Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Tien om te Zien: 30 jaar later Het Witte Paard, waar glitter en glamour een pact smeden
Op bezoek bij Luc Steeno en Laura Lynn in Het Witte Paard, de legendarische showbizztempel voor kustrevues
“De muziek en de wijn, een bedwelmend festijn en we draaiden maar mee.” Luc Steeno zingt zichzelf de muziekgeschiedenis in met Hij speelde accordeon. Deze zomer staat Steeno op het podium op enkele tientallen meters van daar waar het voor hem allemaal begon.
Op zoek naar sporen van Tien om te
Zien in Blankenberge botsen we in de Vissersstraat op Tascha. De hagelwitte maltezer laat net haar baasje Jacky Lafon uit.
“Vier keer zat ik in Tien om te Zien”, herinnert La Lafon zich. “Het meest memorabel is het lied Lachen is Gezond dat ik bracht ten voordele van kankerpatiëntjes. Tientallen kindjes stonden geschminkt als clown mee op het podium. De opname was een onvergetelijk lichtpunt in hun lijden. Ze kregen een rondleiding backstage en met mijn verwarde hoofd stapte ik een verkeerde loge binnen. Daar stond Willy Sommers in zijn onderbroek. ‘Excuseer Willy’, stamelde ik.”
Lafon speelt dagelijks haar variétéshow Ambiance aan Zee in Het Witte Paard. De legendarische revuetempel in Antwerpen-aan-Zee is een instituut. Een bonte stoet artiesten garandeert er al acht decennia lang zorgeloos zomers vertier in de befaamde kustrevues. Gaston & Leo beleven er hun grote successen en ook nu blijkt de zaal in de Vissersstraat geen vergane glorie. Het Witte Paard nam moeiteloos de sprong naar de 21ste eeuw. De vroegere tiroldecoratie verdween achter zwarte doeken en een hoogtechnologische ledwand verlicht de pluimen van het ravissante showballet. In de zomer staan hier dagelijks Vlaamse vedetten en internationale acts op het podium. Glitter, glamour en hard labeur. “In mijn show zitten enkele kleppers met mooie herinneringen aan Tien om te Zien, kom binnen”, nodigt Lafon ons uit.
Koninklijk verjaardagsfeest
Op het podium oefent Luc Steeno met vastberaden blik een choreografie. “Alles voor de show, en voor Jacky”, knipoogt de sympathieke zanger.
“Tijdens Tien om te Zien danste ik eens een stukje mee met mijn dansers”, pikt collega Laura Lynn in. “Het verliep vlot, tot ik struikelde over de voet van een muzikant. Pal in beeld, en dat gestuntel is uitgezonden.” Naast een podiumplek in Ambiance
aan Zee delen Lynn en Steeno ook een felbegeerde Tien om te Zien-trofee. Hij won de award in 1992, zij in 2006. Zowat het begin en het einde van het tijdperk Tien om te Zien.
Luc Steeno: “Tien om te Zien was een programma voor Jan en alleman. In het publiek stonden arbeiders en advocaten zij aan zij mee te brullen, dat verklaarde het succes. Het einde is ingezet toen marketingjongens schoven met het uitzenduur. Tien om te Zien was jarenlang een vaste waarde op donderdagavond in primetime. De verhuis naar zondag in de vooravond was het begin van het einde.”
De start van Steeno’s carrière loopt synchroon met de start van het programma.
Steeno: “In het voorjaar van 1989
brak ik door met Ik mis je elke dag. De rest van het jaar zat ik in vrijwel elke aflevering. Als artiest had ik nog niets meegemaakt en plots was ik wekelijks op de nationale televisie. Ik wist niet wat er gebeurde. Fans scheurden ons de kleren van het lijf, bodyguards moesten ons ontzetten op de dijk. Iedereen kent de iconische beelden van de Clouseau-mania. De werkelijkheid was nog zotter.”
