Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik had mijn beste seizoen ooit graag bekroond met goud”
Elite zonder contract Ingmar Uytdewilligen moet op BK vrede nemen met bronzen medaille
Met twaalf seizoenszeges dit seizoen was Ingmar Uytdewilligen met iets meer ambitie dan anders naar het BK in Kruibeke getrokken. Met een bronzen medaille stelde de Zandvlietenaar niet teleur, al had hij stiekem wel op iets meer gehoopt.
“Ik was naar Kruibeke getrokken met de bedoeling om zo kort mogelijk te eindigen”, geeft de 27-jarige renner van TartelettoIsorex aan. “Ik wist sowieso dat het een heel zwaar parcours voor mij ging zijn met veel loopwerk. Al bij al kan ik wel vrede nemen met dat brons. Meer zat er zeker niet in. Vincent Bastaens, die uiteindelijk zichzelf opvolgde als kampioen, was dit seizoen al iedere keer voor mij geeindigd. Ik wist dus dat ik zelf bijna een superdag moest hebben en hij een beetje minder moest zijn als ik aanspraak wilde maken op de driekleur. In de eerste helft van de wedstrijd kon ik nog naar hem toerijden, maar moest ik toch telkens weer een kloofje laten. Tot halfweg koers heb ik gedacht dat het mogelijk was om hem te kloppen, maar op zeker moment versnelde hij en nam hij een halve minuut voorsprong. Toen besefte ik dat het voorbij was.”
Net iets te zwaar parcours
De renner uit Zandvliet kan zichzelf echter weinig tot niets verwijten. “Op de schuine kanten heb ik in de eerste ronden wel wat gesukkeld, maar dat heeft iedereen voorgehad, vermoed ik. Ik had best een goeie dag en op zo’n parcours had je dat ook wel nodig. Al ben ik er wel van overtuigd dat ik op een sneller parcours en met wat minder loopwerk mijn troeven beter had kunnen uitspelen. Precies daarom kan ik vrede nemen met die derde plaats. Al knaagt het binnenin wel ergens dat ik het beste seizoen uit mijn carrière niet heb kunnen bekronen met een nationale titel. Toen ik vorige week het parcours was gaan verkennen, heb ik achteraf gedacht dat ik negen van de tien keer geen kampioen kon worden. Echt wel jammer dat net dit jaar het BK-parcours het zwaarste was dat ik ooit al meemaakte. Zeker wat die schuine kanten betrof. Ook tijdens het lopen op zo’n hellend stuk was het niet altijd gemakkelijk. Dat is dubbel zo zwaar dan dat je op een gewoon recht stuk moet lopen. Ach, laat me maar tevreden zijn met de gedachte dat ik aan een constant seizoen op hoog niveau bezig ben. Hopelijk blijft dat zo tot eind februari en kan ik nog wat zeges behalen.”