Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Vic zal nooit kunnen worden vervangen, maar we moeten verder”
Een jaar na afscheid van Vic (6) uit Zoersel verwachten ouders een nieuw zoontje
Vandaag is het precies een jaar geleden dat het hartje van Vic Wanzeele (6) uit Zoersel stopte met kloppen in een Portugees ziekenhuis. Zes dagen eerder was hij in een zwembadfilter vastgezogen. De natuur kan eigenaardige sprongen maken, want uitgerekend deze week verwachten zijn ouders hun derde zoontje.
Ansie Van Aerschot (37) en Michael Wanzeele (41) uit Zoersel verloren op 23 juli 2018 hun zoon Vic (6). Het ongeval zelf speelde zich op 17 juli af in een huurvilla in Portugal, tijdens de laatste zwempartij van de rondreis door Portugal die er net op zat. Er zat geen deksel op de filter en Vic werd vastgezogen. Hij lag nog enkele dagen in coma, maar de hersenschade bleek te groot. Uiteindelijk stopte zijn hartje zelf met kloppen.
Voor Ansie en Michael is het een week met heel tegenstrijdige gevoelens, want ten laatste vrijdag zal hun derde zoon geboren worden. Het kindje kan dus ook vandaag op de wereld komen, op de sterfdag van Vic.
“De natuur zit vol rare verrassingen”, zegt Michael als we vragen hoe het een jaar later met hen gaat. “We hadden ons altijd als ouders van twee kinderen gezien. Ons gezin voelde niet meer compleet. We doen het ook voor Jack, omdat hij en Vic enorm veel aan elkaar gehad hebben. Het waren twee handen op één buik. We hebben aan Jack gevraagd of hij grote broer wil worden, zoals Vic voor hem was. En hij wou dat heel graag. We hebben ook de kamers moeten herinrichten, Jack heeft gevraagd of hij in Vic zijn kamer mocht slapen. We hebben ze opnieuw geschilderd, maar hebben niks weggegooid van Vic.”
Echte vrienden leren kennen
Dat de komst van de baby samenvalt met de sterfweek van Vic, voelt dubbel. “De dokter vroeg ook of het niet te snel was. Maar het was een bewuste keuze om een derde kindje te krijgen, alleen is het sneller gegaan dan gedacht. We mogen niet in het verleden blijven leven maar moeten voor Jack ook aan de toekomst denken. In ons gezin spreken we nog dagelijks op een positieve manier over Vic. We praten vooral over de mooie momenten en dat gaan we blijven doen. Op een bepaalde manier zijn 17 of 23 juli speciaal beladen dagen, omdat je terugdenkt aan die momenten van onmacht. Maar op andere dagen is het gemis even groot. We hebben op de 17de wel veel berichtjes ge
Michael Wanzeele
Papa van Vic en Jack
“De natuur zit vol rare verrassingen. We hebben aan Jack gevraagd of hij grote broer wil worden, zoals Vic voor hem was.”
“In ons gezin spreken we nog dagelijks op een positieve manier over Vic. We praten over de mooie momenten en dat gaan we blijven doen.”
“Jack is helemaal klaar om zijn kleine broer te verwelkomen. We hebben weer iets om naar uit te kijken.”
kregen van vrienden en dat doet ons deugd. Op zulke momenten leer je je echte vrienden kennen.”
Dat de afgelopen maanden het nieuws kwam dat er in Portugal niemand zou worden vervolgd, hoewel er duidelijk iemand nalatig was geweest, was een moeilijke periode.
“Volgens onze advocaat was er was duidelijk iets mis met het pompsysteem. Het probleem is dat er geen regels bestaan waaraan privézwembaden moeten voldoen. Dood door aansprakelijkheid is een van de moeilijkste zaken om aan te tonen. Dat de procureur de zaak heeft stopgezet is heel moeilijk geweest. Voor ons voelde het alsof we onze zoon in de steek hadden gelaten. Langs de andere kant zouden we er Vic niet mee terug hebben gekregen. Beter kan het niet meer worden. Dan kunnen we onze energie beter in positieve zaken steken, zoals in ons baby’tje.”
Vooral emotioneel zwaar
“De zwangerschap was voor Ansie deze keer emotioneel zwaarder dan fysiek. We gaan dat kindje geen ballast meegeven dat hij er gekomen is doordat zijn broer is doodgegaan. Voor ons was het gelijk of het een meisje of een jongen zou worden. Jack is wel blij dat hij een broertje krijgt. Die relatie tussen Jack en Vic was heel uniek. Zijn band met zijn vijf jaar jonger broertje zal waarschijnlijk helemaal anders zijn. Maar Jack is helemaal klaar om zijn kleine broer te verwelkomen. We hebben weer iets om naar uit te kijken. Het verdriet om Vic zal nooit worden uitgewist, nooit zal hij kunnen worden vervangen. Maar we moeten verder.”
Waterratten
De week na het overlijden van Vic ging Jack al opnieuw naar de zwemles. “Hij zwemt nu even goed als Vic vorig jaar. Twee waterratten. Vorig weekend zaten we nog bij vrienden met een zwembad. Vooral Ansie is heel bezorgd, omdat zij het drama voor haar ogen heeft zien gebeuren.”
Dat er deze zomer alweer verschillende kindjes zijn verdronken, is confronterend.
“Het drama met de 3,5 jaar oude Loïc Depoortere uit Houthulst, die ook een week in coma heeft gelegen, katapulteerde ons terug in de tijd”, zegt Michael. “Die foto’s deden ons zo aan Vic denken. Ik heb die papa een berichtje gestuurd.”