Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Onuitspreekbare naam helpt Moeskroen bij licentie
Spraakverwarring over Pairoj Piempongsant, de Thaise eigenaar van Moeskroen, speelde in het voordeel van de club om zijn licentie te krijgen. Dat blijkt uit de motivering van het Belgisch Arbitragehof voor de Sport, die uw krant kon inkijken. “De voetbalbond kan niet aantonen dat Pinion Pirotte moet gelezen worden als Pairoj Piempongsant”, schrijft het BAS. En dus werd de “smoking gun” die Moeskroen naar de amateurreeksen moest sturen een losse flodder.
Wat bezielde het Belgisch Arbitragehof voor de Sport om op 8 mei een licentie uit te reiken aan Moeskroen, een club die overduidelijk wordt gecontroleerd door voetbalmakelaars? Tien dagen na zijn opmerkelijke beslissing maakte het BAS ook zijn motivering bekend. Op uitdrukkelijke vraag van Moeskroen werd die niet gepubliceerd op de website van het BAS. Maar uw krant kon de 43 bladzijden tellende beslissing doornemen.
Uit de argumentatie blijkt dat de drie arbiters van het BAS vraagtekens plaatsten bij de “smoking gun”, het ultieme bewijsstuk dat moest aantonen dat Moeskroen gecontroleerd wordt door makelaars. Het gaat om het proces-verbaal van een telefoongesprek dat Paul Allaerts, de CEO van Moeskroen, in maart 2018 deed met Marc Rautenberg, ex-technisch directeur van Moeskroen en makelaar. Het pv kwam via een omweg bij de voetbalbond terecht, omdat het deel uitmaakte van het onderzoek Propere Handen. Daarin werd Paul Allaerts afgetapt omdat hij bezoek had gekregen van Dejan Veljkovic, de hoofdverdachte in de zaak KV Mechelen - Waasland-Beveren.
In het bewuste telefoongesprek zegt Rautenberg dat hij heeft geluncht met een zekere “Pinion Pirotte” en dat die een betaling zou doen aan Moeskroen. Rautenberg zegt dat “ze het geld zouden geven aan zijn zoon zodat er geen link zou zijn”. Paul Allaerts gaat akkoord en vraagt wanneer het geld wordt betaald. Daarna vraagt Rautenberg het rekeningnummer van Moeskroen op.
Enkele dagen later verschijnt 2 miljoen euro op de rekening van Moeskroen – geld dat dringend nodig was om de licentie 2018-2019 te halen. Het bedrag is afkomstig van Phubate Piempongsant, de zoon van Moeskroeneigenaar Pairoj Piempongsant. Volgens de voetbalbond kan er daarom geen twijfel zijn: “Pinion Pirotte”, de naam in het proces-verbaal, is overduidelijk Pairoj Piempongsant. Alleen hadden de politieagenten die de telefoongesprekken van Allaerts afluisterden en uitschreven nog nooit van de Thaise eigenaar van Moeskroen gehoord. Ze schreven in hun verslag “Pinion Pirotte” en vermeldden er “fonetisch” bij. Omdat ze de naam op dat moment nog niet konden plaatsen.
Omdat het onderzoek Propere Handen zich toespitste op KV Mechelen - Waasland-Beveren werd er ook geen verder onderzoek naar verricht. In zijn motivering over Moeskroen stelt het BAS nu dat de voetbalbond niet kan bewijzen dat Pinion Pirotte ook effectief Pairoj Piempongsant is. Ook zegt het BAS dat niet bewezen is dat Rautenberg achter het geld van Bogo Ltd, het bedrijf van Pairoj Piempongsant, zit.
Lening van 3,2 miljoen euro
Ook andere argumenten die de voetbalbond en de tussenkomende partijen Waasland-Beveren, Westerlo en Virton aanbrachten, werden door het BAS genegeerd. Dat uit enkele mails bleek dat Moeskroen in het verleden had gelogen over zijn licentie, werd niet in rekening gebracht. Ook de weinig rooskleurige financiële situatie van Moeskroen bleek geen struikelblok. Terwijl clubs als Standard, KV Oostende en Lommel zich moesten uitsloven om aan te tonen dat er nieuwe geldschieters waren, kwam Moeskroen weg met een eenvoudige schriftelijke verklaring van zijn eigenaar.
“Om het budget van Moeskroen in evenwicht te brengen zal Bogo Ltd een lening tot 3,2 miljoen euro voorschieten, indien nodig”, stond er geschreven. Vandaag is het geld nog steeds niet betaald, maar Moeskroen deelt wel in de uitbetalingen van het solidariteitsfonds, het geld dat de profclubs uitkeren in het kader van de coronacrisis.