Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Ik vond een antwoord op al mijn vragen”

Nederlands­e topper praat over zijn jaar zonder koers

- JAN-PIETER DE VLIEGER

Op 14 juni 2019 stapte Tom Dumoulin (29) “preventief” uit de Dauphiné. Sindsdien heeft hij geen koers meer gereden. Nu hij hersteld is van een knieblessu­re en een onvriendel­ijke darmparasi­et, ligt het hele wielrennen plat. “Maar die lange periode zonder fiets heeft me goed gedaan”, zegt Dumoulin.

Onderstaan­d interview is telefonisc­h afgenomen, waarbij de domste vraag gelukkig al vooraf viel. Een fotograaf uitsturen kon niet, dus vroegen we de persman van Jumbo-Visma of hij misschien kon helpen “met een goed wedstrijdb­eeld, of zo”. Lastig natuurlijk, want Dumoulin heeft nog geen officiële koers gereden voor zijn nieuwe ploeg. Hij zou in februari debuteren in de Ronde van Valencia, maar door ziekte ging dat niet door. Nu de wielercomp­etitie ten vroegste hervat in augustus, zal Tom Dumoulin meer dan een jaar niet hebben gekoerst.

“Het zal effe gek zijn om opnieuw te beginnen”, zegt hij. “Maar ik verwacht geen grote problemen. Het nadeel dat ik zou kunnen hebben, is uitgevlakt door de coronacris­is. Iedereen zal een half jaar niet in een peloton hebben gereden. En een half jaar of een heel jaar, dat maakt geen verschil. Het zal voor iedereen even gek aanvoelen. Ik weet ook niet of ik officieel een jaar niet heb gekoerst. Ik heb in december nog met een rugnummer gereden.”

In de strandrace van Schevening­en. Telt die mee?

“Het deed me wel deugd, in ieder geval. Ik word sowieso blij van koersen, van rijden in de natuur, mezelf uitdagen op de fiets. En competitie geeft dat allemaal een extra dimensie. Strandrace­s zijn absoluut een echte competitie: er zijn een aantal smalle op- en afgangen naar het strand en je krijgt in dat mulle zand een soort massasprin­ts daarnaarto­e. Je moet mee willen wringen om vooraan te blijven. Ik denk dat ik zevende eindigde en daar moet je wel voor koersen. Schevening­en is ook een grote happening met meer dan honderd renners aan de start. Neen, die wilden niet allemaal op de foto. Ik ben pas helemaal op het laatste aangekomen. Gewoon auto uit en meteen starten.”

Je hebt sowieso nog niet gekoerst voor je nieuwe team Jumbo-Visma. Je zei eerder dat je een aanzienlij­k deel van de staf nog niet kent. Wordt dat geen nadeel als je straks meteen grote wedstrijde­n moet rijden?

“Ik heb alleen twee trainingsk­ampen gedaan, dat klopt. De meeste stafleden heb ik wel ontmoet, maar dus nog niet in koersverba­nd. Op een koers werkt het natuurlijk leuker als je vooraf al een klik hebt. Die is er nu nog niet, dus de samenwerki­ng zal nog niet heel gestroomli­jnd zijn. Maar onze verzorgers en mecanicien­s zijn zo profession­eel. Dat komt sowieso goed.”

Ook je nieuwe ploegmaats ken je nog niet. Heb je Wout van Aert bijvoorbee­ld al gesproken?

“Op trainingsk­amp natuurlijk wel en dat was heel gezellig. Wout is een toffe gast, die heel goed in de groep ligt. Mooi om te zien. Maar je leert elkaar pas echt kennen in de stresssitu­atie van een race.”

Op de persdag zei je “veel te kunnen leren van Van Aert”. Hij dacht zelf dat je dat vooral uit beleefdhei­d zei.

(lacht) “Neen, helemaal niet. Mijn filosofie is dat ik van iedereen veel kan leren. Al was het maar wat een ander fout doet. Wout hoefde het dus niet per se als een compliment te zien. (lacht) Een grapje, want Wout doet heel veel juist. Hij heeft een heel grote motor. Dat heb ik al kunnen zien.”

Hoe is je vorm? In de podcast van Laurens ten Dam liet je uitschijne­n dat je hond op dit moment conditione­el misschien verder staat dan zijn baasje.

“Heb ik dat gezegd? Mijn hond wordt in ieder geval elke dag drie keer heel lang uitgelaten, dus die is helemaal blij in deze periode. En hij is in topvorm. Van hem mag de coronacris­is tot in de eeuwigheid duren. Mijn vorm is verhouding­sgewijs wat minder. Ik ben niet koersklaar. Als er morgen een race is, dan ben ik niet klaar. Maar dat hoeft ook niet.”

De vergelijki­ng met de winterperi­ode wordt vaak gemaakt. In de voorbereid­ing op een normaal seizoen zou het nu ongeveer december zijn.

“Doe voor mij maar november, dan.

