Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mag ik eens van uw print drinken?”
Geen kwaad woord over Theater Colisee, maar al van bij het openingsnummer merk je dat de show van Jacky Lafon wel vaart bij de verhuizing naar de zaal van Het Witte Paard. Groter podium, beter geluid en vooral: een videomuur die hopen mogelijkheden biedt.
Humor?
Het hoort bij Jacky Lafon zoals ‘zat’ bij ‘Rita’: de dubbelzinnige, schunnige grappen. Niet bijster origineel en dat hebben de makers van de revue zich ook gerealiseerd. Het aandeel humor is dan ook teruggeschroefd ten voordele van de muziek. Wijze ingreep. Trouwens, wie komt voor een HT&D-momentje komt ook aan zijn trekken met een reeks piemelmoppen.
Special guest?
Een sensatie in Parijs, maar wij hadden nog nooit van het Italiaanse duo J&J gehoord. Straffe toeren doen Joe & Jesahel wel, want ze slagen erin zich in luttele seconden om te kleden. Het knapst is het moment waarop Joe een zak vol glinsters over Jesahel uitstrooit en wanneer het zaakje is neergedaald heeft zij een andere jurk aan.
Poëtisch moment?
Poëtisch en meteen de mooiste scène van de hele show: het ballet dat een tango danst in een nachtelijk decor. Aangrijpend is dan weer Lafon die Piaf zingt. In een zwarte jurk brengt ze Je Ne Regrette Rien overtuigend en doorleefd. Een beetje haar eigen verhaal? Wat Jacky Lafon op haar 72ste nog allemaal presteert, is overigens bewonderenswaardig. Ze danst en huppelt mee als een jong veulen.
Ambiance?
Met Matthias Lens haalt Lafon een knap accordeonist in huis. Aangezien de revue mikt op een ouder publiek, worden zijn solo’s bijzonder gesmaakt. Denk In De Stille Kempen, Op De Purperen Hei of Waar De Meeuwen Schreeuwen. Maar ook wanneer Laura Lynn Je
Pluimen?
Hebt Me Duizendmaal Bedrogen inzet of Luc Steeno Hij Speelde Accordeon aanheft, schommelt de zaal als een boot die elk moment kan vergaan.
Pluimen horen er uiteraard bij, maar het is niet al glitter wat blinkt. Het ballet is net mooi om naar te kijken wanneer er een Weense wals wordt ingezet of de French cancan nog eens wordt gedanst. Dé pluim van deze show steekt Jacky Lafon zelf op haar hoed. Ze kent haar publiek en speelt daar gretig op in. “Goh, ik heb dorst, mag ik eens van uw pint drinken?” Lafon geeft de mensen waar ze voor komen: pretentieloos amusement. ‘Ambiance aan zee’ in Het Witte Paard. Show van bijna vier uur. Entreeprijs vanaf 29 euro. Tot 8 september. Voorstellingen om 14.30u.