Laura Tesoro:

“Ik wist niet dat de liefde zo mooi kon zijn”

Je bent 23 jaar, is dat oud?

23, ik vind dat dat nog heel jong klinkt, ik heb het gevoel dat ik al ouder ben. 23 is een leeftijd waarop veel jongeren nog niet lang afgestudeerd zijn en het echte leven net gaan ontdekken. Terwijl ik eigenlijk al jaren op mijn eigen benen sta en mijn studententijd heb overgeslagen om met muziek bezig te kunnen zijn. Ik voel me daardoor eerder pakweg 27. Dan ben ik nog geen volwaardige volwassene die klaar is om aan baby’s te beginnen, maar zou ik toch niet meer piepjong zijn. Al geniet ik er ook op sommige momenten nog van om speels als een kind te zijn. Dat mag, ik schaam me daar niet voor.

Had je als kind ooit verwacht te worden wie je nu bent?

Mijn ouders zaten in de musicalwereld. Ik droomde er dus wel van om ooit in hun voetsporen te kunnen treden. Maar ik had niet verwacht dat ik nu op het podium zou staan als popzangeres en ook op televisie heel wat kansen zou krijgen. Daar ben ik heel dankbaar voor. Als mens ben ik er wel van verschoten dat ik zo snel zelfstandig ben geworden. Op mijn negentiende heb ik het nest verlaten en ben ik alleen gaan wonen. Ik heb hard voor mijn succes gewerkt, al besef ik dat het ook met

een dosis geluk te maken heeft. Ik verschiet er wel van wat voor zotte dingen ik al allemaal heb kunnen doen op mijn leeftijd (ze presenteerde onder andere Belgium's Got Talent en werd een van de coaches in

The Voice Kids,

red.). En dat bedoel ik helemaal niet op een arrogante manier. Ik ben oprecht verwonderd. Het voelt alsof het mij allemaal overkomt. Ik knijp mezelf dan af en toe in de arm om me te verplichten om even stil te staan en te beseffen dat het niet normaal is.

Wat is het grootse misverstand over jou?

Op persoonlijk vlak heb ik het gevoel dat mensen me heel erg zien als dat

Laura Tesoro Zangeres “Ik had niet verwacht dat ik nu op het podium zou staan als popzangeres en ook op televisie heel wat kansen zou krijgen. Daar ben ik heel dankbaar voor.”

Laura Tesoro Zangeres “Ik wil altijd meer, groter en beter. Ik ga alles uit mijn carrière halen. Het is nu niet het moment om het rustig aan te doen.”

vrolijke, toffe, sympathieke meisje. Dat vind ik een compliment, maar het is niet omdat ik altijd goedgezind lijk, dat ik daarom geen diepgang heb. Ik kan ook serieus zijn als het nodig is. Op muzikaal vlak merk ik ook dat ik in een soort hokje zit, dat niet helemaal het juiste is. Ik ben niet meer dezelfde zangeres vanop het Songfestival. Pas op, ik ben nog altijd heel fier op wat ik in 2016 met What’s the Pressure heb gebracht. Maar op muzikaal vlak is dat niet meer wat ik vandaag doe. Ik ben gegroeid als artiest en dat heb ik ook in mijn nieuwe muziek gestoken. Ik merk dat ik bij sommige mensen niet echt een eerlijke kans krijg. Mijn plaat Limits, die vorig najaar is uitgekomen, klinkt zoals ik het echt wil. Dat is waar ik muzikaal voor sta.

Ben je gulzig?

Ik zal nooit denken dat ik aan een soort finish ben geraakt. Ik wil altijd meer, groter en beter. Ik ga alleszins nooit voor minder gaan en het kan ook altijd beter. Ik wil alles uit mijn carrière halen. Het is nu niet het moment om het rustig aan te doen. Ik denk dat er altijd wel nieuwe opties zullen komen waar ik nu nog niet eens aan heb gedacht. Of ik er ook rekening mee houd dat het ooit plots eens voorbij zou kunnen zijn? Ik houd er zeker rekening mee dat het ooit een pak minder kan zijn. Maar ik ben er zeker van dat het alle inspanningen waard geweest zal zijn, wat er ook nog komt.

Wat red je (niet) uit de brand?

Mijn twee katten, want ik zou niet zonder ze kunnen. Ze brengen leven in ons huis. Voor alle andere spullen heb ik normaal wel een goede verzekering, hoop ik?

Op wie ben je heimelijk jaloers?

Ik kan jaloers zijn op mensen die veel geduld hebben. Die gave heb ik echt niet. Het mag vooruitgaan. Ik weet dat mijn ongeduld voor frustraties en stress kan zorgen bij mezelf, maar ik kan het niet tegenhouden. Ik ben altijd megaenergiek geweest. En zitten wachten past niet in dat plaatje.

Waarin schuilt voor jou het kleine geluk?

Elke ochtend drinken mijn lief

(Jordan, red.) en ik samen koffie in bed. We schuiven de gordijnen open, de zon valt dan in ons gezicht. Dat ritueel zorgt ervoor dat ik goedgezind en met een glimlach aan de dag kan beginnen. Dat momentje zou ik niet meer willen missen. Alles voelt dan even perfect, het maakt me supergelukkig.

Wat snap je niet?

Ik vind het moeilijk te begrijpen dat sommige mensen geen doel lijken te hebben, of geen passie. Pas op, ik veroordeel dat niet, maar ik zou op die manier niet kunnen leven. Mijn passie is wat me rechthoudt. Daar haal ik mijn energie uit.

Wat zou voor jou een grote straf zijn?

