Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“En ’t zijn de beste van heel Schoten”
‘Warme’ cafébaas Jean-Paul van De Salamander maakt worstenbroden zelf
Veertien jaar geleden ruilde Jean-Paul Possemiers zijn bakkersoven voor de toog van café De Salamander in Schoten. Maar één keer per jaar, op Verloren Maandag, bewijst ‘JP’ dat hij de edele ‘kunst’ van het worstenbroden maken nog niet verleerd is. “De beste van heel Schoten”, weten zijn trouwe klanten die er maandag allemaal een getrakteerd kregen.
De bakkerij van Jean-Paul Possemiers (53) was gevestigd in de Verbertstraat. “Mijn vader Roger was er in 1970 mee begonnen. Als kleine jongen hielp ik hem bij het kneden van het deeg. We stonden bekend voor onze pistolets en dubbelgebakken brood met extra krokante korst.”
Het was logisch dat Jean-Paul de ouderlijke bakkerij zou voortzetten. “Dat heb ik ook gedaan, toch tot 2006. Wat later heb ik met m’n vrouw Christel De Salamander overgenomen”, vertelt Jean-Paul.
Spijt van zijn carrièreswitch heeft hij zeker niet, maar toch kijkt JP ieder jaar weer uit naar Verloren Maandag. Dan staat de ex-bakker met plezier de hele dag in de keuken om de worstenbroden, die hij en Christel gratis voorschotelen, zelf te bereiden. “Ik begin zondag al met de voorbereidingen. Dit jaar hebben er toch weer 220 mensen gereserveerd. We dienen de worstenbroden op in drie shiften: ’s morgens, ’s middags en ’s avonds”, vertelt Jean-Paul terwijl hij weer een nieuwe lading afwerkt om in de oven te stoppen.
“Verloren Maandag vergt flink wat organisatie, want onze cafékeuken is natuurlijk geen bakkersatelier. Vroeger kon ik wel vierhonderd worstenbroden in één oven kwijt. Hier kunnen er maar veertig in. Om het niet al te ingewikkeld te maken, hou ik het dan ook bij één soort. Al hebben we ook appelbollen in de aanbieding.”
Onder meer Raoul Mertens, kroegbaas van het onlangs gesloten Café Breughel, en vaste klant Dieter Boffin laten zich de huisgemaakte traktatie vers uit de hete oven smaken. Café Breughel had vele troeven, maar worstenbroden maken, dat kon waard Raoul niet. Ook Dieter geniet. “Ik ben afkomstig van Diest. Daar kennen ze deze traditie niet. Lekker zeg. Typisch voor De Salamander ook, waar de ontvangst altijd hartelijk is.”
Het volkscafé is helemaal volgelopen voor Verloren Maandag. Ook Mariette De Cauwer – bomma van veldrijdster Sanne Cant – geniet van een worstenbrood en drinkt er een ander streekproduct bij: een trappist van Westmalle. “Op ons Sanne”, brengt de Schotense samen met haar vriendin Maria Van Bavel een toost uit.
JP geniet wanneer hij zijn klanten ziet smullen. “De beste van heel Schoten”, horen we meermaals zeggen.
Wat is het geheim van cafébaasbakker JP, zoals hij door zijn vaste klanten genoemd wordt? “Het gehakt is cruciaal. Dat moet van goede kwaliteit zijn en liefst wat gekruid”, vindt de cafébaas-bakker. Of hij als expert in beide disciplines tot slot nog een advies heeft voor de beste drank om de Antwerpse culinaire specialiteit mee door te spoelen? “Ik drink graag een pintje, maar een worstenbrood smaakt mij toch het best met een koffie of warme chocolademelk.”