Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Politieactie tegen “spookfietsers” zet kwaad bloed
Fietsfanaten niet akkoord met boetes voor wie spookfietst
Tientallen fietsers zullen het geweten hebben. De Antwerpse politie controleerde vorige week speciaal op fietsers die tegen de richting in rijden. Maar fietsspecialist Renaat Van Hoof (Fietsersbond Antwerpen) vindt niet elke eenrichtingsstraat terecht.
De Blancefloerlaan, de Mechelsesteenweg, de Gounodstraat of de Van Schoonbekestraat. Her en der in Antwerpen stelden agenten zich op om spookfietsers te wijzen op hun ongewenst gedrag, vergezeld van een boete.
Vrijwilliger van de Fietsersbond Antwerpen en verkeersveiligheidsmedewerker binnen het Havenbedrijf Antwerpen Renaat Van Hoof, publiceerde in een Facebookgroep voor fietsliefhebbers in Antwerpen, een opvallende commentaar over waarom hij soms toch spookrijdt, ook al is hij er principieel tegen.
Als voorbeeld haalt hij een eigen ervaring aan, waarbij hij vanuit de Lamorinièrestraat richting de Jan Van Rijswijcklaan moest. Daarbij moet het Koning Albertpark worden gekruist. De zuidkant van dat park – ongeveer een rechte lijn op zijn route – is evenwel een eenrichtingsstraat. Daardoor moet hij een omweg van enkele honderden meters maken, het park en enkele fietslichten extra.
“Absurde omwegen”
Zelf stoort de briefschrijver zich aan “de kleine maar erg vervelende groep fietsers die altijd en overal en soms gevaarlijk spookrijdt”, terwijl hij zichzelf ziet als deel van een grote groep “die best wel een extra oversteekje wil doen of een stukje wil omrijden”, maar geen absurde dingen willen doen “omdat de wegbeheerder idiote fietsonvriendelijke situaties heeft gecreëerd”.
“En zo zijn er talloze voorbeelden te geven waar de wettelijk correcte weg tot absurde omwegen leidt of tot talloze extra – vaak trage – oversteekbewegingen”, klinkt het nog, waarbij hij aanhaalt dat hoffelijkheid en verkeersveiligheid extreem belangrijk zijn, maar dat dat bij hem niet gelijkstaat aan “blindelings altijd de regels volgen”.
Sommigen reageren verbaasd nu ze te weten komen dat hun route door het park helemaal geen tweerichtingsfietspad blijkt te zijn. Heel wat anderen kunnen zich vinden in het voorbeeld, en komen met soortgelijke situaties af. Waarom wordt de drukke Plantin en Moretuslei, die wordt heraangelegd, niet voorzien van tweerichtingsfietspaden?
Schrikzone
Bij het kabinet van mobiliteitsschepen Koen Kennis wordt minder enthousiast gereageerd. De situatie in het Albertpark zou tij
dens de vorige legislatuur nog zijn onderzocht, maar een tweerichtingsfietspad kan er om technische redenen niet worden aangelegd. “Het fietspad is er zo’n 2 meter breed en ligt tegen de parkeerstrook. Trek de schrikzone hiervan af en je komt op de minimumbreedte van een eenrichtingsfietspad uit. Terwijl een tweerichtingsfietspad minstens 2,5 meter breed moet zijn en 0,5 meter schrikstrook moet hebben tussen het fietspad en de wagens op de parkeerstrook.” Verder klinkt het dat ook naburige fietspaden aan kruispunten niet breed genoeg zijn.
“Zonder het schrappen van parkeerof rijstroken is de aanleg van tweerichtingsfietspaden daar dus niet mogelijk, en dat is voor ons geen optie”, luidt het nog. “Ook belangrijk in deze is dat in het beleid de veiligheid van de weggebruikers voorop staat, en dat geldt voor alle weggebruikers. Dat is prioritair. En uiteraard verwachten we ook dat alle weggebruikers zich aan de reglementen houden”, aldus de woordvoerder van de schepen.
Van Hoof wijst erop dat er niet altijd een logica zit in de breedte, en verwijst naar een tweerichtingsfietspad van 1,2 meter breed op de Siberiabrug, in het noorden van de stad. “Zo’n brug pas je niet zomaar aan. We gaan ervan uit dat de briefschrijver daar wel net zou willen dat het fietspad breder is. Reality bites?”, klinkt h et verweer vanuit het kabinet.