coaches

Er staat geen maat op Igor de Camargo. Zondag tegen Union maakte de Braziliaanse Belg al voor de derde competitiematch op een rij twee goals. Straffe cijfers voor een 35-jarige routinier. Drie vertrouwelingen die de carrière van De Camargo van nabij hebben gevolgd, zijn lyrisch.

“Ik stapte gisteren van het vliegtuig toen ik hoorde dat hij weer twee keer had gescoord”, vertelt Paul Stefani, de manager die al twintig jaar aan zijn zijde staat. “Ik stuurde hem meteen een bericht dat ‘Real’ had geïnformeerd. Hij moest eens lachen. Waarna ik reageerde: ‘Het klopt, hoor. Real

Sociedad.’ Zeg nu zelf, dat zou toch mooi zijn? (waarna serieus)

Als KV promoveert, wordt zijn contract minimaal met één jaar verlengd. Dan zit hij nergens beter dan waar hij nu zit.”

De Camargo heeft zijn draai bij Malinwa helemaal gevonden. Nochtans was de start, onder meer wegens de gemiste voorbereiding, moeizaam. Zijn cijfers van de laatste weken spreken boekdelen. Van begin december tot nu scoorde de aanvaller in zes wedstrijden op een rij, goed voor negen stuks in totaal. Zijn teller in de Proximus League staat ondertussen op twaalf doelpunten. Alleen Youssoufou Niakate (dertien goals voor Union) en Leonardo Rocha (veertien treffers voor Lommel) doen nóg beter.

Het belang van Vrancken

Ook Marcos Pereira is onder de indruk. De Braziliaanse Belg zag zijn landgenoot De Camargo rond de eeuwwisseling voor een test- periode neerstrijken bij Patro Eisden Maasmechelen. “Igor heeft altijd doelpunten gemaakt, maar hij scoort nu nog vlotter dan vroeger. Zeker in tweede klasse, dat absoluut zijn niveau niet is”, vertelt de 43-jarige Pereira, die van 1993 tot 1996 zelf actief was bij KV Mechelen. “In het verleden liep Igor meer voor de ploeg. Nu blijft hij vaker centraal voor doel staan om goals te maken. Ook zijn ervaring helpt hem daarbij. En onderschat ook het belang van Wouter Vrancken niet. Ik heb twee jaar met Wouter gevoetbald. Voor de mensen die hem kennen, is het werk dat hij aflevert bij KV geen verrassing. Hij heeft iedereen duidelijke posities en taken gegeven. Sindsdien loopt het als een trein.”

Hoewel De Camargo nog een tiener was toen hij in België arriveerde, zag Pereira al snel dat zijn landgenoot het zou maken. “Igor was te goed om bij Patro Eisden te blijven. Hij had toen al een enorme drive.” Stefani haalt een voorbeeld aan: “Na zijn eerste seizoen bij Genk sprak hij al Nederlands. De andere buitenlanders keken hun ogen uit. Intussen spreekt hij vijf à zes talen.”

Opnieuw gelanceerd door Ferrera

Iemand die ook een belangrijke invloed had op de carrière van De Camargo, is Emilio Ferrera. De huidige assistent van Michel Preud’homme bij Standard haalde hem begin 2005 naar het toenmalige FC Brussels. “Voorzitter Johan Vermeersch zag zijn komst niet zitten, maar ik heb hem er toch bijgenomen”, herinnert Ferrera zich. “Igor heeft bij Brussels twee schitterende jaren gekend, en zo een transfer naar Standard afgedwongen. Of ik verbaasd ben over wat hij op zijn 35e nog laat zien? Ja en neen. Het is indrukwekkend, maar langs de andere kant blijft hij een spits met een interessant profiel. Daarnaast is Igor een goedlachse man, die met iedereen bevriend is en positieve energie uitstraalt. Een heel belangrijk element in het voetbal.”

Tot dat besef zijn ze intussen ook bij de Maneblussers gekomen. “Ik sprak onlangs met enkele bestuurders van KV Mechelen. Ze willen Igor na zijn actieve carrière graag aan boord houden”, besluit Stefani. “Overal waar hij heeft gevoetbald, groeide hij uit tot een leidersfiguur in de kleedkamer. Bij zijn buitenlandse clubs heeft hij nog steeds tal van vrienden. En bij Genk en Standard wordt hij op handen gedragen. Ik blijf erbij: Igor is geen wereldvoetballer, maar hij is toch altijd geweldig belangrijk geweest.”