Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Droomdebuut eindigt in nachtmerrie
ARNAULD MERCIER ziet hoe Waaslanders eerste competitiezege in slotminuut uit handen geven
Zaterdagavond leek WaaslandBeveren eindelijk op weg naar de eerste competitiezege van het seizoen. Op bezoek bij een ontstellend zwak STVV speelden de Waaslanders complexloos en stapelden ze zowaar de doelkansen op. Maar een gelijkmaker in de toegevoegde tijd zorgde voor consternatie en ongeloof in het Wase kamp.
Coach Arnauld Mercier, die debuteerde in de Jupiler Pro League, zag Waasland-Beveren op Stayen zonder twijfel de beste teamprestatie van het nog jonge seizoen neerzetten, maar gevierd werd er niet. Uiteindelijk bezorgde de enig mooie gelijkmaker van Jorge Teixeira voor een begrafenisstemming in de Wase kleedkamer. “Dit gelijkspel is natuurlijk pijnlijk, maar het leert ons dat je tot de laatste seconde bij de pinken moet blijven. Dat deed een toch iets meer ervaren Sint-Truiden opperbest”, stelde een opvallend rustige Mercier achteraf.
Toch zag de Franse coach, die eind augustus overnam op de Freethiel, voldoende aanknopingspunten om de volgende opdracht voor te bereiden. De organisatie stond als een huis en gaf amper doelkansen weg. Enkel de matige efficiëntie in de zestien bleek uiteindelijk nefast. “Natuurlijk zijn we ontgoocheld. Maar we mogen ook tevreden zijn, want het is nooit evident om hier te komen voetballen. Je merkte ook wel dat enkele jongens wat vertrouwen missen. Ik ben niet snel gelukkig met een gelijkspel, maar ik zag zaken die me wel tevreden konden stellen. Nu moeten we vooral verder blijven werken.”
Opsteker
Ondertussen verbeet Tuur Dierckx zijn ontgoocheling. De 24-jarige flankaanvaller, die pas voor de tweede keer dit seizoen aan de aftrap verscheen, leek tot diep in blessuretijd uit te groeien tot matchwinnaar bij WaaslandBeveren. Maar hij moest uiteindelijk genoegen nemen met een
‘‘Ik ben niet snel gelukkig met een gelijkspel, maar ik zag zaken die me wel tevreden konden stellen.’’ Arnauld Mercier Trainer Waasland-Beveren
puntendeling. “Ik had eigenlijk drie keer kunnen scoren, jammer genoeg bleef het bij die ene treffer. Uiteraard ben ik tevreden met die goal. Maar als je in de slotseconden dan die zege uit handen geeft, proeft dat gelijkspel toch als een nederlaag.”
“We hadden nochtans voldoende mogelijkheden om de partij te beslissen. Zo konden we op de tegenaanval enkele keren dreigen, maar het liep telkens fout in de zone van de waarheid”, aldus een nuchtere Dierckx, die persoonlijk wel zeker reden tot vieren had. Zo was zijn doelpunt zonder twijfel een heuse opsteker na anderhalf jaar vol blessureleed. “Mijn laatste doelpunt dateerde van december 2017. Maar ik liet ook nog enkele mogelijkheden onbenut. Vooral één tegen één met hun doelman had ik misschien beter kunnen doen. Ik kan de klok nu niet meer terugdraaien. Misschien speelde het kunstgras me wel parten. Toch wil ik dat niet als excuus inroepen. We moeten gewoon lessen trekken uit deze partij.”