Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het koetshuis van kasteel Selsaeten had zeker gered kunnen worden”
Heemkundige Kring De Kaeck betreurt drastische ingreep in beschermd dorpsgezicht
Van het eeuwenoude koetshuis voor kasteel Selsaeten schiet bijna niks meer over. In enkele dagen tijd werd het nochtans beschermde stukje dorpsgezicht tot puin herleid. Eddy Smits en Herman Meeus van de heemkundige kring De Kaeck betreuren de sloop.
Het hart van Eddy Smets en Herman Meeus bloedt wanneer ze vanop de oprijlaan naar het kasteel de sloper zien inbeuken op de laatste rechtopstaande muren van het koetshuis. “Dit is een zeer oud en bekend stukje Wommelgem”, licht Smits toe. “Al in de twaalfde eeuw was er sprake van dit landgoed. Het was toen een burchthoeve in het bezit van de Abdij van Sint Michiels. Omdat bendeleider Maarten Van Rossum het toenmalige kasteel in 1542 verwoestte, behield het domein lang de bijnaam Verbrand Hof. In 1890 werd het kasteeldomein eigendom van de adellijke familie Agie de Selsaeten, waaraan het zijn huidige naam dankt.”
In 1958 werd het geheel in loten verdeeld en openbaar verkocht. “De gemeente Wommelgem had toen de kans om dit toen nog veel grotere en prachtige domein aan te kopen en er een park zoals het Rivierenhof van te maken. Het toenmalige bestuur was jammer genoeg niet geïnteresseerd.”
Sinds enige tijd is Palmyra Brands trotse eigenaar van het kasteeldomein. De familiale holding ontstond in 1979 als bouwer en beheerder van rusthuizen. Palmyra Brands is onder meer referentieaandeelhouder in de grootste Belgische rusthuizengroep Armonea en baat ook het woonzorgcentrum Wommelgheem naast het kasteel uit. Het kasteel zelf, een voorbeeld van Vlaamse renaissance, is het hoofdkwartier van de groep.
Dorpsgezicht
Intussen drie jaar geleden diende Palmyra Brands een aanvraag in om het oude koetshuis, dat dateert van de tweede helft van de 19de eeuw, om te vormen tot pri- véwoonst met vier gastenkamers. Die zouden als bed and breakfast uitgebaat worden. De gemeente Wommelgem weigerde. Het koetshuis maakt sinds 1981 deel uit van een beschermd dorpsgezicht. Maar in 2017 haalde de holding haar vergunning toch binnen na beroep bij de bestendige deputatie van de provincie. De werken zijn begin dit jaar gestart.
“De huidige, maar ook vorige eigenaren hebben het koetshuis laten verkommeren”, betreuren Eddy Smits en Herman Meeus de gang van zaken. “Zelfs echt noodzakelijke instandhoudingswerken werden nooit uitgevoerd, al dan niet bewust. Vorig jaar is het dak al zo goed als ingestort.”
Kopie
“De constructie liet geen renovatie meer toe. Dat is gebleken na studie door architecten en studiebureaus op het gebied van energie en stabiliteit”, verzekert Caroline Vercauteren, woordvoerder van Palmyra Brands. “Maar het koetshuis zal als kopie van het oorspronkelijke gebouw volledig heropgebouwd worden. Die nieuwbouw zal duurzaam zijn en stelt het dorpsgezicht ook veilig naar de toekomst toe. De bouwwerken zullen een hele tijd in beslag nemen. De plannen voor uitbating van de B&B zijn nog niet concreet.”
“Tja, iets nabouwen is natuurlijk niet hetzelfde. Afwachten maar wat het zal worden”, halen Eddy Smits en Herman Meeus de schouders op. “Ook over de oude pachthoeve uit 1816, gelegen tegenover de ingang van het kasteeldomein en ook deel uitmakend van het beschermde dorpsgezicht, maken we ons zorgen. Die heeft een andere eigenaar, maar de problematiek is dezelfde: als er niet snel ingegrepen wordt, dreigt verval. Om met een positieve noot te eindigen: we zijn wel te spreken over de manier waarop Palmyra Brands een tijd terug het kasteel zelf heeft gerestaureerd. Dat ziet er opnieuw erg fraai uit.”