Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik snak ernaar om mijn zoontje terug te zien”
Ook ‘Thuis’-acteur Noureddine Farihi zit al anderhalve maand vast in Marokko
3.400 mensen wachten in Marokko al anderhalve maand om te kunnen terugkeren naar ons land. Een van hen is de Antwerpse acteur Noureddine Farihi (62), bekend van zijn rollen in
Thuis en Patser. Hij zit in lockdown in Casablanca. Zijn zoontje van 9 jaar, die thuis in Antwerpen is, ziet hij alleen nog maar via WhatsApp. “Ik mis mijn gezin verschrikkelijk.”
“Sinds 17 maart heb ik al drie keer vliegtickets naar België besteld en betaald, maar even vaak werden die tickets geannuleerd.” Noureddine Farihi zit al anderhalve maand vast in het huis van zijn ouders in Casablanca, de grootste stad van Marokko aan de Atlantische kust. De lockdown in Marokko is strenger dan in België. “Ik kom niet buiten”, zegt de 62-jarige acteur, bij het grote publiek vooral bekend van zijn rollen als Mo in de soap Thuis en Nonkel Farid in de film Patser. De Antwerpenaar heeft de dubbele nationaliteit.
De situatie vreet aan Farihi, want hij zit zonder zijn gezin in Marokko en zijn afwezigheid duurt door de coronacrisis veel langer dan voorzien. “Ik mis hen verschrikkelijk. Mijn zoontje is nog maar 9 jaar. Ik heb hem al die tijd alleen maar op WhatsApp kunnen zien. Gelukkig hebben we dat nog, want anders zou het helemaal onhoudbaar zijn.”
Stroomversnelling
De acteur voelt zich een beetje gewrongen tussen de Belgische en de Marokkaanse regering, die elkaar lang de zwartepiet toeschoven over de situatie van hun onderdanen met dubbele nationaliteit. Maar hij wil niet klagen. De onderhandelingen tussen beide regeringen zijn nu in een stroomversnelling gekomen en de repatriëringen kunnen eindelijk beginnen. Per vliegtuig kunnen 250 mensen mee naar België, kondigde Buitenlandse Zaken eerder deze week aan.
“De Belgische ambassade heeft de mensen die terug naar huis willen gevraagd om zich te registreren op de site”, vertelt de Antwerpenaar. “Nu moet ik wachten op hun bericht. Ik heb al van anderen in mijn situatie gehoord dat ze naar huis kunnen vertrekken. Ik heb voorlopig nog geen bericht gekregen, maar ik kan niet anders dan erop te vertrouwen dat ik mijn zoontje binnenkort opnieuw in de armen kan sluiten.”