Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Het verlanglijstje van ELIA VIVIANI
Van tweede sprintkeuze tot internationale zegekoning: Elia Viviani (29) had vorig jaar niet eens acht maanden nodig voor die transformatie. Nu Fernando Gaviria naar UEA Emirates vertrokken is, heeft de Italiaanse kampioen het sprintrijk helemaal voor zich alleen bij Deceuninck - Quick.Step. “Maar die achttien zeges van vorig jaar waren nog maar het begin”, klinkt het zelfverzekerd.
OP KORTE TERMIJN Milaan - Sanremo
“Ik ben dan wel een atypische Italiaan – eerder introvert, minder show verkopend – maar toch droom ik van de Primavera. Mijn vriendin Elena Cecchini, eveneens prof, weet hoe ik me de weken ervoor die druk opleg. Het is een voordeel dat we met Alaphilippe, Gilbert en ik drie kandidaten hebben. Zij proberen alleen binnen te komen. Loopt alles weer samen, dan weet ik dat ze mijn kaart zullen trekken.”
Gent - Wevelgem
“Ongewild zorgde ik vorig jaar voor een van de beelden van het voorjaar toen ik snikkend op het asfalt zat als tweede, achter Sagan. Ik had de ploeg in de steek gelaten. Samen met het verlies in de Cadel Evans Great Ocean Race was het mijn zwartste dag van het jaar. Dat is de rode draad door mijn carrière: ik moet altijd fouten maken om nadien mezelf te kunnen overtuigen dat ik het wel kan.”
Ritwinst en puntentrui in Giro
“Vorig jaar wilde ik absoluut naar de Giro omdat ik twee jaar geen grote ronde reed. En om iedereen te bewijzen dat ik dat wel aankon. Bij Team Sky was het niet evident om de kern te halen. Had je me voor het seizoen gezegd dat ik in de Giro vier ritten en de puntentrui zou winnen en daarna nog eens drie keer zou toeslaan in de Vuelta, ik had je niet geloofd. Dit keer ga ik opnieuw naar de Giro omdat het voor een Italiaan niet alleen de mooiste koers van de wereld is, maar ook omdat een Italiaanse kampioen er hoort te zijn. Uit respect voor de trui, uit respect voor mijn landgenoten.”
Ritwinst in Tour
“Voor het eerst in vijf jaar ga ik er opnieuw naartoe. Dit keer als onze sprinter nummer één, aangezien Gaviria vertrokken is. Ik hoop dat ik mijn volledige ‘support’ meekrijg: regulator Mörköv, Sabatini en Richeze. Ik wil een rit winnen. Met Sagan in de buurt is het groen te hoog gegrepen. Dat is ‘zijn’ trui. Mij hoef je hem niet te leren kennen. We leefden samen in hetzelfde huis toen hij op zijn achttiende uit Slovakije kwam en we reden vijf jaar samen bij Liquigas en Cannondale. We kunnen goed met elkaar overweg.”
WK in Yorkshire “In principe is Gent - Wevelgem mijn laatste voorjaarsklassieker. Ik wil voor de start van de Giro
zelf ter plaatse in Yorkshire gaan kijken of ik daar wat kan uit- richten. Ik weet niet of het haalbaar is voor mij. Als ik de kansen dat ik standhoud op die zogenaamd goedlopende heuvels op dertig procent schat, dan doe ik er alles aan om erbij te zijn. Een sterk punt van mij is dat ik niet te beroerd voel om te zeggen: Hé, dit kan ik niet aan. Dit is zinloos. Dan wacht ik liever op een volgende kans.”
OP LANGE TERMIJN Tokio 2020
“Ik ben de regerende olympische omniumkampioen van Rio 2016 en wil in Tokio 2020 mezelf opvolgen. Door de nieuwe format van het omnium, zonder de tijdrit, hoef ik niets te schrappen in het wegprogramma. Voor Rio was ik door die chrono verplicht drie à vier maanden specifiek op de baan te trainen. Dit keer is het ideaal. Tussen het einde van de
Tour en de olympische baankampioenschappen zitten vijftien dagen. Op de baan is het verhaal hetzelfde als op de weg. Ik moest eerst twee keer verliezen van Gaviria vooraleer ik hem op de Olympische Spelen kon kloppen.”
Ronde van Vlaanderen
“Dit is eerder een onbereikbaar doel, maar waarom zou ik niet blijven dromen? De laatste spurter die de Ronde won, was Kristoff in 2015 toen hij Terpstra versloeg. Als ik vlieg in Gent - Wevelgem, hoop ik dat Patrick me een kans heeft om opgenomen te worden in de kern voor de Ronde. Ook al is het een o zo zware klassieker, ik denk dat ik op termijn minstens in staat moet zijn om mee te sprinten voor plaats vier. Mijn enige grote probleem is dat mijn absolute topvorm altijd komt na een grote ronde. Zonde dat er niet zoiets bestaat voor de Ronde van Vlaanderen.” (lacht)
Kindjes krijgen met Elena
“Mijn vriendin Elena gaat ook naar Tokio, daarna bestaat de mogelijkheid dat ze nog vier jaar doortrekt tot de Spelen van Parijs 2024. Dat is haar beslissing, niet de mijne. Het is soms niet gemakkelijk om elkaar te zien, maar langs de andere kant: ik heb liever een vrouw die de humor inziet van mijn val van zondag in de Down Under Classic dan iemand die thuis op je zit te wachten en die je als de navel van de wereld beschouwt. Eens ze stopt met wielrennen, stichten we wel een gezinnetje.”