Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Wie in Turkmenistan een mondmasker draagt, wordt gearresteerd”
Tom Waes maakt vanuit zijn kot televisiereeks en wil weten hoe de wereld onder corona kreunt
Op dit moment had hij door Midden-Amerika moeten trekken. Ook Saoedi-Arabië en de Appalachen hadden ondertussen afgevinkt moeten zijn. Maar wereldreiziger Tom Waes (51) zit al weken thuis. “Jammer, maar tegelijk doet corona me beseffen dat ik aan een hels ritme aan het werk ben”, zegt Tom Waes, die zondagavond terug is op Eén met
Undercover, Kamp Waes: een mens went snel aan de fijne televisie van Tom Waes. Zonder coronacrisis hadden we nu al kunnen uitkijken naar een vijfde seizoen
Reizen Waes, maar dat viel in het water. “Gelukkig hebben we onze minireeks rond Japan nog net kunnen afwerken. Al was het nipt. We werkten onze laatste vijf dagen af toen corona plots overal in het nieuws opdook. Binnen de kortste keren liepen alle Japanners rond met mondmaskers, stond er in elke winkel ontsmettingsgel en mochten we in het hotel niet meer naar het ontbijt.” “Eerlijk? Wij vonden dat toen sterk overdreven”, vertelt Waes. “We deden zelfs wat lacherig over ‘dat griepje’. Net als iedereen trouwens. Had Maggie De Block het aanvankelijk ook niet over die dramaqueens van virologen? Logisch, want dit was zó nieuw voor ons. Reken maar dat bij de volgende epidemie iedereen meteen naar zijn kast snelt om er zijn mondmasker op te diepen.” Tom Waes realiseerde zich al snel dat hij een kruis kon maken over zijn reisseizoen. “Om een programma in de verste uithoeken van de wereld te draaien ben je afhankelijk van vliegtuigen. Het was meteen duidelijk dat daar voor lange tijd niets van in huis zou komen. Met 350 man in een vliegtuig zitten? Ik zie het voor het einde van de grote vakantie niet meer gebeuren. Trouwens, stel dat Brussels Airlines toch weer gaat vliegen: waar kun je naartoe? Waar ben je welkom? En hoe kun je daar werken?”
Realitycheck
Een niet bijster opbeurende gedachte voor een man die de wereld zijn thuis mag noemen. “Toch zit ik niet gedeprimeerd naar de grond te staren. Ik had tussen het begin van de coronacrisis en nu al een zware reis naar
Saoedi-Arabië achter de rug moeten hebben, ik was al in de VS geweest en rond deze tijd had ik in San Salvador, Honduras en Guatemala gezeten. Allemaal boordevol nieuwsgierigheid en vol goesting… maar dat tempo! Moordend, man. De pandemie waardoor heel de wereld op zijn kop kwam te staan, is voor mij louterend geweest. Een soort realitycheck. Door die verplichte stop ben ik me gaan afvragen of het niet anders kan.”
Alle antwoorden heeft Waes nog niet gevonden, maar enkele praktische inzichten hoopt hij over de coronacrisis heen te tillen. “Vergaderen vanop afstand bijvoorbeeld. Meetings verlopen nu veel efficiënter, de tijd die je verliest aan koffie halen, grapjes maken en kletsen… Nu zit iedereen goed voorbereid aan zijn laptop. Om van de files nog te zwijgen. Ik woon in Antwerpen en het traject naar Brussel kost me elke dag twee uur, heen en terug. Ik vóél die twee uur winst. Ik heb meer tijd om te koken, te wandelen en ik bespaar mezelf de stress van het bumperen.”
Echt druk heeft Waes het overigens niet gehad de jongste weken. “Ik ben momenteel de uitzendingen over Japan aan het inlezen
(de minireeks Reizen Waes: Japan loopt vanaf 24 mei drie weken lang
op Eén, red.), ik deed de online show met Steven Van Herreweghe, ben een keer bij Danira te gast geweest en heb enkele Iedereen
Beroemd-filmpjes gemaakt. Veel is dat niet voor zeven weken. Maar een geluk bij een ongeluk: we zijn net verhuisd en zitten volop in een verbouwing. Ik heb dus de kelder en de zolder perfect kunnen afwerken. Voorts heb ik enkele klussen geklaard die ik al jaren uitstel. Zo is het er eindelijk van gekomen een lijst te maken van al mijn outdoor gerief.”
Mao-imitator
Tijdens de lockdown maakte Waes natuurlijk ook Reizen Waes
Blijft Thuis, waarin hij vanuit zijn kot contact legt met mensen die hij tijdens de voorbije seizoenen van Reizen Waes ontmoette. Via de rode draad ‘hoe is het daar in tijden van corona?’ presenteert hij een terugblik op ondertussen een dertigtal bestemmingen. De opmerkelijkste plek waarmee Waes contact legt, is het Chinese Wuhan. “Yep, de stad waar de hele corona-ellende begon. In 2017 belandden we in Wuhan om er een reportage te draaien over een Mao-imitator. Voorts was er toen niets bijzonders aan Wuhan, gewoon een van de vele miljoenensteden in China.”
Waes legde in Wuhan opnieuw contact met Wendy, zijn lokale gids van toen. “Ze heeft corona gehad, maar is niet extreem ziek geworden. Ze lag bijvoorbeeld niet op intensieve. Maar de lockdown in Wuhan was wel iets heftiger dan in België. Zelfs mensen met lichte symptomen werden daar afgezonderd in quarantainehotels, toegangsdeuren van appartementsblokken werden verzegeld en via een app werd je gevolgd zodat vrij bewegen onmogelijk werd.”
De verhalen uit Wuhan zijn intens, maar klein bier vergeleken bij pakweg Turkmenistan en Sierra Leone. “Zoals in alle dictaturen is de toestand in Turkmenistan schrijnend. Als je je daar op straat vertoont met een mondmasker word je gearresteerd. De overheid ontkent gewoon dat het virus bestaat. Ook Sierra Leone is er erg aan toe. In heel dat land zijn er drie beademingstoestellen voor zeven miljoen mensen. Aan de andere kant worden de voorzorgsmaatregelen er behoorlijk goed opgevolgd. Het land heeft al ervaring met epidemieën, zoals ebola.” Al even zorgwekkend noemt Tom Waes de situatie in Bangladesh en India. “Daar hoor je weinig over, terwijl het dichtbevolkte landen met weinig hygiëne zijn. Laatst zag ik een cijfer van 183 coronadoden in Bangladesh. Dat kán gewoon niet kloppen.”
Tom Waes
Televisiemaker “Door deze verplichte stop realiseerde ik me dat ik aan een hels tempo aan het werken ben. Ik ben me gaan afvragen of het niet anders kan.”