Gazet van Antwerpen Stad en Rand
HEET VAN DE TONG...
Wat vindt u van de ‘ziektepensioenleeftijd’ in het onderwijs? Hoe komt het dat die op 54 jaar ligt en hoe lossen we het op?
Meer gezag
Zonder evenwel de klok vijftig jaar terug te draaien: leerkrachten dienen opnieuw meer gezag te krijgen. Steeds meer klassen worden door enkele agressieve leerlingen gedomineerd, waardoor normaal lesgeven bijna onmogelijk en zeer stresserend wordt. Een jongere collega van mij probeerde het enkele jaren geleden als technisch leraar in een Antwerpse school. Na amper enkele maanden is hij letterlijk uit de school weggelopen.
HERMAN VAN DESSEL, PUTTE
Gebrek aan respect
Dat er meer en meer leerkrachten met ziektepensioen gaan, is erg voor onze onderwijswereld, maar toch begrijpelijk. Het is een beroep dat niet alleen fysiek veel vraagt, maar vooral psychisch. Voor een klas staan in deze tijden is meestal ondraaglijk. Er is een groot gebrek aan respect voor het onderwijzend personeel.
JEF VAN MEENSEL, WILRIJK
Uitstel
Ik ben geboren in 1960 en ben onderwijzer sinds 1981. Eerst was de afspraak: pensioen op 55 jaar, daarna 58 jaar, vervolgens 60 jaar en nu 62 jaar. Kan je dit nog serieus noemen?
CHRIS HUYBRECHTS, KAPELLEN
Stijgende werkdruk
De job van leerkracht is niet fysiek zwaar. Er zijn zo veel andere jobs die veel zwaarder zijn en die klagen niet, of veel minder. Elke extra taak die een leerkracht krijgt is er een te veel voor hen. Laat ons eerlijk zijn: alle jobs worden zwaarder, er wordt steeds meer gevraagd en verwacht van alle werkende mensen. De werkdruk stijgt voor iedereen. Hoeveel mensen werken er geen 39 uur per week op kantoor of op de baan? Waarom zou het anders moeten zijn voorleerkrachten?
MARIA BELLE, KONTICH
Nauwelijks voordelen
Ik begrijp niet waarom leerkrachten niet collectief het werk neerleggen. Wat zij de laatste jaren over zich heen krijgen, is niet meer te overzien. Een enkeling die nog aan deze job wil beginnen, geen firmawagen, geen laptop, geen gsm, geen hospitalisatieverzekering, geen maaltijdcheques. Wel langer werken voor minder pensioen en grotere klassen met kinderen met beperkingen vanwege het M-decreet, waar niemand beter van wordt.
DIRK JACOBS, KAPELLEN
Tussen de oren
Hoe meer vakbonden orakelen dat werken niet verenigbaar is met een optimaal gezinsleven, hoe meer hiervan gebruik zal worden gemaakt. Hoe meer men roept dat een beroep zwaar is, hoe meer je het gevoel hebt dat het zwaar zal zijn. Het zit hem tussen de oren. Dat zal daarenboven nog erger worden als jong tewerkgestelden zich ook al zorgen beginnen te maken over hun pensioen.
MARC CLAESSENS, MECHELEN
Onzichtbare uren
De 22 uren die sommige leerkrachten voor de klas staan is wat men weet, maar alle uren voor of na, dat zijn uren die doorwe- gen en die niemand ziet.
ETTE DEWITTE, MECHELEN
Zussen Brabants
Een mooi eerbetoon voor de zussen Brabants: de tunnels onder het Operaplein krijgen hun naam. Nog mooier zou zijn als op het plein zelf het monument van Peter Benoit zou terugkeren. Nu staat het te verkommeren in een verloren hoekje van het Harmoniepark, maat het is wel ontworpen en gebouwd om voor de Opera te staan als eerbetoon voor de stichter van de Opera en van het conservatorium en de grootste Vlaamse componist. Het kale plein zou een indrukwekkende meerwaarde krijgen.
CARL VANGENECHTEN, EDEGEM
Koranscholen
Ongeveer 75 jaar geleden zat ik op de schoolbanken van een katholieke school. We waren godvrezend, want wie buiten de lijntjes kleurde wachtte hel en verdoemenis, zo werd ons gezegd. We hadden een engelbewaarder, maar de duivel stond altijd paraat om op zwakke momenten toe te slaan. De Schrift mochten we niet lezen, maar de boodschap werd ons wel duidelijk kond gedaan. Kortom, net hetzelfde als wat nu in de Koranscholen onderwezen wordt. God is Allah geworden, maar de essentie is hetzelfde gebleven. Toen we op volwassen leeftijd doorhadden dat men ons wat wijsgemaakt had, trokken we onze conclusies en zetten God, zijn engelen en ook de duivel bij het niet-recycleerbaar huisvuil.
Het hellevuur van het katholicisme is al geruime tijd gereduceerd tot een smeulend vuurtje dat sommige adepten nu en dan nog eens oprakelen, maar het heeft geen impact meer op de samenleving. Zo zal het waarschijnlijk ook verlopen met de radicale islam: het zal wel koelen zonder blazen.
JOS VLASMAN, MORTSEL
Te veel BV’s in programma’s
Je kan geen programma meer bekijken of beluisteren waarin geen panel van BV’s aan te pas komt. Grappig of niet, zinnig of niet, het doet er niet toe: de lachmolen blijft op volle toeren draaien. Ik lach ook heel graag met echte humor, maar die vind ik helaas niet bij die panelleden. Hoe goed ze ook willen scoren bij het publiek, bij mij lukt het nauwelijks.
EDDY WOLFS, TREMELO