Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Na windhoos in Loenhout nu ook stofhoos in Geel Noorden van provincie is kwetsbaar voor winderosie
Een vrouw uit Geel filmde deze week minutenlang hoe een stofhoos over een omgeploegde akker speelde. De zanderige ondergrond maakt de Kempen bijzonder kwetsbaar voor winderosie.
De beelden van de zandhoos in Geel volgen amper twee dagen na de imposante windhoos in Loenhout en Hoogstraten. Toch gaat het om een toevallige samenloop van omstandigheden. Voor een windhoos zoals in Loenhout heb je bovendien onweer en specifieke harde winden nodig, voor een stofhoos als in Geel vormen juist droogte en weinig wind de ideale omstandigheden.
Winderosie
Maar die zandwerveling wijst wel -op een groter onderliggend en minder bekend probleem: winderosie. Een studie van de Vakgroep Bodembeheer van de UGent onder begeleiding van professor Wim Cornelis blijkt dat het hele noorden van de provincie Antwerpen samen met de Vlaamse Zandstreek het meest gevoelig is voor winderosie.
“Uit eerdere studies bleek al dat het probleem het meest uitgesproken is in de Kempen, waar vooral in het voorjaar de droge zandgronden het gevoeligst zijn. Gedurende deze periode liggen de velden nog braak of zijn ze pas
ingezaaid”, klinkt het. “Het is in de eerste plaats akkerland dat het meeste met winderosie te maken
krijgt, op de tweede plaats ook de kuststreek en inlandse stuifzanden zoals die vooral in de Kempen voorkomen.”
Dat maakt dat grote delen in onze provincie extra kwetsbaar zijn voor een hoog gemiddelde potentieel bodemverlies.
Vruchtbare grond
Is het dan zo erg dat er wat zand wegwaait? Toch wel, omdat de toplaag van een akker juist de meest vruchtbare grond bevat. Ook de bodem wordt zo armer. Soms moet de boer zelfs zijn land opnieuw inzaaien omdat het zaad weggewaaid is.
Volgens de wetenschappers is er een simpele oplossing om winderosie te verminderen. Omdat het fenomeen pas optreedt bij harde wind en het effect nog versterkt wordt door het meegevoerde zand dat over de bodem schuurt, zijn windschermen zoals hagen, houtkanten en bomenrijen al geschikt. Maar die natuurlijke windbrekers zijn in het verleden juist massaal weggehaald.