Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Miskende bloem verdient opnieuw meer aandacht”
Tuinpunt heeft grootste collectie dahlia’s in Vlaanderen
Met de doop van de nieuwe Willy Gryson-dahlia zet Tuinpunt zijn missie om de wat miskende bloemensoort te herwaarderen kracht bij. Met nu al 302 verschillende soorten beschikt de vereniging in park Vordenstein over de grootste collectie in Vlaanderen.
De Mexicaanse bloem dahlia – genoemd naar de Zweedse botanicus Andreas Dahl – werd 230 jaar geleden ingevoerd in Europa. Vanuit Madrid verspreidde de bloem zich al snel over andere landen. In België werd de bloem vanaf haar aankomst in 1800 meteen populair.
“Wat de tulp betekent voor Nederland, is de dahlia zeker geweest voor ons land”, weet Dirk Chevalier, voorzitter van Tuinpunt. “Maar die reputatie dreigde de laatste jaren verloren te gaan. Steeds meer professionele telers houden ermee op en bekende demonstratietuinen zoals die van Bredene en het Vrijbroekpark in Mechelen hebben de dahlia aan de kant geschoven. Veel tuinarchitecten kijken wat meewarig naar de ‘Mexicaanse schone’. Ten onrechte. Wij geloven wel in de troeven van de bloem en zijn blij dat we van het Agentschap voor Natuur en Bos in de oranjerietuin van park Vordenstein in Schoten zo’n mooie collectie mogen uitbouwen. We willen een inspiratie zijn voor amateurtuinders.”
Een van de ambassadeurs van de dahlia in ons land was Theo Gryson. De amateurteler en -veredelaar lag aan de basis van tientallen nieuwe soorten en won vele prijzen met zijn bloemenpracht. Vorig jaar overleed de Oostendenaar. Henri Plochaet uit Boechout wilde zijn collega eren door een nieuwe soort te ontwikkelen en die naar hem te vernoemen. De mooie oranje bloem werd zondag gedoopt.
Passie
“Theo had dit zeker een hele mooi bloem gevonden. Hij hield van oranje”, vertelt zijn ontroerde weduwe Juliana, die de doopplechtigheid bijwoonde samen met dochter Nancy en kleinzoon Thomas. “Dahlia’s waren Theo’s passie. Hij was er dag en nacht mee bezig. Theo’s bloemen kwamen op de eerste plaats. Dan pas kwamen ik en de kinderen. Dat wisten we, maar we gunden hem dat.”