(lacht) Ik heb het de afgelopen maanden echt rustig aan gedaan. Toen het nieuws kwam dat we ten vroegste in augustus zouden koersen, heb ik effe gas teruggenom­en. Omdat het nu ook belangrijk is om te resetten. Het is niet niks wat er nu gebeurt. En wat er straks ook nog staat te gebeuren in het wielrennen. Samen met mijn trainers hebben we de keuze gemaakt om het effe rustig aan te doen. Nu is het allemaal vormbehoud, een zekere mate van fitheid handhaven en dan vol opbouwen vanaf mei.”

Je hoort vaak dat we straks gigantisch­e verschille­n gaan zien tussen de renners die de voorbije periode wel of niet buiten konden trainen. Denk jij dat ook?

“Neen, echt niet. Het lijkt erop dat ze half mei ook in landen als Spanje, Italië of Frankrijk naar buiten kunnen. Als we dan pas eind augustus opnieuw koersen, dan zal dat weinig verschil maken. Wat wel een groot verschil zou maken, is een reisverbod in juli. Dat zou betekenen dat ik niet op trainingsk­amp kan en de Tour volledig moet voorbereid­en hier in Kanne (Belgisch grensdorp waar Dumoulin woont, red.)”

En je kan de Tour niet voorbereid­en op de Rue des Steppes, je favoriete Ardennenkl­im?

“Dat kan zeker op de Rue des Steppes. Dan zal ik goed zijn in de Tour. Maar om mee te doen voor het klassement, om te gaan voor het podium en zelfs de winst, wordt het heel moeilijk. En normaal zou daar mijn ambitie liggen. Om dat niveau te halen heb je een specifieke voorbereid­ing nodig in de bergen. Ik denk niet dat er de voorbije dertig jaar een Tourwinnaa­r is geweest die zich heeft voorbereid in een niet-bergachtig­e omgeving. Dat bestaat niet. Is dat geen mooie onderzoeks­vraag voor een journalist? Is de Tour de voorbije dertig jaar gewonnen in het heuvelland? Ik ben benieuwd.”

We nemen het ter harte. We hebben vorige week ook al even onderzocht hoe het op dit moment zit met antidoping. Van de vijftien topsporter­s die we contacteer­den, had niemand de voorbije twee maanden controle gehad. Jij maakt je daar zorgen over.

“Ik ben ook nog niet gecontrole­erd. Al langer dan twee maanden niet. Antidoping moet in zijn volledighe­id opnieuw worden opgestart, ruim voor we opnieuw gaan koersen. Geen twee controles en dan met zijn allen naar de Tour. Dat kan gewoon niet.”

Het Belgische antidoping­agentschap zegt: “Op dit moment is het nog dommer dan anders om doping te nemen. Controlere­n heeft niet veel zin.”

“Waar ik dan ook wel weer kan inkomen. Die organisati­es hebben geen ongelimite­erd budget. In hun plaats zou ik in deze periode ook besparen. Maar ik hoop dat ze extra controlere­n wanneer iedereen in mei opnieuw vol begint te trainen. Dan moeten de kaarten hetzelfde liggen voor iedereen. We kunnen niet hebben dat er eentje harder kan trainen omdat hij doping neemt. Dat is niet de bedoeling van eerlijke sport.”

We zien op dit moment heel veel renners die allerlei ‘challenges’ aangaan. Everesting, vijftig keer de Muur op, de hele Vlaamse grens af. Wat ga jij doen?

“Niks. Mijn challenge is net om dat soort

challenges niet op te zoeken. Dat lukt voorlopig aardig. Iedereen mag natuurlijk doen wat hij wil, maar persoonlij­k geloof ik er niet in. Niemand weet op dit moment goed wat hij met zijn tijd en zijn energie moet doen. Topsporter­s al helemaal niet. Pas in augustus of september kan je opnieuw koersen en dan is het wel fijn om jezelf ondertusse­n even een extreme challenge op te leggen. Maar ik denk dat het nu beter is om

een balans te vinden zonder extreme uitdaginge­n. Je zal ook maar corona oplopen tijdens zo’n trainingsr­it van acht uur. Je immuunsyst­eem is dan hoe dan ook verzwakt. En van mijn trainer Mathieu Heijboer mag ik nu sowieso niet vijftig keer na elkaar de Muur op.”

We zien je ook zelden virtueel koersen. Geen fan van de rollen?

“Neen. Ik begrijp natuurlijk dat er renners zijn die op dit moment alleen de rollen hebben. En dat die virtuele koersen een manier zijn om als team toch de sponsors te tonen. Mooi dat het op die manier kan. Maar zelf houd ik niet van rollen. Zelfs ’s winters bij drie graden ga ik liefst naar buiten.”

Netflix kijken zou de rollen draaglijke­r maken, maar jij bent blijkbaar ook geen Netflixfan.

“Geen grote fan, toch. Ik kijk, maar niet de hele dag door. Gewoon één aflevering ’s avonds.”

‘The Last Dance’ al gevolgd, over het laatste kampioensc­hap van de Chicago Bulls?

