Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Interieur cinema Roxy Palace heeft nog altijd grandeur van jaren dertig
Verborgen parel verscholen achter gevel in Statiestraat
Maar weinig mensen weten dat de Rumstse Statiestraat over een pareltje van een gebouw en dito infrastructuur beschikt. Achter een van de gevels blijkt dat het interieur van cinema Roxy Palace uit de jaren dertig zo goed als helemaal in zijn originele staat behouden is gebleven.
Dat het interieur van de voormalige cinema Roxy Palace aan de Statiestraat 5 nog bestaat, mag best een mirakel genoemd worden. Na een periode als filmzaal te hebben gefungeerd, werd een deel van het gebouw later als dancing gebruikt. Gelukkig bleef die onderneming beperkt tot de parterre waardoor de ruimtes boven en achteraan gespaard bleven.
De danstempel was gedurende een korte periode erg populair, maar veranderde wel vaak van uitbater en naam. Negresco werd Postillon, Reflex, La Noche, Carwash en Starlight om uiteindelijk de deuren gesloten te houden.
Regimevriendelijke films
Het gebouw, eigendom van Interbrew, werd in 1993 verkocht aan de huidige eigenaar, Eric Scheers, die een deel van de bovenverdiepingen als woonruimte inrichtte. Hij woont er sinds 1995 met zijn gezin. De voormalige cinemaruimte bleef de hele tijd achter een muur aan het oog onttrokken.
De huidige eigenaar, die per toeval op een advertentie was gestoten en meteen een bod had gedaan, droomt ervan om deze art deco cinema in zijn oude glorie te kunnen herstellen.
“Het gebouw werd in 1931 door
Henri Robion als concurrent voor Cinema National als Robion Palace opgetrokken”, zegt Eric. “Maar door geldproblemen werden in 1936 Robions zaak en huis in beslag genomen. Een jaar later kwam het pand in bezit van een Mechelse brouwerij die het omdoopte tot Roxy Palace.”
Volgens Eric bleef de cinemazaal ook tijdens WO II in gebruik, maar alleen voor films die door het regime werden goedgekeurd. Het gebouw werd vervolgens zowel een slaapgelegenheid voor soldaten als een uitkijktoren voor V1- en V2-bommen.
Na de oorlog werden nieuwe films gespeeld en vonden er tal van activiteiten plaats, zoals toneelvoorstellingen en concerten. Zelfs Will Tura stond er aan het
begin van zijn carrière op het podium. In oude glorie herstellen
“De discotheekruimte werd ook aangepakt en wordt sinds 2000 door kunst- en hobbyatelier Schavaebou als werk- en exporuimte gebruikt”, gaat Eric verder.
“De cinemazaal zelf lieten we al die jaren onaangeroerd. De originele klapstoelen zijn nog aanwezig en de oude piano staat nog altijd op zijn vaste stek links vooraan op het podium.”
De zaal af breken en voor een ander doel gebruiken is zeker niet het doel van de huidige eigenaar. Het gemeentebestuur liet het gebouw ook in een ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) als cultureel waardevol gebouw opnemen.
“Ooit hoop ik de ruimte opnieuw als ouderwetse, charmante cinemazaal in gebruik te kunnen nemen”, vertelt Eric. “Er zouden dan B-films spelen en waar mogelijk ook optredens met livemuziek plaatsvinden. Spijtig genoeg heb ik momenteel nog niet de nodige budgetten.”
Maar af en toe mogen geïnteresseerden deze verborgen parel uit vervlogen tijden al wel eens bewonderen.