Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Een droom of de hel?
BOECHOUT Leerlingen Sint-Gabriëlcollege mogen thuisblijven tot september
Het Sint-Gabriëlcollege in Boechout kiest ervoor om dit schooljaar geen leerlingen meer verplicht naar school te laten komen. Wie toch naar school wenst te komen, wordt eenmalig uitgenodigd om in gesprek te gaan met zijn of haar titularis. “Het risico is te groot”, stelt directeur Filip Goossens, die wel benadrukt dat er ondersteuning blijft. “Het behalen van de basisdoelstellingen is onze prioriteit.” Dit jaar niet meer verplicht naar school: een droom? Wij legden ons oor te luisteren bij enkele leerlingen van het vijfde en zesde middelbaar van het Boechoutse college.
Camille Cosyns (17) “Jammer dat we geen les meer krijgen”
Camille Cosyns (17) uit Vremde zit in het vijfde jaar economie-ta- len. “Echt jammer dat we geen echte lessen meer krijgen, dat is veel leuker dan les volgen achter een computer.”
“Ik mis vooral het sociaal contact met mijn klasgenoten”, zegt Ca- mille. Ook het les volgen op af- stand valt niet altijd mee. “Als je in de klas iets niet begrijpt, steek je gewoon je vinger op en volgt er uitleg van de leerkracht. Achter een scherm is dat niet evident.” Camille had er naar uitgekeken om het schooljaar op een normale manier af te sluiten. “Als vijfde- jaars zijn we welkom op het schoolbal van de laatstejaars. Dat valt nu weg, een serieuze dom- per.” Haar leerkracht had ook nog een bedrijfsbezoek gepland. “Ook dat valt nu in het water.” Ze kijkt uit naar volgend schooljaar. “Ik hoop echt dat we dan op een nor- male manier kunnen starten. Al ben ik daar nog niet zo zeker van. Dat er maar snel een vaccin wordt gevonden.” (pvdy)
Maya Van der Mueren (17): “Plezant is anders”
Maya Van der Mueren (17) uit Boechout zit in het laatste jaar hu- mane wetenschappen. Dat er geen normale lesdagen meer volgen, stemt haar niet vrolijk. “Ik had graag op een normale manier af- scheid genomen. Er stonden nog zoveel leuke activiteiten gepland”, vertelt Maya. Vooral de data van de eindejaarsreis naar Berlijn en het schoolbal had ze met een dikke stift onderlijnd. “Dat zien we aan ons voorbijgaan. Plezant is an- ders.” Toch hebben de voorbije we- ken haar ook sterker gemaakt. “Je wordt zelfstandiger. Je kan je ta- ken en opdrachten thuis zelf in- plannen. Het geeft een fijn gevoel wanneer je dat op een goede ma- nier doet.” Toch mist ze haar klas. “Veel van mijn vrienden van de scouts zitten op school. Die heb ik al lang niet meer gezien.” Enkele verjaardagen zijn al geruisloos moeten passeren. “Al hebben we ze wel virtueel gevierd achter de com- puter.” Er waren ook nog open les- dagen gepland. “Die moesten me helpen bij mijn studiekeuze.” (pvdy)
Britt Corsmit (17) “Ik mis mijn klasgenoten”
Britt Corsmit (17) uit Vremde zit in het vijfde jaar humane weten- schappen. “Ik ga veel liever iedere dag naar school dan achter een scherm les te volgen. Ik had echt wel gehoopt om nog naar school te kunnen gaan en op een norma- le manier les te kunnen volgen”, geeft Britt toe. “Ik had er naar uit- gekeken mijn medeleerlingen en de leerkrachten nog een keertje ‘live’ te kunnen zien.”
Dat ook het schoolbal nu niet doorgaat vindt ze jammer. “Het zou mijn eerste bal geweest zijn.” Ze heeft alle begrip voor de be- slissing van de directeur. “Als het niet veilig is om iedereen naar school te laten komen, dan moe- ten we dat vooral niet doen.” Britt hoopt het jaar succesvol te kunnen eindigen. “Ik kijk nu al uit naar volgend jaar. Als alles goed gaat, staat er mij dan een einde- jaarsreis en een schoolbal te wachten. Nog een beetje geduld.” (pvdy)
Laura Van Cleemput (18) “Geen schoolbal of proclamatie”
Laura Van Cleemput (18) uit Vremde zit in het zesde jaar wetenschappen-wiskunde. “Ik ben heel blij dat we toch nog één dag naar school kunnen. Ik had dit schooljaar heel graag samen met mijn klasgenoten en mijn leerkrachten op een gewone manier willen afronden”, vertelt Laura. Toch geeft die ene dag dat ze op school wordt verwacht moed. “We mogen niet allemaal tegelijk komen, maar hebben de groepen zelf mogen indelen. Dat vind ik een tof initiatief.” De lijst van zaken die in het water vallen is lang. “Geen eindejaarsreis, geen schoolbal, geen infodagen en geen proclamatie.” Bovendien miste ze ook al Chrysostomos. “Ik lag toen met griep in bed.” Toch verliest ze de moed niet. “Ik heb in deze coronaperiode meer tijd gehad voor mezelf en mijn familie. Daar heb ik toch ook van genoten.” Laura heeft alvast iets om later aan haar kinderen te kunnen vertellen. “Want wat wij nu meemaken is wel heel apart.” (pvdy)