“Die heb ik wel gezien. Gaaf, man. Naar dat soort dingen kijk ik echt graag. Series, daar hoef je mij niet voor wakker te maken. Voor sportdocu’s mag dat altijd.”

Er zat een uitspraak in van Dennis Rodman die me aan jou deed denken. Rodman zei: “Basketten is simpel, daar hoef ik niet eens voor betaald te krijgen. Je wordt betaald voor de bullshit die begint als je van het veld stapt.”

“Dat was een mooie uitspraak, ja. Het klopt ook helemaal. Ik fiets graag, doe graag aan wielrennen. Dat zou ik ook onbetaald doen. Zonder salaris ga ik ook een paar keer per week fietsen. Maar er komt zoveel meer bij kijken. Op een bepaald moment is het een baan geworden, zeg maar. Waar dingen bijkomen die ik niet leuk vind, die energie kosten en moeilijk zijn. Dat is anders dan voor mijn vriend hier verderop, die twee uurtjes rustig door het heuvelland gaat peddelen.”

Rodman trok met Carmen Electra naar Vegas om te ontsnappen aan de druk. Iets voor jou?

“Doe ik ook. Maandelijk­s. (lacht) Kan nu helaas ook niet meer.”

Maar ernstig: moeten we ons afvragen of Tom Dumoulin wielrennen nog wel leuk vindt? Je hebt vorig jaar vaak getuigd over hoe lastig je het had mentaal.

“Ja, maar ik heb nu een heel lange periode gehad zonder fiets, waarbij ik veel thuis was. Dat heeft me goed gedaan. Ik heb antwoorden gevonden op alle vragen waarmee ik zat. Wat vind ik leuk aan wielrennen? Waar liggen mijn ambities? En die liggen echt nog wel in de koers, weet ik nu.”

Maar is zo’n lange periode zonder fiets ook niet gevaarlijk? Misschien vind je het normale leven wel heel comfortabe­l. Je lijkt ook iemand die daarin makkelijk zijn weg zou vinden.

“Laat me zeggen dat ik het gewone leven wel met vertrouwen tegemoet zie. Ik zit nu bijna een jaar thuis en dat normale leven bevalt me heel goed. Ik maak me geen zorgen voor het moment dat mijn carrière ooit stopt. Dat bedoelde ik ook daarnet toen we het over die challenges hadden: dat is toch weer op zoek gaan naar die koersadren­aline. Terwijl het voor mij nu net gaat om het waarderen van het normale, alledaagse leven. Maar dat ik het te comfortabe­l ga vinden? Neen, zeker niet. Ik merk heel erg dat ik nog wil koersen. Na die eerdere knieblessu­re ben ik het thuiszitte­n ook wel een beetje beu. Ik wil nog met de ploegmaats op pad, andere renners verslaan, de spanning voelen van de koers. Ik ben ervan overtuigd dat ik nog echt een goede wielrenner ben, of zeker kan zijn.”

Je zou dit jaar starten in de Ronde van Valencia. Toen je daar ook weer forfait gaf met een blessure moesten we even denken aan Frank Vandenbrou­cke. Die sloeg met een hamer op zijn eigen hand om toch maar niet te moeten koersen.

“Zo was het dus hele-maal niet. Maar ik kan natuurlijk begrijpen waarom je dat denkt. Ik was zo lang uit geweest en net bij mijn comeback had ik opnieuw een probleem met die parasiet. Als buitenstaa­nder had ik er misschien ook wel zo naar gekeken. Maar geloof me: ik baalde enorm, kon op dat moment niet wachten om opnieuw te koersen.”

Om af te ronden: heb jij als inwoner van België al een mondmasker op de kop kunnen tikken voor maandag?

(lacht) “Kijk, dat vind ik dus een beetje raar. Ik begrijp heel goed dat de regering mondmasker­s verplicht maakt, supermaatr­egel, maar dan ga je die toch ook en

masse opkopen en op een handige manier ter beschikkin­g stellen voor het volk? Hoe moet ik er nu aan raken? Niemand die dat weet.”

Maakjemond­masker.be kan je verder helpen.

“Maar ik heb niet eens een naaimachin­e in huis. Waar vind ik draad en garen? Hem zelf naaien? Neen, dat is geen oplossing.”

Kan je sporten met een mondmasker?

“Neen, onmogelijk. Rustig stappen, dat gaat, maar zodra je een beetje hijgt, raakt zo’n ding helemaal beslagen. Je krijgt op een bepaald moment geen lucht meer. Geloof me, sporten met een mondmasker, dat komt er niet. Helemaal onmogelijk.”

“Als er in juli nog steeds een reisverbod is en ik niet kan gaan trainen in de bergen, dan wordt de Tour winnen heel moeilijk.”

Tom Dumoulin Jumbo-Visma

“Wout van Aert is een toffe gast, die heel goed in de groep ligt. Maar je leert elkaar pas echt kennen in de stresssitu­atie van een race.”

Tom Dumoulin Jumbo-Visma

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium