Olé, Didier

Ha, Didier Lamkel Zé. We hebben er lang op moeten wachten, eindelijk stond hij aan de aftrap. En hij gaf meteen thuis. Oogde hij tegen Charleroi en Pilsen nog wat onwennig of nonchalant, dan was het er dit keer pal op. Hij leek ondanks die rampzalige voorbereiding fit, had goeie acties in huis, dwong een penalty af, deed zijn defensief werk, en speelde de bal af wanneer nodig.

Opletten dat we hem niet te hard bewieroken dat zei Bölöni er ook meteen bij. Het is vooral hopen dat hij dit niveau aanhoudt en het kopje erbij houdt. De licht ontvlambare versie van de Kameroener zijn ze op de Bosuil meer dan beu, maar déze versie hebben ze gewoon nodig. Ook gezien hoe uitgerekend híj in Tsjechië de gemoederen ging bedaren toen Seck rood kreeg, en een boze Haroun weghield van de ref? We verslikten ons bijna in onze pils.

Dit is de Lamkel Zé die iedereen wil zien: bestuur, staf, ploegmaats, fans. Voor ons journalisten daarentegen maakt het weinig uit. Als hij een stoot uithaalt, is het kapitaalverlies niet voor ons. Wíj amuseren ons altíjd met Lamkel Zé. Van menig collega is hij zelfs de favoriete speler op de Belgische velden. Vanwege zijn ongelooflijk goeie voeten, maar stiekem ook vanwege de fratsen die hij uithaalt. Neen, niet de slag die hij aan Van Damme uitdeelde, dat was onvergeeflijk. Maar hij tovert wel een glimlach op ons gezicht als hij geen penalty mag nemen en dan aan de zijlijn als een kind gaat mokken. Of als hij in de kleedkamer weer eens een ploegmaat stalkt en de beelden op Instagram zwiert.

Of als hij op datzelfde Instagram zomaar een transfer aankondigt (Hongla). Of als hij gekke bekken trekt tijdens de persbabbel van de coach. Of als hij op de luchthaven in Praag lachend rondjes begint te rijden met de rolstoel van de arme Bolingi. Of als hij terwijl we dit typen in zijn onderbroek de perszaal binnengewandeld komt.

We zagen ook hoe de fans hem op de Heizel nog uitfloten, maar hem intussen weer in de armen hebben gesloten. “Olé, Didier!” We kunnen eigenlijk nog maar één term voor hem bedenken: cultfiguur.

Maar succes ermee nog, Laszlo.