Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Bedankt voor jullie geduld tijdens onze balkongebeden”
Joods-orthodoxe leerkracht uit Antwerpen verrast zijn buren met gedicht
Midden april moest de politie in de Joodse wijk van Antwerpen nog bemiddelen tussen buren. De zogenaamde balkongebeden zorgden er voor overlast. “Waar ik woon, is dat helemaal niet het geval”, zegt Asher Schweitzer. “Daarom schreef ik een gedicht om onze buren te bedanken.”
“Nu de synagoges gesloten zijn, bidden wij samen, elk vanaf ons eigen balkon of tuin”, legt Asher Schweitzer uit. “Zo kunnen we elkaar wel nog zien en horen. Want volgens ons geloof moeten we met minstens tien personen samen bidden. Dat is nu natuurlijk niet mogelijk. Maar op deze manier voelen we toch nog dat we goed bezig zijn. Het is gewoon gezelliger en leuker samen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.” (lacht)
Die gebeden vinden tweemaal per dag plaats. “Om 9.00u ’s ochtends, een half uurtje. En ook ’s avonds. Normaal gezien moeten we ’s avonds twee keer bidden, maar om niet te veel lawaai op straat te maken, bundelen we die twee gebeden en doen we ze samen. Op zaterdag duurt het bidden ’s morgens dan wat langer, van 10.00u tot 11.30u. Want dan is het sabbat.”
Klachten
Asher Schweitzer vernam dat er in bepaalde Joodse buurten enkele weken geleden klachten waren over de balkongebeden. Iets wat hij heel jammer vindt. “Maar in mijn stratenblok, tussen de Lange Herentalsestraat en de Lange Kievitstraat,
heeft nog niemand geklaagd. Nochtans komen we telkens met een dertigtal mannen buiten om te bidden. Zelf bid ik samen met mijn twee zoontjes. Veel van onze buren zullen dat wel horen en ik begrijp dat dat soms storend kan zijn. Om al deze mensen te bedanken voor hun geduld heb ik een briefje geschreven. Dat ben ik overal in de brievenbussen gaan posten.”
‘Dat briefje’ schreef Asher Schweitzer in de vorm van een gedicht, dat meteen ook een beetje uitleg geeft over het Joodse geloof. Hij is niet voor niets leerkracht Nederlands in de Joodse lagere school Wiznitz op de Belgiëlei. “Nederlands is niet mijn moedertaal, maar ik heb toch mijn best gedaan om mooie woorden te schrijven”, zegt hij. “We waarderen het gewoon heel erg dat iedereen hier rekening houdt met elkaars gevoeligheden. Ook wij proberen gewoon ons leven te leiden en voor de rest niemand te storen. En als we bidden, dan bidden we er ook voor dat iedereen snel weer gezond en wel is.”
Flesje wijn
Dat is een aantal andere leden van de Joodse gemeenschap niet ontgaan. “Ik kreeg van hen de vraag of ze mijn briefje mochten kopiëren om ook bij hun buren te gaan posten”, vertelt Schweitzer. “Ik weet bijvoorbeeld dat het in een woonblok in de Consciencestraat (een zijstraat van de Lange Leemstraat, red.) gebust is en dat ze de buren zelfs een flesje wijn hebben gegeven. Een van die bewoners vond dat zo tof dat hij een gedichtje terug heeft geschreven. Heel mooi. Ik was zelf ook nog van plan om mijn buren een klein cadeautje te geven. Een snoepje of zo. Want flessen wijn voor meer dan honderd huizen, dat is een beetje te veel.”
Asher Schweitzer
“We waarderen het gewoon heel erg dat iedereen hier rekening houdt met elkaars gevoeligheden.”