Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De Kloosterstraat blijft dé plek voor antiek en design in ’t stad”
Design-autoriteit Michael Marcy (65) opent alweer nieuwe winkel in Antwerpen
Michael Marcy (65) is in Antwerpen en ver daarbuiten een legende wat brocante, vintage en design betreft. Veertig jaar geleden opende zijn eerste winkel de deuren en na ettelijke omzwervingen – met de Kloosterstraat als vaste waarde – keerde hij in 2017 terug naar zijn roots, toen hij op de hoek van de Arsenaalstraat een winkel en galerie met gegeerde designmeubelen opende.
Begin juli betrok Michael aan de overkant van de straat met twee andere collega’s een pand onder de naam VIAR. “Een soort winkel in een winkel waar ik commerciëlere vintage verkoop.”
“Als puber ben ik thuis gaan lopen en in ’t stad beland”, vertelt Michael, afkomstig uit Wijnegem, maar opgegroeid in Limburg. “Eerst werkte ik bij Huwaert in de Wolstraat, waar ik ressorts draaide. Later werd ik een hippie, halve landloper en kraker avant la lettre.”
Algauw stak zijn commerciële talent en oog voor mooie dingen de kop op: “In leegstaande huizen en containers vond ik spulletjes die ik verkocht aan antiquairs en zo ben ik in het beroep gerold.”
Amper 21 jaar oud opende hij zijn eerste zaak in de Leeuwenstraat, aan de Vrijdagmarkt. Daarna verkaste hij naar de Kloosterstraat. “Dat was een fiftieswinkel – ik was gefascineerd door Expo ’58 en Belgische ontwerpers – maar die draaide eerlijk gezegd niet zo goed. Het concept vintage bestond toen nog niet: voor de meeste mensen was wat ik verkocht oude rommel. En toen was dat nog een gewone straat met bakkers en beenhouwers. Later zat ik onder meer in een hangar in de Indiëstraat, van waar ik meubels naar de Verenigde Staten exporteerde. Maar de Kloosterstraat is toch altijd mijn uitvalsbasis geweest. Eigenlijk kan ik hier
Michael Marcy
niet echt weg – ik kom altijd terug.”
“Er zijn hier nu minder antiekwinkels dan vroeger. Het heeft lang geduurd, maar de jeugd heeft eindelijk oog gekregen voor design. En het moet strak zijn: ze willen geen enorme cactus of een plastic zetel in hun loft, maar een kubus van Le Corbusier. Maar volgens Google blijft de Kloosterstraat dé plek in Antwerpen voor antiek en design en hier passeert de hele wereld, van Amerikanen tot Chinezen.”
Wat verder baat zijn echtgenote café Take 5 Minutes In Paris uit. Michael verzorgde natuurlijk het interieur, veelal afkomstig uit een depot van cinemabaron Georges Heylen. De glazen rekken achter de toog maakten dan weer ooit deel uit van de vloer van een danszaal.
Daarnaast heeft hij in een voormalig theater in de Sint-Jozefstraat een atelier waar hij meubels restaureert. “Het is ook een privéshowroom met mijn collectie pop-artmeubelen. Maar misschien hou ik binnenkort wel eens een opendeurdag. Verder organiseer ik volgend jaar in designmuseum ADAM, aan het Atomium in Brussel, een tentoonstelling rond ontwerper Alfred Hendrickx.”
Een schoon geheel
Hij heeft zijn hart verloren aan zijn nieuwe galerie. “Dit hoekpand wilde ik al jaren huren. Het zijn sociale woningen, maar ontworpen door een prima architect. Het past uitstekend bij mijn mooiste stukken. Kijk maar eens naar die unieke lamp van Willy Van der Meeren. Dat is toch een schoon geheel?”
Michael is officieel met pensioen, maar duidelijk nog niet van plan om de designhanddoek in de ring te gooien: “De jaren beginnen stilaan te wegen, dus uitbollen is onvermijdelijk, maar thuis zitten? Nee, dat is geen optie. Wat er nu is, heb ik mijn hele leven lang opgebouwd. Daar valt niks meer aan te doen.”
‘‘De jeugd heeft eindelijk oog voor design gekregen. En het moet strak zijn: ze willen geen enorme cactus of een plastic zetel in hun loft.’’