Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Nog steeds geen perspectief voor fitnesscentra, ballonvaarders en bowlingzaken
In een open brief aan premier Sophie Wilmès vragen kunstenaars en cultuurwerkers een “uitzonderingstoestand” om de cultuursector boven water te houden. Ze pleiten voor “buitengewone maatregelen die een inkomen garanderen voor iedereen die regelmatig artistieke activiteiten verricht”. Actrice Reinhilde Decleir is duidelijk: “Kunsten hebben de moraal van de mensen hoog gehouden tijdens deze crisis, we hebben bewezen dat ons vak belangrijk is.” Sidi Larbi Cherkaoui van Ballet Vlaanderen benadrukt het belang van de sector in Antwerpen.
Gisteren zaten de verschillende ministers van Cultuur in ons land samen om na te denken over maatregelen voor de cultuursector. Naar aanleiding daarvan ondertekenden driehonderd Belgische cultuurspelers een open brief gericht aan de regering. Er is te weinig vooruitzicht voor de sector en vooral voor de vele artiesten en kunstenaars die niet kunnen terugvallen op een werkloosheidsuitkering wordt het heel moeilijk om deze onzekere periode te overbruggen, klinkt het.
Zo ook bij Reinhilde Decleir. Voor de Antwerpse actrice zouden deze periode normaal opnames lopen voor de televisiereeks Loslopend Wild en ze speelt binnenkort nog mee in een nieuwe reeks voor televisie. Alle opnames zijn voorlopig on hold gezet. Ze leidt ook nog Antwerps theatergezelschap Tutti Fratelli.
“We proberen volgende week de repetities terug op te starten, dat doen we met
Reinhilde Decleir Actrice
“Kunsten hebben de moraal van de mensen hoog gehouden tijdens deze crisis, we hebben bewezen dat ons vak belangrijk is.”
Sidi Larbi Cherkaoui Choreograaf
“Iedereen weet wie onze modeontwerpers, schilders en acteurs zijn en waar ze voor staan. We moeten de sector samen beschermen.”
respect voor alle regels. We maakten onze eigen mondmaskers, we zullen afstand houden op het theater en de zangcoach uit Oostende helpt ons op groot scherm vanuit zijn kot. We repeteren voor een voorstelling waarvan we niet weten wanneer die kan doorgaan, maar alle Fratelli’s hebben vooral heel veel zin om terug te werken.”
“In de kunst wil iedereen altijd blijven werken. Ook al heb je bij wijze van spreken maar 5 euro, we blijven doorgaan, dat is eigen aan kunst. Daar wordt vaak misbruik van gemaakt. De overheid denkt dan dat we het best kunnen stellen met minder”, zegt Decleir.
“Vergeten groep”
Volgens de Antwerpse actrice wordt te weinig gedacht aan de cultuursector. “We zijn een vergeten groep. Er wordt terecht gesproken over de moeilijkheden in de horeca, maar over cultuur wordt gezwegen. Kunsten hebben de moraal van de mensen hoog gehouden tijdens deze crisis, we hebben bewezen dat ons vak belangrijk is. Er worden nu heel veel mensen geraakt, zowel artiesten als technische medewerkers. Onze situatie blijft voorlopig uitzichtloos.”
Hetzelfde verhaal klinkt bij Antwerps theatergezelschap FroeFroe, vooral bekend van de voorstellingen met poppen. “Wij zorgen bijvoorbeeld voor de poppen van kinderreeksen op televisie als Kaatje en Bumba, maar onze corebusiness is voorstellingen maken voor kinderen en scholen. Dat ligt nu helemaal stil. We kunnen onmogelijk op afstand repeteren. Vaak zitten twee personen in hetzelfde pak van één pop. We moesten 120 voorstellingen afgelasten. Dat is goed voor vijfhonderd werkdagen aan contracten”, zegt artistiek leider Marc Maillard.
“Onze artiesten zijn vooral freelancers of mensen met dagcontracten. Er kunnen maar heel weinig medewerkers gaan stempelen, daarmee ligt een hele keten nu plat. We horen nu dat het geen zin heeft om bedrijven te redden die voor de crisis al niet winstgevend waren, maar dat is moeilijk gezegd voor onze sector. Wij spelen voor volle schooltheaters en zalen vol kinderen. Die kinderen kunnen niet maken dat wij winstgevend zijn, maar het is daarom niet minder belangrijk om steun te krijgen.”
“We hebben onze werking veertig jaar lang opgebouwd, het zou zonde zijn om alles nu de vuilnisbak in te kieperen. Wat we vragen is een vorm van perspectief. Ook al kunnen we nog zes maanden geen voorstellingen maken, dan kunnen we op z’n minst ergens in de supermarkt gaan helpen of fruit gaan plukken, maar de artiesten weten gewoon van niets.”
Ballet in de keuken
Ook bij Ballet Vlaanderen en dansgezelschap Eastman is het muisstil. Die staan onder leiding van choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui. “Er lopen dan misschien geen repetities, ik heb het nog nooit zo druk gehad. Ik probeer nu voorstellingen waar we twee jaar aan gewerkt hebben veilig te ontmantelen en af te bouwen. We proberen zo goed als mogelijk nieuwe data te vinden, maar het is nog niet duidelijk wanneer we terug kunnen opstarten, dus dat vraagt heel veel energie.”
“Ik hoop dat de cultuursector nu ook wordt bekeken als een plek waar economische factoren aanwezig zijn. Eastman haalt 70% van de inkomsten uit het buitenland, maar betalen belastingen in Vlaanderen. Op die manier brengen wij dus geld binnen. In de kunsten gaat het grootste deel van de opbrengst naar nieuw werk en nieuwe voorstellingen. Zo vinden we onszelf elke keer opnieuw uit. Dat zullen we nu nog maar eens moeten doen.”
“Gelukkig zijn artiesten creatief en redden we onszelf meestal wel. Balletdansers repeteren nu bijvoorbeeld in hun eigen keuken, een solo danspartij kan ook krachtig zijn en online kunnen we het publiek ook bereiken als het moet. De open brief is veel breder gedragen en vraagt aandacht voor de hele sector. We moeten nu aan elkaar denken en elkaar helpen. Ook technische medewerkers, cultuurcentra of kaartjesverkopers zitten nu in de problemen”, zegt de choreograaf nog.
Kunst is volgens Cherkaoui onlosmakelijk verbonden met Antwerpen. “Zeker in Antwerpen zijn we een essentiële sector. Iedereen weet wie onze modeontwerpers, schilders en acteurs zijn en waarvoor ze staan. We moeten de sector hier en nu, en ook in de toekomst samen beschermen.”