Ik kan moeilijk alleen zijn en ik zou al zeker Jordan niet lang kunnen missen. Toen ik vorig jaar voor Liefde voor Muziek een week van huis was, was het al erg. Ik kan het niet missen om met hem te praten en om hem te voelen. Alleen is het leven maar saai. Als je mij dus echt wil straffen, moet je me voor lange tijd zonder hem wegsturen.

Wat kan jou ontroeren?

Ik kan er oprecht van gepakt zijn als mensen superlief uit de hoek komen. Ik bedoel dan niet een verjaardagswens omdat je Facebookaccount je daar aan herinnert of omdat het Valentijn is. Ik bedoel dan eerder een kleine attentie op een moment dat je het niet verwacht. Als er dan een bloemetje staat of je krijgt een kaartje of gewoon een berichtje, dan kan ik daar echt van aangedaan zijn.

Welk verlies deed je het meeste pijn?

Ik moet toegeven dat ik voorlopig gespaard ben gebleven van sterfgevallen in mijn familie. Dus ga ik hier mijn kat vernoemen, al wil ik dat zeker niet op dezelfde hoogte stellen met het verlies dat mensen voelen die een naaste hebben verloren. Ik kocht een kitten op mijn 21ste, ik woonde toen alleen op een appartement. Dat beestje was toen mijn houvast, mijn reden om elke dag naar huis te komen. Na minder dan een jaar is die dan plots gestorven na een hartprobleem waar ik niets vanaf wist. Ze hebben het beestje moeten laten inslapen op een moment waarop ik op reis was. Ik weet dat het een beetje stom klinkt, maar ik had het daar écht moeilijk mee. Terwijl ik daarvoor nooit snapte dat mensen zo lelijk konden doen als hun huisdier was gestorven. Nu was ik er zelf kapot van. Daarna heb ik twee katten geadopteerd uit een asiel. Snap je nu dat ik hen als eerste uit de brand zou redden? Ik wil niet nog eens mijn huisdieren verliezen. Ze zorgen voor zo veel warmte in huis.

Welke bekende persoon neem je graag eens mee op reis?

Ik zou sowieso voor een artiest kiezen om mee op reis te gaan. Ik stel mij dan voor dat we naar een zonnig land trekken en daar samen op straat muziek zouden kunnen maken. Dat lijkt me de plezantst mogelijke vakantie, ik zou me rot amuseren. Bruno Mars zou ideaal zijn. Je ziet aan zijn concerten dat hij altijd plezier maakt op het podium. Met zo iemand wil ik dan graag muziek maken.

Was je al vaak echt verliefd?

Neen, totaal niet. Het is nog maar één keer écht gebeurd en dat is nu met Jordan. Sinds ik hem heb leren kennen, besef ik pas dat dit soort gevoel bestaat. Ik ben tot over mijn oren verliefd op hem geworden en dat gevoel is er na bijna twee jaar nog altijd even hard. Daarvoor wist ik niet eens dat dit mogelijk was en dat het zo mooi kon zijn.

Waar word je onzeker van?

Dat ben ik nog heel vaak. Ik voel me soms niet goed genoeg of niet mooi genoeg. Het heeft misschien wel iets te maken met het beeld dat mensen van mij hebben vanop televisie, in vergelijking met de realiteit. Op televisie ben ik altijd heel mooi opgemaakt, thuis schmink ik mezelf veel minder.

Als ik naar de winkel ga, dan zie ik er wel wat ‘gewoner’ uit. Dat maakt me onzeker. Ik heb dan het gevoel dat ik de verwachtingen niet kan inlossen, dat ik de mensen teleurstel. Ze zeggen dan wel eens dat ik een beetje lijk op dat meisje vanop televisie. Tja, dit is een andere versie, denk ik dan. (lacht)

Wat wil je als laatste avondmaal?

Ik ben een megafan van sushi. En dan het liefst met zalm en avocado. Dat kan ik elke dag eten. Ik zou er liefst een glas rode wijn bij drinken. Ik weet wel dat dat daar in principe niet perfect bijpast, maar ik drink liever rode. Het is mijn laatste avondmaal, dus ik mag kiezen!

Komt alles altijd goed?

Ik ben een optimist. Ik geloof graag dat alles goedkomt, want waarom doen we het anders nog?

Wat zou je graag wat meer zijn?

Muzikant. Ik kan wel de basis van piano en gitaar, maar het kan veel beter. Als ik een betere muzikante zou zijn, dan zou ik ook eens op mijn eentje aan muziek kunnen sleutelen. Nu ben ik erg afhankelijk van anderen, die samen met mij aan een nummer werken. Dat vind ik ook heel verrijkend, maar een betere muzikant worden wil ik sowieso proberen. Het komt er alleen op aan om tijd te maken.

Van welke eigenschap bij een ander smelt je?

Iemand die attent is, dat vind ik zalig. Dat wil zeggen dat die persoon niet in de eerste plaats aan zichzelf denkt en dus het tegenovergestelde is van iemand die egoïstisch is.

Begrijp je waar het allemaal om draait?

Neen, totaal niet. Go with the

f low, denk ik gewoon. Ik probeer bewust niet om alles altijd en overal in vraag te stellen, ik zie er het nut niet van in. Persoonlijk heb ik maar één echte leidraad. Ik vind het vooral belangrijk dat alles wat ik doe aansluit bij wie ik echt ben. Ik zing liever een nummer dat gaat over een gevoel waar ik écht mee zit, dan dat ik een hitrijp nummer inzing over iets waar ik geen voeling mee heb. Ik wil nooit iets doen waarbij ik mezelf moet verloochenen. En dat is snel gebeurd. Het is alleszins de enige manier waarop je nooit spijt hoeft te krijgen van de keuzes die je maakt.