“We waren meer toeschouwer dan speler”

Wouter Vrancken ziet zijn ploeg op alle vlakken overtroefd worden door sterk AA Gent

“Ghent is going to Europa

League, not you”, strooide de thuisaanhang via een grote tifo de Mechelse fans vooraf een snuifje zout in de wonde. Één ding was na 90 minuten voetbal alvast zo klaar als een klontje: de Buffalo’s hebben donderdag tegen Saint-Etienne veel meer te zoeken in Europa dan Malinwa, dat op alle vlakken werd overklast.

Een pegel van Odjidja tegen de lat gold als waarschuwingsschot, Yaremchuk en David haalden zestig seconden vóór en zestig seconde na het halfuur de trekker genadeloos over. Beide goals vielen er nadat eerst Odjidja en nadien Lustig een zee van tijd en ruimte kregen op de Mechelse linkerflank. Arjan Swinkels werd door Vrancken op de linksachterpositie geposteerd, maar zag net als Storm sterretjes tegen het ijzersterke duo Odjidja - Lustig.

“Centraal achterin wilde ik met de inbreng van Bateau voor meer duelkracht zorgen”, verklaarde Vrancken zijn tactische keuze. “Tot de goals hebben we dat ook prima gedaan. Hun spitsen zaten goed in de tang en kansen bleven uit.”

Tot even voor 18.30u dus. Moederziel alleen legde Odjidja het leer panklaar voor Yaremchuk: 1-0. Lustig deed nadien hetzelfde voor David. Telkens werden Swinkels en zijn defensieve kompanen aan hun lot overgelaten, vond Vrancken. Een gebrek aan balvastheid en voetballend vermogen was volgens de KVcoach de échte reden voor de non-match. “Oké, Storm laat Lustig bij de 2-0 lopen, maar erger was dat we op het middenveld de bal telkens zo snel kwijt speelden. Dat balverlies was veel erger dan dat Storm een keertje achter Lustig moest lopen.”

“In mijn ogen liepen er voor de rust twee grote dingen mis. De tweede bal was steeds voor AA Gent en als we de bal hadden, waren we hem even snel weer kwijt. Zo kom je steeds weer onder druk. Offensief brachten we in de eerste helft te weinig en waren we na de pauze te weinig doortastend. Al moet ik Aster Vranckx alweer een pluim geven. Erg knap hoe hij als 16-jarige is ingevallen.”

Arjan Swinkels zelf bevestigde de woorden van zijn coach: “De bedoeling was dat we AA Gent via onze rechterkant lieten opbouwen, Jules speelde dan man op man en wij konden met drie hun twee spitsen proberen opvangen. Alleen moest één van de middenvelders dan Lustig oppikken en dat gebeurde dus niet. Doorgaans pikt een linksachter die op, maar dat was nu niet het geval. Lustig kon dus heel wat voorzetten trappen.”

Verdediging uit de wind

Een gelijkaardig discours dus bij Vrancken en Swinkels. Offensieve onmondigheid, gekoppeld aan het feit dat het tactische plan niet naar behoren werd uitgevoerd. Al dient gezegd te worden dat Odjidja en Lustig een dijk van een match speelden. Hoe dan ook, Vrancken leidde zo de aandacht af van het mislukte tactisch plannetje en zette zijn verdediging uit de wind door het gebrek aan balvastheid te benadrukken. Niet geheel onterecht, want debutant Hairemans vocht met het leer, Schoofs lag met een ongelukkige baltoets mee aan de basis van de 2-0, Kaya was onzichtbaar en Vanzeir zat in de zak van de Gentse defensie.

Collectieve offday

“Ik denk dat je dit wel een non-match van KV Mechelen mag noemen”, aldus Arjan Swinkels. “AA Gent was gewoon beter dan wij. Als het voetballend niet lukt, moet je daar duelkracht tegenover zetten. Maar ook dat lukte niet. We waren meer toeschouwer dan speler. Vreemd, want voetballend doen we het nochtans goed dit seizoen. Als je er bijvoorbeeld twee keer gevaarlijk kan uitkomen, dan wordt de tegenstander ook voorzichtiger. Nu waren we de bal telkens na drie, vier passes kwijt. Zo hadden zij steeds de controle over de partij.”

Kortom, de nederlaag van Malinwa in de Ghelamco Arena mag vooral een collectief falen genoemd worden. Plus het feit dat AA Gent naast het duel tegen Viitorul misschien wel zijn sterkste match van het seizoen neerzette. “Als je tegen een ploeg als AA Gent iets wil rapen, moet je top zijn. En hopen dat zij een mindere dag hebben. Vandaag was het omgekeerd”, besloot Vrancken.