Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De allerbeste in zijn vak en toch opvallend bescheiden”
Woensdag overleed met Tom Hautekiet onverwacht een van de bekendste grafische ontwerpers van het land. U hebt misschien nog niet van de Antwerpenaar gehoord, maar zijn werk kent u zeker. Bart Peeters, die 25 jaar met Hautekiet samenwerkte, neemt afscheid van zijn kameraad.
“In 1995 maakten Hugo Matthysen en ik een tv-reeks voor VTM die De Liegende Doos heette. Kort daarvoor hadden we de eerste voorstelling gezien van De Kakkewieten, een zotte groep jonge performers met een ongebreidelde creativiteit en heel veel talent, mensen als Adriaan Van den Hoof, Robbie Cleiren, Dimitri Leue, Pieter en Tine Embrechts. Wij waren ferm onder de indruk en we wisten: dit is de nieuwe generatie, dit zijn de mannen die straks het licht doen branden. En we maakten van hen een belangrijk deel van ons programma, samen met Stany Crets en Peter Van den Begin, die toen ook hun tv-debuut maakten. Tom Hautekiet was de drummer van De Kakkewieten, die meteen onze huisband werden. Pas achteraf hoorden we dat hij ook een van de beste grafische ontwerpers van het land was.”
Bart Peeters bleef sindsdien in die laatste hoedanigheid altijd met Hautekiet samenwerken. De Antwerpenaar ontwierp de grafiek en logo’s van Peeters’ tv-programma’s, net als de hoezen van zijn platen en de affiches van zijn tournees. “Vorige week hebben we nog online overlegd over het ontwerp van de dubbele live-cd met opnames van mijn shows uit de Lotto Arena, die half mei moet uitkomen”, zegt Peeters. “Door die stomme corona konden we elkaar helaas niet live ontmoeten.”
Van Werchter tot de VRT
Hautekiet, die na De Kakkewieten medeoprichter was van El Tattoo del Tigre en met die sensationele mamboband ook rond Europa
toerde, werkte uiteraard niet alleen voor Bart Peeters. Hij ontwierp tal van hoezen voor andere artiesten, van Zita Swoon tot Yevgueni, logo’s en huisstijlen van bedrijven en cultuurhuizen, onder andere voor de openbare omroep, Vilanella en het MAS. Ook de volledige vormgeving van Rock Werchter bedenkt hij sinds 1999, van de kleurrijke affiches via de toegangspoort tot de volledige Barn, een van de overdekte zijpodia op het festival. “Tom heeft Herman Schueremans, alias De Schuer, kunnen overtuigen om de Engelse vertaling van zijn bijnaam als naam aan die tent te geven”, zegt Peeters. “Het is weinig eenvoudige jongens gegeven om een
captain of industry als De Schuer zo in te pakken.”
Je zou kunnen denken dat Tom Hautekiet met een dergelijk palmares de CEO was van een blits bedrijf, maar niets is minder waar.
Hij runde zijn studio Kiet in zijn eentje. “Tom was goedlachs, humoristisch en opvallend bescheiden”, zegt Bart Peeters. “Hij had kanker overwonnen en het leek alsof hij daardoor een beter zicht kreeg op het groter geheel. Hij kon het leven perfect herleiden tot de essentie. Hij hield niet van grote ensceneringen. Onze kracht vond hij bijvoorbeeld dat wij tot vlak voor onze shows nog onnozel zaten te doen onder elkaar. Daar moesten geen geposeerde foto’s bij, nee, liever spontane snapshots, vond hij. Het logo van zijn eigen bedrijf is het perfecte voorbeeld. Je ziet alleen een hoofd, zonder gezicht, maar wel met een grappige haarlijn met van die grote inhammen. Zo herleidde hij zichzelf tot één essentieel kenmerk dat velen met hem associeerden, die haarlijn.”
Zurenborg Sport
Drummen deed hij de laatste jaren niet meer zo vaak, fietsen des te meer. “Ik heb hem nooit met een auto gezien”, zegt Bart Peeters. “Hij arriveerde altijd op een of andere vintage brommer of koersfiets.” Hautekiet was prominent lid van fietsclub Zurenborg Sport waarvoor hij uiteraard ook het logo en de truitjes had ontworpen.
Het afscheid van de vormgever, amper 50 geworden, zal zoals verplicht in deze lockdown, in zeer beperkte kring plaatsvinden. Slechts weinigen zullen zijn vrouw en twee kinderen kunnen troosten. Maar de vrienden zijn nu al aan het afspreken dat ze straks, zodra het weer mag, een groots eerbetoon aan de man zullen houden. “En ge gaat zien, waar ze het ook zullen organiseren, het kot zal vele malen te klein zijn.”