Ook na corona mag het iets minder zijn

Er zijn al ontelbare artikels, reportages en opinies verschenen over de lockdown, of hoe we de situatie waarin we zaten en nog steeds zitten ook moeten noemen. Conflictsituaties in de huiselijke sfeer vermijden en doemdenken omdat werk en het daarbij behorende inkomen plots volledig of gedeeltelijk wegvallen, zijn thema’s die met stip bovenaan staan. Terecht, want de maatschappelijke en economische gevolgen van het coronavirus kunnen bij veel mensen zwaar doorwegen en leiden niet zelden tot ernstige situaties.

Toch zijn er ook positieve lessen te trekken uit deze merkwaardige levenswijze. Uit een bevraging onder onze lezers blijkt dat nogal wat mensen blij zijn dat de pauzeknop voor een tijdje ingedrukt is en dat ze even op adem kunnen komen. Zowel beroepshalve als sociaal. Die verzuchting wordt onderschreven door de weinige en beperkte wetenschappelijke onderzoeken die hier tot op heden over gedaan zijn.

Het is geen pleidooi om op regelmatige tijdstippen een lockdown te organiseren. De nadelen wegen zonder enige twijfel zwaarder dan de voordelen en een situatie zoals we deze nu meemaken zorgt er binnen de kortste tijd voor dat onze volledige maatschappij voor lange tijd in de touwen hangt. Wat we wel kunnen leren uit deze crisis is dat een beetje rustiger en vooral anders leven en werken niet noodzakelijk betekent dat mensen zich daardoor buiten de maatschappij zetten. Een groot deel van de bevolking en de bedrijven heeft nu noodgedwongen en in ijltempo kennisgemaakt met het thuiswerken. Op wat kinderziekten na blijkt het in veel gevallen nog te werken ook. Gelukkig is de tijd dat een bedrijfsleider thuiswerken gelijkstelt aan nietsdoen voorbij. Het zou mooi zijn wanneer zowel werknemer als werkgever na de coronaperiode de voordelen van deze manier van werken blijft gebruiken. Waar en wanneer het kan. Het is een ‘vrijheid’ die ervoor zorgt dat werk en privé soms beter te combineren zijn. Ook het sociale leven mag opnieuw bekeken worden. Sommige mensen zijn blij dat de lockdown hen tijdelijk ontslaat van een aantal sociale verplichtingen. Alsof een sociaal contact verplicht is! Voor velen was het dat blijkbaar wel. Voor die mensen zal het een grote uitdaging worden om ook in betere tijden af en toe hun bubbel te beperken tot – waarom niet? – zichzelf. Er staat immers maar zelden iemand klaar om hen erop te wijzen dat het ook wat minder mag. Toch is het voornemen om het anders te doen er bij veel mensen wel. Maar wat daar over pakweg een jaar nog van overblijft, is koffiedik kijken...