Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Als je niet kan winnen, mag je vooral niet verliezen”
Kemphanen blijven samen met OH Leuven aan de leiding
Veel stof tot napraten na het 1-1-gelijkspel van Westerlo op Daknam. “We waren misschien de beter voetballende ploeg. Maar vooral in de tweede helft was het een wedstrijd met veel power”, vatte Bob Peeters samen.
‘‘Ik gooide de boel dicht, om niet op een dodelijke counter te lopen.’’ Bob Peeters Trainer Westerlo
Door het gelijkspel in de wedstrijd tussen Union en OH Leuven behouden Westerlo en de Leuvenaars de koppositie met dertien punten, maar hét gespreksitem van afgelopen weekend was de afgekeurde fraaie goal van Jelle Van Damme. Bij Lokeren was iedereen door het dolle heen. In extase zowaar. Tot scheidsrechter Ken Vermeiren, na contact met zijn assistent-scheidsrechter, op zijn beslissing terugkwam.
“De scheidsrechter was vorig seizoen niet mijn beste vriend. Maar in het competitieduel tegen Lokeren floot hij goed. Volgens de spelers van Lokeren liet Berke Özer de bal uit zijn handen vallen. In eerste instantie wilde ik meestappen in dat verhaal. Omdat ik de fase vanuit mijn positie niet goed kon beoordelen en nog geen beelden had gezien. Onmiddellijk na de wedstrijd zei Dave Peeters van Proximus TV mij dat Diakhate een fout op Berke maakte, nadat onze doelman de bal vast had. Dan is het fout”, klonk het na wat overleg. Bob Peeters legde ook zijn oor te luister bij een andere commentator, Wilfried Mostinckx. Die bevestigde de versie van Dave Peeters.
Zo ontsnapte Westerlo aan een laat doelpunt en de nederlaag. Bob Peeters stapte met dubbele gevoelens de bus op. “Als je dit soort wedstrijden niet kan winnen, mag je ze vooral niet verliezen”, klonk het filosifisch. “De eerste vijf à tien minuten hadden we het moeilijk. Glen De Boeck koos met het duo De Witte - Van Damme voor power in het middenveld. De tweede helft was een wedstrijd voor mannen. Ik bracht zelf Remmer en Kone in om het evenwicht qua kracht te herstellen. Ik wilde dat dure tweede tespeelde gendoelpunt vermijden en gooide de boel dicht. Om niet op een dodelijke counter te lopen. Maar zelfs in een moeilijke tweede helft kregen we met Gboho en Kone opgelegde kansen. Met die ballen in de box, op zijn Engels, hadden we het moeilijk. Lokeren, dat de punten nodig heeft, speelde met veel grinta. Al was het wel opmerkelijk dat de eerste echte kans voor Lokeren in de eerste helft ook meteen resulteerde in de gelijkmaker voor de thuisploeg.”
Afbraakvoetbal
Bryan Van Den Bogaert, die een meer dan degelijke wedstrijd
en vaak kon oprukken als linkerflankverdediger, kwam licht gehavend uit de strijd.
“Een trap gehad’, knipoogde hij. “Op een bepaald moment kon het alle kanten uit en flirtte beide ploegen met een nederlaag. We kregen zelf in de eerste helft kansen genoeg om meer dan één keer te scoren en die gelijkmaker was ongelukkig. Een eigen doelpunt
(deze keer van Biset, red.) is altijd sneu. We wisten dat Lokeren daardoor gretig uit de kleedkamer zou komen. Ik vond, eerlijk gezegd, wel dat Lokeren afbraakvoetbal speelde. Met voortdurend die lange bal. Grote jongens als Van Damme en De Witte zijn stevige bonken en kunnen oorlog maken. Lokeren was sterk in de tweede bal. Maar ik blijf erbij: ook na de rust hadden Van Eenoo, Gboho en Kone het tweede doelpunt aan de voet.”
Van Den Bogaerts mening over het afgekeurde doelpunt van Lokeren? “Terecht. Ik had liever de drie punten gehad. Maar niet verliezen op verplaatsing is ook belangrijk. Laat ons daarmee afsluiten en nu kijken naar de wedstrijd tegen Union. De enige ploeg die we nog niet bekampt hebben”, zei Van Den Bogaert nog.