Steeno is ondertussen een gevestigde waarde, maar destijds kwam zijn ster net piepen aan het firmament.
Belgium’s Got Talent is niets nieuws onder de zon. Alleen heette het format in de jaren tachtig Soundmixshow. Het concept was hetzelfde: beginnend talent imiteert grote sterren. Zo waagde halfweg de eighties een 20-jarige Luc Steeno zijn kans met
Vergeet Barbara van Will Tura. Steeno: “Het weekblad Story organiseerde de Soundmixshow. Ik scoorde met mijn imitatie van Tura en mocht mijn kansen wagen voor de grote Henny Huisman, presentator van de oerversie van de Soundmixshow. Het probleem was dat ik net mijn legerdienst vervulde op de basis in Koksijde. Met knikkende knieën vroeg ik de kolonel verlof. Hij keurde het goed.”
Steeno diende het vaderland alsnog, wanneer hij in 1990 als enige Vlaamse artiest zingt op het verjaardagsfeest van koning Boudewijn.
Steeno: “In het jaar waarin de vorst 60 werd, stonden Sandra Kim en ik op één met Bel Me, Schrijf Me. Op de B-kant van de single stond ons tweetalig duet J’aime mon pays – Ik hou
van mijn land. De kabinetschef van de
“Zoals die zomer van Tien om te Zien”, zingt Will Tura. Het is exact dertig zomers geleden dat het legendarische muziekprogramma van VTM de Dijk van Blankenberge in vuur en vlam zette. Welke sporen liet de liedjeskaravaan na in onze nationale badstad? Onze reporter bezoekt de artiesten van toen in Het Witte Paard, op tientallen meters van het podium waarop het allemaal begon.
Luc Steeno Zanger “Tien om te Zien was een programma voor Jan en alleman. In het publiek stonden arbeiders en advocaten zij aan zij mee te brullen, dat verklaarde het succes.”
koning – Jacques van Ypersele de Strihou – kende het nummer en nodigde Sandra Kim en mezelf uit op het paleis. We traden op, volledig in het wit gekleed. ‘U hebt mooi gezongen’, zei Boudewijn. (lacht)”
Pikante Kaëll
Twee jaar later kroont Steeno zichzelf tot koning van de hitparade met
Hij speelde accordeon.
Steeno: “Een tekst van Jan Thys zaliger, op muziek van John Terra. Mijn toenmalige manager was niet overtuigd van de hitkansen. We brachten het nummer toch uit en uit het niets kwam het op één binnen in Tien om te
Zien. Acht weken voerde ik de lijst aan. Op enkele weken verkochten we vijftigduizend exemplaren, cijfers die doen duizelen. We verzonnen een toffe act voor de liveoptredens. Chris De Brakeleer met zijn lange haren en sik speelde in een Franse tenue accordeon. Tot vandaag luidt zijn bijnaam de
patron. Enkele weken later namen we een tweede versie op, waarop het publiek hi-ha-hi-ho meebrulde.”
Bij die gouden tijden in de showbizz horen uiteraard allerlei wilde verhalen. Toch?
Steeno: “Ik werkte vooral hard en wilde mezelf verbeteren. Daarom keek ik op donderdagavond naar mezelf op televisie, en als ik niet kon kijken stelde ik de videorecorder in. We zakten wel eens door, maar alles bleef netjes. Ik herinner me een nachtje stappen met Bart Kaëll, hij was al samen met Luc maar de relatie was nog geheim. In een volle kroeg zong ik een pikant liedje over Bart en Luc, daar was Bart niet zo happy mee. Terecht. Nee, ik ga het niet meer zingen.”
Net als Luc Steeno was ook Bart Kaëll in die dagen voor velen een vleesgeworden god, niet in het minst voor ene Sabrina Tack uit Ardooie.
