Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Vanaf 5u ’s ochtends ben ik buiten”
Ze heeft het op de harde manier moeten leren, genieten van de rust. Maar vandaag kan Nikky Logan (46) uit Ranst zich gerust een dagje met haar e-reader onder de parasol zetten. “Tussendoor wat rozen snoeien of onkruid trekken. Het maakt je hoofd helemaal leeg.”
“Mijn vader was aankoper, waardoor hij vaak naar het buitenland moest reizen. Hij plakte daar dan vakantie aan, en zo kwamen wij overal waar hij kwam”, vertelt Nikky Logan, moeder van een 13-jarige dochter. “Ik reisde vroeger graag. Toen ik ouder werd, had ik mijn eigen lijstje van plekken waar ik móést geweest zijn. Tunesië, de Scandinavische landen - ik heb gezien wat ik wou zien.”
“Bij vliegvakanties ging ik mij steeds meer ergeren aan het feit dat er gedoe en stress bij kwam kijken, en dan zijn we overgestapt op autovakanties. Maar dan sta je vier uur stil voor een tunnel, of rij je in file naar ZuidFrankrijk. Ook dat werd ik beu, en de laatste stap was kamperen bij de boer. Laat ons zeggen dat dat vanaf een bepaalde leeftijd ook niet meer je dat is… En dus is het uiteindelijk Playa Logano geworden (lacht).”
Ook voor Nikky’s nieuwe man hoeft het reizen niet. “Hij is militair geweest, veel op missie, en hij geniet gewoon van het thuis zijn”, zegt Nikky.
Recent verhuisde het koppel van Deurne naar Ranst. “In Deurne hadden we enkel een terras, mijn moestuin had ik in de tuin van mijn moeder in Zoersel. Nu hebben we zelf een fantastische grote tuin, met allerlei fijne hoekjes. Een terras met vuurkorf en barbecue, een zithoekje bij de twee kippen, en boven het terras tegen de gevel maakten we een afdakje, zodat ik zelfs bij regen ‘s ochtends buiten mijn thee kan drinken. Dat is mijn ritueel, om 5u al. Welke vogels je dan allemaal hoort, ik vind dat prachtig.”
“In de zomermaanden speelt mijn leven zich helemaal buiten af, vanaf mijn thee en ontbijt, tot de vleermuizen beginnen rond te vliegen. Als het fris is, trek ik een trui aan, en als het kan eet ik tot de winter altijd buiten. Let op: ik heb dat soort genot op de harde manier moeten leren. Ik was iemand die altijd aan het werken en aan het ‘moeten’ was, van hot naar her. Tot ik een burn-out kreeg...” “En nu kan ik ongegeneerd zeggen: vandaag doe ik niets, laat mij maar onder de parasol zitten met mijn e-reader en een drankje. Tussendoor misschien de rozen snoeien en wat onkruid uittrekken. Dat maakt je hoofd echt leeg. Ik voel dat ik een veel rustiger mens ben geworden, alles valt nu veel beter in de plooi. De dingen op het gemak kunnen doen, en uitstellen tot morgen als je dat wil, dat is een permanent vakantiegevoel.”