Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ingestorte brug maakte onuitwisbare indruk op ‘de gerre’”
Laatste veldwachter van Pulle, Fons De Beuckeleer, overleden
In de kerk van Pulle wordt zaterdag om 11u afscheid genomen van Fons De Beuckeleer. De laatste veldwachter van het dorp overleed zondagavond thuis omringd door zijn familie op 88-jarige leeftijd. Fons was ‘de gerre’ toen de brug van Pulle instortte. “Hij schreef zelden een proces-verbaal. Vader loste problemen liever op met een goed gesprek”, zeggen zijn kinderen.
Hoewel hij al van 1992 met pensioen was, stond Fons in Pulle nog altijd bekend als ‘de gerre’, een afleiding van ‘garde’ of veldwachter. Hij overleed thuis na een slepende ziekte, in het bijzijn van zijn familie. In 2017 was zijn echtgenote Maria Verbist al overleden. Fons trok verder thuis zijn plan in zijn woning in de Le Grellelei, met steun van zijn dochters Bea en Ingrid. Als veldwachter had hij zijn kantoor in het gemeentehuis, maar een ‘gerre’ had vroeger geen werkuren en stond zeven dagen op zeven, 24 uur per dag, paraat. Op de KWB-rommelmarkt van Pulle kocht Fons vorig jaar nog een scootmobiel waarmee hij in de zomer door de villawijk Boenders snorde. Tijdens de kerstdagen zat hij nog mee aan de feesttafel. Maar de laatste week ging het snel bergaf.
Fons werd in 1931 geboren in Zandhoven als jongste in een gezin met negen kinderen. Eigenlijk was hij schrijnwerker-meubelmaker van opleiding. Na zijn huwelijk met Maria Verbist trok hij in bij zijn schoonouders in Pulle. In 1958 begon hij als veldwachter te werken.
Kiesbrieven De eerste opdracht die hij van burgemeester Gaëtan van de
Werve kreeg? Het rondbrengen van de kiesbrieven. Zo werd hij de enige ordehandhaver in zijn dorp. Geen risicoloze baan, want een van zijn voorgangers in Pulle, veldwachter Frans Verbist, werd in 1924 vermoord toen hij twee stropers betrapte op het Germelaerveld.
“De kermissen waren altijd zware periodes, omdat de dorpsclans dan op de vuist gingen”, herinnert dochter Ingrid zich. “Maar hij schreef amper processen-verbaal uit. Hij probeerde alles met een goed gesprek op te lossen”, zegt schoonzoon en schepen Rudy Willems.
Bij de start van elk nieuw jaar kwamen de inwoners hun fietsplaatje, motorplaatje of hondenpenning thuis bij Fons halen, in de periode dat er nog taks op betaald moest worden. Alleen naar Nederviersel ging hij die zelf met de fiets brengen.
Brug ingezakt
In de nacht van 12 op 13 november 1966, kort na middernacht, rinkelde de telefoon ten huize De Beuckeleer. “Brug ingezakt? Welke brug? Die over de Molenbeek? Ik hoor het vader nog zo zeggen”, vertelt Bea. “Maar het was de brug over het Netekanaal die was ingestort, de zwaarste ramp die hij in zijn loopbaan meemaakte.”
Fons vertelde er zelf in onze krant twee jaar geleden nog over dat die beelden een onuitwisbare indruk op hem gemaakt hadden.
De veldwachter moest de twee dodelijke slachtoffers naar het dodenhuisje van Massenhoven wegbrengen, in zijn auto. “Gelukkig heeft de man van de bootservice van de waterski van Viersel zijn diensten toen aangeboden. Hij had een aanhangwagen”, vertelde hij. Slachtoffers van ongevallen, zelfdodingen: de veldwachter moest destijds de lichamen wegvoeren. Fons deed hiervoor beroep op kolenboer Jos Lembrechts die een open camionette had. “Geluk voor de hedendaagse collega’s dat die dat zo op die manier niet meer moeten ervaren”, schreef Fons zelf in de twee A4’tjes die hij achterliet onder de hoofding
Mijn geschiedenis, mijn leven.
Na de gemeentefusie en politiehervorming sloot hij zijn loopbaan af als politie-inspecteur in Zandhoven. Hij kon een dik boek schrijven, maar deed het niet, want zijn beroepsgeheim was heilig. Net als de dienstverlening. Dat de inwoners van Zandhoven tegenwoordig enkel nog op afspraak bij de politie terechtkunnen, terwijl hij vroeger de klok rond klaarstond, wrong wel.
De ‘gerre’ van Pulle laat naast zijn kinderen ook drie kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen na. KWB-Stratenfeesten mee organiseren, volksspelen maken in hout, quizzen opstellen, puzzelen, fotografie: het leven van ‘de gerre’ was veel meer dan ordehandhaving alleen.
Donderdag om 19u is het avondwake in de kerk, zaterdag om 11u de uitvaartliturgie.