Laura Lynn: “Als jong meisje was ik stapelverliefd op Bart Kaëll. Helaas bleek de liefde niet wederzijds (lacht). Ik keek elke week naar Tien
om te Zien. Ik wilde doen wat Petra deed, zingen en dansen. Mijn moeder eiste dat ik eerst studeerde. ‘Als je afstudeert met 80%, mag je naar de Showbizzschool’, beloofde ze omdat ze dacht dat het mij niet zou lukken. Maar ik zwaaide af als schoonheidsverzorgster met grote onderscheiding. In 2005 brak ik door met Je Hebt
Me Duizendmaal Belogen en durfde ik niet naar mezelf op televisie kijken. Ondanks het succes voelde ik me onervaren en was ik best positief geïntimideerd door die grote vedetten.”
Steeno: “Vlak voor jij op één stond, trok ik op fanreis naar Mallorca. Enkele Duitsers kenden een tof nummer. Ik kreeg de cd maar die lag maandenlang onbeluisterd op mijn bureau. Toen Laura Lynn scoorde met Duizendmaal Belogen, zette ik per toeval de cd op waarop het origineel stond. Daar liet ik een grote hit liggen
(lacht). Maar het is je ten volle gegund hoor, Laura (hilariteit).”
Applausmeter
De alerte kijker kon Laura Lynn al zo’n tien jaar eerder spotten in Tien
om te Zien.
Lynn: “Als tiener deed ik mee met de Applausmeter, een onderdeel van
Tien om te Zien. Je mocht een minuutje zingen. Als Sabrina – met op mijn hoofd een grote kuif – bracht ik Voor
mij ben je de top. Via applaus bepaalde het publiek wie van de drie kandidaten de week daarop terugkeert. Ik was er helaas niet bij. Ik heb nooit geweten hoe de applausmeter werkte. Misschien trok een technicus onder het podium aan een touwtje? Zelfs dat was niet mijn eerste keer Tien om te
Zien. Ik was vroeger danseres bij Hein Didioffzky en stond zo al in 1989 op het podium. Ik was 13.”
Voor artiesten was het ook iedere week in spanning afwachten op het moment waarop ze wisten of ze mochten aantreden of niet.
Lynn: “Op het einde van de week was het wachten op een telefoontje of een fax van Jos Van Oosterwyck. Jos zei dan dat je in de uitzending zat. De opnames volgden maandag. Overdag was er een repetitie, in de vooravond een generale repetitie, ’s avonds de eigenlijke opname en tussendoor veel wachten. Elke collega vulde die wachttijd anders in. De ene deed een terrasje, de andere ging zonnen op het strand.”
Steeno: “Jos stelde ook elk jaar een verzamelalbum samen, in het begin op vinyl en later op cd. De eerste jaren stond ik op elke compilatie. Niet dat je daar rijk van werd, want in Vlaanderen kun je als artiest niet rondkomen van royalty’s.”
Wie de grootste hits van Luc Steeno en Laura Lynn nog eens opnieuw wil beleven, zit bij de revue op de juiste plaats.
Lynn: “Absoluut, dat zijn we ons publiek verplicht. Als jij naar Willy Sommers gaat, wat wil je dan zeker horen? Inderdaad, Zeven Anjers Zeven
Rozen en Laat De Zon In Je Hart. Ik zing die nummers nog met even veel plezier, ook al zong ik ze duizendmaal
(lacht).”
Lafon: “Mag ik eens efkes tussenkomen, mijnheer? Laura en Luc zingen niet alleen hun grootste hits, ze brengen ook enkele plezante medleys. Ik wil niets verklappen, maar onder meer de countrymedley is heel straf. Als ik Laura en Luc hoor zingen, ben ik emotioneel onder de indruk. Van opleiding zijn dit zangers, maar ze acteren en ze zingen ook. Ze doen alles, voor mijn revue.”
Steeno: “Behalve pluimen in mijn achterste steken, Jacky, daar ligt de grens (hilariteit).” STEFAN LAENEN